|
Tot nu tot blijf ik met straatfotografie op veilige afstand. Daarvoor is de telelens het meest geschikt. Met een 200 mm, maar meer mag natuurlijk ook, is al heel goed te werken. En veel uitproberen is niet alleen belangrijk voor de techniek, maar vooral ook voor het zelfvertrouwen.
Over de techniek gesproken: ik werk meestal met AF-C, continue scherpstellen. Dat is een werkwijze die ik vooral geoefend heb met het fotograferen van vliegende vogels. Er is dan immers geen tijd om rustig scherp te stellen. Bij AF-C stelt de camera voortdurend scherp en maakt enkele keren per seconde een foto. Het nadeel is dat er ook een foto gemaakt kan worden als de scherpstelling nog niet goed is.
Het oefenen met AF-C kun je het beste beginnen met personen die vrij langzaam lopen. En omdat ik graag het gezicht zie: dus personen die min of meer naar je toelopen.
Kijkend nu naar het voorbeeld, is te zien dat de persoon naar je kijkt. Of hij mij ook werkelijk gezien heeft, is nog de vraag. Ik ga proberen dat uit te leggen.
Denk aan de situatie waar u aan de rand van de weg staat te wachten bij een oversteekplaats en aan de overkant van de weg ook een groep mensen staat te wachten om over te steken. Als nu aan de overkant iemand uw richting uit zwaait, kunt u zich afvragen of het voor u bedoeld is. Ik maakte het van de week nog mee, wist er geen raad mee omdat ik die andere persoon niet kende, maar toen ik omkeek, bleek het voor iemand schuin achter me te zijn.
Dat iemand in uw richting kijkt, hoeft dus nog niet te betekenen, dat de persoon echt naar u kijkt, laat staan dat die persoon u bewust heeft opgemerkt. Niet te snel ongerust worden dus. En anders de truc van de vorige keer toepassen: via de camera dezelfde richting op blijven kijken tot de persoon al gepasseerd is.
|
