Iemand fotograferen zonder dat het gezicht te zien is, kan nauwelijks leiden tot een boeiende foto. Hier heb ik dat echter wel gedaan om meerdere redenen.
Allereerst uit respect. Hij had het zeker niet gewaardeerd als ik hem vol in het gezicht gefotografeerd zou heben. Bovendien had ik dan midden op de verkeersweg moeten gaan staan en dan was ik waarschijnlijk in de krant gekomen.

Er is ook nog een technische reden: het licht dat op deze manier mooi valt op de pijpekrullen die chassidische joden tonen, omdat ze (o.a.) het haar voor hun oren niet mogen afknippen. Een en ander is gebaseerd op Lev. 19:27: "Je zult de hoeken van je hoofd niet rondom afscheren” . Volgens een Duitse rabbi uit de 19e eeuw vormen deze haarlokken, of pejes zoals deze joden zelf zeggen, een afscheiding tussen de grote en kleine hersenen.

De laatste reden is een inhoudelijke, een interpretatie van het beeld. Op deze manier laat de foto voor mij het beste zien dat deze jood leeft in een wereld die wij nauwelijks kunnen zien en niet begrijpen wat zich daar allemaal afspeelt. Dat is ook de reden waarom ik gekozen heb voor een zeer smalle scherptediepte.