Spiegelbeeld
Ik kijk in de spiegel
naar mijn eigen beeld.
Maar ergens klopt er iets niet
aan de persoon die mijn netvlies streelt.
Ze lijkt zo aardig,zo lief,zo wijs.
maar dat is ze niet.
Ze is eerder een muis,klein,onzichtbaar en grijs.
met in haar ogen een groot verdriet..
Maar waarom zie ik dan,
in het beeld tegenover mij.
Een totaal andere persoon
zo vrolijk en zo blij?
Is ze een actrice
heeft ze zoveel talent?
Of geeft ze haar opvallendheden
een extra accent?
Voor mij is een ding zeker,
dit meisje is niet echt.
Maar jammer genoeg
wordt dat nooit tegen haar gezegd.
Daarom zeg ik het maar tegen mezelf
'k wil van mijn masker af
En voor het eerst als ik naar mijn spiegelbeeld kijk,
kijken met een grote tevreden lach.
Mezelf accepteren,
niet onderdoen voor anderen.
En ook al heb ik nog een lange weg te gaan
ik zal stukje bij beetje veranderen.
Veranderen,
niet meer lopen met een ander gezicht.
Mezelf helemaal kunnen zijn en geven,
voor altijd op mijn spiegelbeeld gericht.