Op de manier zoals in de vorige keer beschreven, heb ik heel wat foto’s gemaakt. Maar om eerlijk te zijn: de eerste proefopnames waren van mensen die ik alleen op de rug keek terwijl ik veilig achterin de tram zat. Dat levert wel minder aardige foto’s op, maar is een goede oefening in het maken van foto’s zonder door het oculair te kjken. Bovendien kunnen meteen ook de technische instellingen van de camera nog eens extra gecontroleerd worden.
Soms zijn er in tram of bus minder geschikte zitplaatsen beschikbaar. Dat is geen probleem, want we kunnen ook staand ongezien foto’s maken. Dit keer stond ik bij de uitgang en terwijl de deuren nog geopend waren nam ik met de camera gewoon hangend aan de riem om de nek vanaf buikhoogte een kiekje van de mensen die buiten druk in gesprek waren. Met een opname als deze is de keuze van tijdstip en standpunt wel heel beperkt. Maar het moge duidelijk zijn dat we met straatfotografie vele kanten op kunnen.
|