Kampala Oeganda

Bed en breakfast. Nog een dag doorbrengen in afwachting van de terugreis naar huis. Mijmerend in een zetel op het terras. Mijn laptop is niet meer beschikbaar. De electriciteit is uitgevallen en de reserve op zonne-energie  geeft na een kwartiertje er de brui aan.

Het mijmeren neemt een nieuwe vlucht. Terug denken aan de voorbije week .  Na de dag van aankomst op weg naar Masindi, een  300 km ten Westen van Kampala . De weg brengt geen nieuwigheden  , want niet de eerste keer . Het voelt bijna aan als thuiskomen . De "driver" van de auto die ik ter beschikking heb is bijna zoals een broer . We praten over onze kinderen,  de laatste politieke gebeurtenissen, lekker eten.....alle kleine dingen van het leven die voor allebei zo herkenbaar zijn . We drinken samen een biertje bij de aankomst .

Dit keer geen bezoeken aan de lokale bevolking. Vier dagen vergaderen staat me te wachten. Enkele concrete doelstellingen die ik wil bereiken  flitsen om de haverklap door mijn hoofd . En dan de volgende ochtend is het zover. Vergaderen met mensen naar wie je een warm hart toedraagt, maar die je af en toe toch op de vingers moet tikken om hen voor zekere dingen de ogen te openen zodat ze hun taak beter  aan kunnen.  De dankbaarheid zien in hun ogen nadien..... het zijn overheerlijke ervaringen . Na deze dagenn met heel wat mensen te hebben samengezeten , moe maar tevreden zit ik hier klaar voor de terugtocht .

Het verflangen naar een nieuwe tocht naar dit fantastisch  mooie  land met zoveel problemen, maar met zulke fijne bewoners en met zulk aangenaam klimaat  begint al te groeien......