Flappie
Wij woonden nog pas heel kort in ons dorp
en waren druk bezig met het landleven, eigen groentetuin, eigen kippen en ook
ons eigen zuivere vlees, daarvoor hadden wij mesthanen genomen, die je zelf kunt
vetmesten, het is in wezen allemaal zielig, maar wij wilden gezond leven, dus
gingen wij het toch maar proberen. Fruitbomen stonden er al in de tuin, genoeg
voor jam en ook voor eigen fruit, de tuin gonsde van activiteit en zo werden al
onze plannen langzaam verwezenlijkt. Maar ja, er komt een moment dan moeten de
mesthanen geslacht worden, dat ging ons een straat te ver om het zelf te doen,
dus iemand opgezocht en gevonden in Zierikzee, die alles slachtte wat los en
vast was in een hele grote enge vieze schuur, die ook daar allerlei soorten
beesten had voor zijn eigen consumptie en om te verkopen, een grote lugubere
schuur, met grote balen stro en overal hokken, vooral met veel konijnen, terwijl
ik daar angstig door heen liep, kwam er ineens een grote grove man, een wat
sinistere figuur op ons af, met een echte boeventronie, die zeker bereid was
onze mesthanen te slachten en tegen een heel redelijke prijs. Terwijl Willem
alle mesthanen uit de auto laadde, liep ik wat rond in de donkere schuur en keek
wat er allemaal in de hokken zat en ineens zag ik een heel lief klein konijntje
zitten met een heel mooi wit angora vachtje, snoezig beestje en ik vroeg wat
doet u met haar,"o, die, die moet lekker groeien en die slacht ik dan voor de
Kerst". Ik keek naar het schattige beestje en vroeg hoeveel kost het, als ik
haar koop, Willems blik sprak boekdelen, maar ik kon tenslotte nu een beestje
sparen, een goede daad doen en ik had een leuk konijntje, dat gaf mij in die
lugubere schuur weer een warm goed gevoel en zo landde onze kleine Blanche in
een door Willem gemaakt heel leuk hok, zij had ruimte genoeg. Blanche groeide
geweldig, te geweldig, ze werd gigantisch groot en heel snel, vaak liet ik haar
door de tuin lopen, aangezien wij drie honden hadden was de tuin helemaal goed
afgezet en kon ze nergens weg, de honden vonden haar prachtig en zij en de
honden renden door de hele tuin, speelden met elkaar, een geweldig gezicht, ze
waren heel lief met haar en zij ook met hun, een vredelievend en leuk gezicht,
na een paar uurtjes dollen zo met elkaar ging zij dan weer het hok in. Wij
kregen wat problemen met haar vacht, ik belde de slachter op en vroeg hem wat
moet ik er aan doen, hij begon smakelijk te lachen en zei mevrouw, het is een
angora konijn en ook een Vlaamse reus, zoveel buitenmensen waren wij nog niet,
dat wij wisten wat dat betekende, maar dat werd ons in de volgende maanden heel
duidelijk, het haar was steeds moeilijker te ontklitten en zij groeide zo hard,
dat het hok te klein werd, er moest een ander hok komen voor onze Blanche,
zoiets kost even tijd. In die tijd hadden wij de buren leren kennen en op een
zondagmiddag kwam de buurvrouw met haar man even langs om naar het konijn te
kijken en een praatje te maken, zo maar. Ze zag het konijn in zijn hok en
zei,"dat hok wordt veel te klein voor het beest," ja, dat wisten wij al.
"buurvrouw ik heb een schitterend groot hok in mijn grote schuur, daar mag zij
wel zolang in tot Willem een nieuw hok heeft gemaakt," ik vroeg waar heb je dat
hok dan","in de schuur bij ons". "Maar dan kom ik haar eten geven als je dat
goed vind". Natuurlijk, kom maar gerust langs. Ik keek naar Willem en het leek
ons even een geweldige oplossing. En zo verhuisde Blanche gedragen door de
buurman naar de buren, leuk vond ik het niet, maar ik wist dat Willem het nieuwe
hok heel gauw zou maken, dus zou het nooit voor lang zijn. Opgewekt liep ik 's
middags met haar eten in een zak naar de buren, de buurvrouw zei: "dat heeft ze
niet meer nodig", oke, zij had haar dus eten gegeven. Wij kwamen in de grote
schuur, maar nergens zag ik een hok, ik keek rond, "waar is ze dan", "kom maar
mee" en ze liep naar een hele grote witte diepvrieskist, deed het deksel open en
daar lag Blanche, onze Blanche, helemaal bevroren en dood, ik schrok zo erg dat
ik dacht flauw te vallen en rende naar huis totaal overstuur en het heeft dagen
geduurd alvorens ik daar over heen was, het zijn nog steeds onze buren, maar wij
spreken elkaar nooit meer, ik denk dat iedereen dat wel zal begrijpen. De tuin
is nu weer een prachtige bloemen en plantentuin en wij kopen gewoon weer
kippenvlees, ik denk toch dat je voor dat leven geboren moet zijn en de lugubere
man die alles slachtte wat er gebracht werd, is er inmiddels niet meer, Dinkie.
De oude dag van een kampkind.
Donkere wolken pakken samen
nu begin april om ons even te laten voelen de zomer is nog ver weg. Hier sta ik
dan in een heel oud en opgeknapt vlasboerderijtje in een Zeeuws dorpje, tussen
de prachtige mooie verzameling oude spullen, die deze oude dame ook nog zullen
overleven, een gewezen jappenkampkind, naast mij een lieve man een schat van een
hond en kleinkinderen op nauwelijks 2 km afstand, oud maar toch zeer opgewekt,
waarom ook niet en iedere maand genoeg geld om zonder al te veel zorgen te
blijven drijven in het leven van vrijheid en zorgeloosheid, met op de
achtergrond steeds onze heerlijke muziek, wel uit een heel ander tijdperk, maar
wat een muziek , bij dat enorme keel gekrijs van tegenwoordig, klinken de
harmonieuze klanken als een warme deken om mij heen doordrenkt van alle
herinneringen die er mee gepaard gaan en dat zijn er niet weinig. Dan in eens in
de winkel van Appie Heijn slaat de ellende toe, knie op slot, met een diepe kreun klap ik het er weer
uit, de tweede knie, ja de afbraak heeft weer toegeslagen, een knie was
kennelijk nog niet genoeg, toen kwam er ook nog een heup bij, toch nog te
gelukkig, dan maar de laatste knie, gelukkig dat er van alles maar twee zijn.
Afscheid nemen van muziek, huis, hond en mannetje, die met een wit gezicht zijn
vrouw alweer moest afleveren bij het ziekenhuis in Assen. Daar dit mijn derde
keer was, kwam ik lachend in de operatie kamer met mijn mp3 speler en 3 kussens
onder mijn hoofd, de prik in de rug was voor de derde keer een complete
verrassing, namelijk niet gevoeld, als ik niet een blok cement van onder was
geworden, had ik het niet eens geloofd, wat dat betreft een diepe buiging voor
de anesthesie van Assen, alhoewel buigen op dat moment volkomen buiten mijn
vermogen lag, zaag en timmergeluiden van achter een groen gordijn, wat voor mij
hing, verkondigde het eind van mijn zo lang gebruikte eigendom, de laatste knie.
Na vier dagen verblijf aldaar de vrijheid tegemoet met twee krukken en 35
krammen en ook gelukkig wat magerder. Eerst gauw even naar mijn dochter in
Appelscha voor een heerlijke stop en goede lunch, bijgekomen vertrokken wij daar
om 6 uur met voorin een stapel kussens waarop het arme been kon rusten, richting
Zeeland, een rit van drie uur en een kwartier, op zich niets ernstigs, maar de
blaas redde dat helaas niet, moest ontlast worden. Kon een mens er maar een klem
op zetten. Beide benen voorzichtig uit de auto, hopende bij het nette en schone
benzinestation te zijn aangekomen, steunend op twee krukken, vriendelijk smilend
naar alle nieuwsgierige blikken. Een grote bof, toilet met dame erbij. In een
ondeugend moment even mijn wond met krammen laten zien, het effect was
schitterend, dat luchtte op, verzachtte alles. Met veel egaars werd ieder
obstakel verwijderd en vriendelijk nam ik afscheid. Weer de auto in tot de
volgende benzinepomp, gelukkig niet meer dan twee keer in de hele reis. Thuis
gekomen viel het vlotte jasje af en blij de tranen laten lopen, ik was weer heel
thuis, heerlijk in mijn eigen bed, met eigen man, muziek en hond. Weer een
mijlpaal op het pad van de afbraak. Nooit geweten dat negatieve dingen ook zo'n
heerlijk gevoel van geluk kunnen geven, vooral als ze voorbij zijn. Op naar de
volgende stap op deze ladder van ouderdom. De beste stap was het ontdekken en
leren gebruiken op een voor oudere fantastische manier van de PC. Hierover later
nog veel meer verhalen. Dinkie
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
