Verleden vijdag (8 mei) was het zover.

De Rudy, een collega en vriend van de markt te Heist op den Berg is een neef van Paul Michiels, in Heist zeggen ze Polle Pap, omdat hij in een vorig leven melkboer was in Heist en omstreken, dus Paul Michiels, de helft van Soulsister. Als goede vriend en neef mocht hij bij een volgende gelegenheid eens achter de coulissen (backstage) een kijkje komen nemen en een paar vrienden meebrengen.

Den Tony is een goede vriend van de Rudy, en omdat ik dan weer een goede vriend was van den Tony mochten we beiden met de Rudy backstage bij Paul Michiels ter gelegenheid van het optreden in de Zoerla in Zoerle Parwijs (Westerlo).

De artiesten zaten daar gewoon in de kelder van de Zoerla een babbeltje te slaan in afwachting van hun optreden. Ze waren zeker met een stuk of dertien, want er waren buiten de zangers en de rest van de groep (The ballroomquartet) ook nog strijkers (ik bedoel wel violisten) en een zangeres waarvan ik de naam vergeten ben. 

We werden zeer hartelijk ontvangen door Paul Michiels himself en kregen direkt een drankje aange boden uit de frigo van de artiesten. Na een praatje gemaakt te hebben, waarbij de Rudy en de Paul veel jeugdherinneringen ophaalden, vroeg ik of we een foto mochten nemen, en het mocht, dus kan je hierbij een paar foto's bewonderen van ons gezelschap. Op de bovenste foto, den Tony met Paul Michiels, op de middelste foto ikzelf met de Paul en op de onderste foto de Rudy, neef van Paul Michiels.

Het optreden zelf was een belevenis. Niet dat ik het zo geweldig vond omdat ik als gast het optreden mocht bijwonen, maar het was echt professioneel gebracht, en af. Het optreden was gebracht onder het motto "Tribute to Roy Orbison", waarbij al die oude successen van Roy Orbison perfect naar voor kwamen met de nodige visuele effecten en perfect gezongen. Heerlijk.

Na het optreden mochten we terug achter de coulissen en Paul Michiels vroeg aan ons, stervelingen, of het goed was. En het was goed. Nadat hij zich even opgefrist had ging hij samen met ons de zaal in om nog een paar Duvels (ik heb er zelfs een mogen trakteren) te drinken met de achtergebleven fans. Al goed dat we een Bob bij hadden (den Tony), om ons naar huis te brengen want we hebben nog een tijdje nagekaart en genoten.

Dank u Paul Michiels.

Drepatee.