In 1975 nam Wim De Craene het lied 'De kleine man' van Louis Davids op. Hij paste de tekst aan de toestand in Vlaanderen aan. Die versie heb ik helaas niet gevonden op het internet, vandaar dat ik het origineel uit 1929 post.
 


En omdat het zondag is krijgen jullie een bonustrack, de prachtige b-kant van 'Rozane':

 

Tot spijt van wie 't benijdt nog maar eens een track uit de tweede elpee van Raymond van het Groenewoud. 'Ik doe niet mee' verscheen in 1975 en in 'Bierfeesten (Als ik dit maar heb)' stelde hij het uitgaansleven in het Vlaanderen van toen aan de kaak. Volgens mij is dit regelrechte Vlaamse blues en hoe iemand eruit ziet heeft geen belang als je muziek beoordeelt. Ik beoordeel de man op zijn muzikale capaciteiten (zang, instrumenten, compositie).
 


'Mensen van achttien' was een opmerkelijk duet van Wim De Craene en de enige, echte "Fleur de Buda": Della Bosiers. Het liedje werd regelmatig gedraaid op de radio in 1975. Helaas werd het nooit genoteerd in de BRT Top 30. Misschien wel in de Vlaamse Top-10, maar daarover heb ik jammer genoeg geen gegevens.
 


Op de elpee 'Ook voor jou' uit 1975 stond ook deze parel waarin Kris De Bruyne zingt over de paardenstad bij uitstek, meer bepaald in de Far-West. De originele single heb ik niet gevonden op het internet, vandaar deze live-uitvoering tijdens Nekka 1976.
 


Maar het allermooiste lied uit 1975 vind ik 'Tim' dat Wim De Craene op zijn elpee 'Alles is nog bij het oude' zette. Hij bewonderde Ramses Shaffy zo erg dat hij zijn zoontje Ramses doopte en hij schreef dit prachtig lied over hem. Omdat "Ramses" niet zo goed bekte veranderde hij de naam in "Tim". Voor mij was Wim De Craene dè revelatie van het jaar 1975 en hoe hij eruit zag was voor mij van geen belang. Op dit monument van een lied speelden o.a. Jean Blaute (akoestische gitaar, Moog, orgel, piano) en Yvan Desouter (bas). Goeiemorgen, Jean!
 












Een erg onderschatte zangeres.