Wandelen tegen dementie: het klinkt te mooi om waar te zijn. Toch hebben onderzoekers ontdekt dat geregeld wandelen - zo'n drie keer per week gedurende 30 tot 45 minuten - de mentale achteruitgang kan vertragen. Dat meldt de krant The Guardian.
Een onderzoek bij meer dan honderd mannen en vrouwen van zestig tot tachtig jaar heeft aangetoond dat enkele verkwikkende wandelingen per week de prefrontale cortex en de hippocampus vergroten. Dat zijn de hersendelen die verantwoordelijk zijn voor de cognitieve functies en het geheugen.
Over een periode van een jaar vergrootten beide hersendelen met twee tot drie procent. "Dat klínkt misschien als een bescheiden resultaat, maar het is alsof je de klok met één à twee jaar terugdraait", zegt professor Kirk Erickson, neurowetenschapper aan de universiteit van Pittsburgh. "Terwijl de rest van de hersenen kleiner werden, zagen we in deze delen een verbetering optreden."
Diabetes Fonds
Iedereen vrij van diabetes
Dagelijkse lichaamsbeweging
verkleint de kans
op diabetes type 2.
En als je diabetes hebt,
verkleint het de kans op
lichamelijke gevolg van diabetes.
Het beste is het om iedere dag
minstens een half uur
flink te bewegen,
zoals wandelen of fietsen.
Waarom is beweging zo goed?
Suiker (glucose) wordt
gemakkelijker uit het bloed
gehaald en de
bloedsuikerspiegel daalt.
Vetten worden verbrand:
handig om gewicht
te verliezen of om
op gewicht te blijven.
Spieren worden sterker
en botten worden steviger.
Je voelt je fitter,
minder moe,
en het helpt tegen stress.
Is goed voor de bloeddruk
en hart en bloedvaten.
Dagelijks een half uur bewegen
Voor meer beweging
hoef je niet naar
de sportschool.
Dagelijks gezond bewegen
kan ook op andere manieren:
lopend boodschappen doen,
of de trap nemen
in plaats van de lift.
Waar het om gaat,
is dat je minstens
een half uur per dag
zo beweegt dat je sneller
gaat ademen en
gaat transpireren.
Wil je afvallen,
dan liefst een uur.
Bewegen met anderen,
Het kan enorm motiveren
om samen met
anderen te bewegen.
Denk aan wandelgroepen,
sportverenigingen
of activiteiten voor senioren.
De gemeente heeft daar
meestal wel informatie over.
Bewegen kan op alle niveaus
Ook senioren of mensen
met een zwakkere gezondheid
kunnen aan beweging doen.
Dat is juist een goed idee!
Beweging is overal,
op allerlei niveaus te bedenken,
zelfs oefeningen op een stoel.
Wel is het verstandig
om het langzaam op te bouwen
en eerst met je huisarts
of fysiotherapeut
te overleggen welke
beweging voor jou
geschikt is.
_________________
Categorieën
Beoordeel dit blog
WANDELSPORT VLAANDEREN
ONZE CLUBS
Op zoek naar een wandelclub in je buurt? Wandelsport Vlaanderen vzw groepeert over alle Vlaamse provincies meer dan 320 wandelclubs. In de rubriek 'clubs' vind je wellicht een wandelvereniging bij jou in de buurt. Om deel te nemen aan de organisaties hoef je niet noodzakelijk lid te zijn van een wandelvereniging. Je lidmaatschap biedt bij een wandelclub wel tal van voordelen.
Een wandelclub is een vereniging die naast het actief gaan wandelen, zelf ook wandeltochten organiseert in haar eigen regio. Dit zijn bewegwijzerde wandelorganisaties. Een overzicht van deze wandelingen vind je op Walking in Belgium. In het overzicht hebben de wandelclubs een clubnummer tussen 1000 en 5990.
Een wandelgroep organiseert zelf geen wandeltochten die open staan voor derden, maar spreekt onderling af om samen te gaan wandelen en deel te nemen aan allerhande wandelactiviteiten. Deze groepen hebben een nummer startend vanaf 7000.
Zowel bij wandelclubs als wandelgroepen ben je zeer goed verzekerd als lid en krijg je dezelfde ledenvoordele, voor meer info klilk hieronder.
Veilig wandelen,
Grootmoeders wijsheid leert ons dat je het best links op de weg wandelt,
zodat je het verkeer ziet aankomen.
Maar is dat ook verplicht?
Wie gaat wandelen, moet bij gebrek aan voetpad of berm weleens op de rijbaan stappen. We horen vaak dat je in dat geval beter aan de linkerkant wandelt om het aankomende verkeer in de gaten te houden. Slim! Maar ben je ook verplicht om links op de weg te wandelen?
Het antwoord is kort en duidelijk: ja. Je moet aan de linkerkant van de rijbaan wandelen in de door jou gevolgde richting wanneer er geen voetpad of bewandelbare berm aanwezig is. Is die wel aanwezig, dan mag je uiteraard niet op de rijbaan lopen. Kies je er voor om bij gebrek aan voetpad of berm op het fietspad te wandelen, dan moet je als voetganger voorrang verlenen aan de fietsers.
Wat op een breed wandelpad waar geen gemotoriseerd verkeer is toegelaten? Moet je daar als voetganger ook links wandelen? Ook dat antwoord is kort en duidelijk: nee. De verplichting om links aan te houden, is er enkel wanneer je op de rijbaan moet lopen. Wandelwegen in de vrije natuur hebben geen rijbanen.BRON VAB-MAGAZINE.
Waarom bewegen bij Parkinson?
In beweging blijven is belangrijk bij de ziekte van Parkinson. Want het kan de motoriek, wandelsnelheid, aerobe fitheid, spierkracht en het evenwicht verbeteren, én ook het vallen verminderen. Studies tonen aan dat lichaamsbeweging de aerobe fitheid verhoogt en spierversterkende activiteiten de kracht van de benen vergroot.
Verder tonen studies ook aan dat trainen op de loopband en gangoefeningen (oefeningen om correct en vlot te stappen) effectief zijn om de comfortabele wandelsnelheid te verhogen. Om het evenwicht te verbeteren, blijken oefeningen die het evenwicht op de proef stellen het effectiefst. Lichaamsbeweging die gericht is op het verbeteren van de gang en het evenwicht, vermindert het valpercentage. Evenwichts- en staptraining worden vaak gecombineerd, wat het evenwicht verbetert.
Kinesitherapeuten die werken met Parkinson-patiënten focussen vaak op een (wandel)gang- en evenwichtstraining, maar soms komen daar ook spierversterkende activiteiten of oefeningen voor flexibiliteit bij. Uit studies blijkt dat zo’n training de wandelsnelheid, het evenwicht en de motorische symptomen verbetert.
Regelmatige lichaamsbeweging wordt aangeraden bij de ziekte van Parkinson omdat er bewijs is dat het:
motorische symptomen verbetert;
de wandelsnelheid en het evenwicht verbetert;
het valpercentage vermindert en
het aerobe fitheid en de spierkracht vergroot.
Waarom is wandelen goed voor je:
Even naar buiten voor een frisse neus,
daar kikker je echt van op! Meer zelfs,
er bestaat geen enkel medicijn
dat je lichaam –
fysiek en mentaal –
zo’n boost geeft
als een simpele wandeling.
Een loze claim? Niks van.
Steeds meer wetenschappelijke studies
bevestigen dat regelmatig
bewegen je fitter maakt in je lijf en je hoofd.
De voordelen voor je fysieke gezondheid:
Mensen die meer bewegen,
hebben een betere conditie,
sterekere spieren,
minder last van overgewicht,
stevigere botten en 20 tot 30%
minder kans op
chronische aandoeningen
zoals een hoge bloeddruk,
hart- en vaatziekten,
diabetes, obesitas
en diverse soorten kanker.
Oudere mensen vallen
bovendien minder vaak,
omdat ze een betere balans,
mobiliteit en functionaliteit ontwikkelen.
De voordelen voor je mentale gezondheid:
Méér bewegen geeft je
alledaagse cognitieve functies,
zoals je concentratievermogen,
je werkgeheugen,
je probleemoplossend vermogen,
het verwerken van informatie
en het nemen van beslissingen,
een enorme boost.
Bovendien zit je beter
in je vel,
ervaar je minder stress.
Heb je minder last
van angst en depressies.
Kortom, je kwaliteit van leven
gaat er sterk op vooruit.
10 keer wandelvoordeel:
1. Wandelen verbetert je conditie,
Elke nieuwe wandeling
vergroot je conditie gevoelig
en bevordert je
prestatievermogen.
2. Wandelen voorkomt blessures,
Door regelmatig te wandelen
wordt de kans op blessures
alleen maar kleiner.
Anders dan bij hardlopen
is de schokimpact en
de belasting op je gewrichten
bij wandelen relatief klein.
Ook worden je spierkracht
en botmassa steeds groter,
wat kans op osteoporose verkleint.
Vier uur wandelen per week
verlaagt bovendien het risico
op heupfracturen met 43%.
3. Wandelen beschermt
tegen hartaandoeningen,
Wist je dat actieve
mensen slechts half
zoveel kans op
hart- en vaatziekten hebben?
Minstens 3 uur per week
wandelen verlaagt de kans
op een hartaanval met 35%,
kans op een beroerte met 34%.
Ook je bloeddruk
en je cholesterolgehalte
gaan ervan omlaag.
4. Wandelen helpt
tegen overgewicht,
Vergeet de fitness:
je verbrandt bijna 100 kcal
als je anderhalve km wandelt.
En het is nog gratis ook!
Dagelijks een uurtje wandelen
verlaagt trouwens het risico
op obesitas met 50%.
Na 10.000 stappen
per dag gaan je
lichaamsgewicht
én je vetpercentage
merkbaar naar omlaag.
5. Wandelen voorkomt
diabetes,
Wie regelmatig gaat wandelen,
maakt 58% minder
kans op het ontwikkelen
van diabetes typ 2.
Twee uur per week
wandelen helpt diabetespatiënten
bovendien beter
hun glucosespiegel
op peil te houden
dan het gebruik
van bepaalde medicatie.
6. Wandelen helpt
je stoppen met roken,
Zopas gestopt met roken?
Tijdens een wandeling
maak je dopamine aan,
een chemisch stofje
dat zorgt voor gevoelens
van gelukzaligheid,
waardoor je minder
naar nicotine snakt.
7. Wandelen houdt
je hersenen scherp,
Wie regelmatig
een wandeling maakt,
ziet het volume
van zijn hippocampus
(een deel van de hersenen)
met 2% toenemen.
Zo versterk je
je geheugen en
concentratievermogen.
8. Wandelen verbetert
je stemming,
Feeling blue?
Trek de groene natuur in!
Bij elke wandeling
komen er endorfines
en serotonine vrij
die je een instant
goed humeur bezorgen.
Een natuurwandeling
van een halfuur per dag
kan de symptomen
van depressie
met 36% verlagen.
9. Wandelen
verlaagt je stressniveau,
Frisse lucht opsnuiven
is goed tegen stress
en slapeloosheid.
Door de ritmische
buikademhaling
tijdens het wandelen
– een repetitieve
en voorspelbare
handeling zoals
yoga – kom je tot rust
in je hoofd én je lijf.
10. Wandelen verhoogt
je zuurstofopname,
Hoe meer je wandelt,
hoe meer zuurstof
je longen kunnen opnemen.
Dankzij die verhoogde
toevoer van zuurstof
via je bloedvaten
naar je hersenen voel je
je vanzelf veel beter in je vel.
Tuin van Dina Deferme,
Hier in Stokrooie bij hasselt,
ligt de romantische Engels
getinte tuin op
een oppervlakte van 4 ha,
deze werd ontworpen door
tuinarchitecte Dina Deferme,
die van de tuin haar
levenswerk maakte.
De tuin bevond zich in een
landelijke omgeving.
Een tuin vol verrassingen,
waar elk deel pure
rust uitstraalde en boeide
door een unieke sfeer.
De indrukwekkende
borders veranderde
elke maandvan kleur.
Jammer genoeg
is tuin en huis
ondertussen verkocht,
sinds begin september 2022
is de tuin niet meer
te bezichtigen.
Hieronder foto's van tuin.
Japanse tuin - Hasselt
Chrysantenfestival 2022:
Abdij van Park in Heverlee is een uitzonderlijk goed bewaarde erfgoedsite uit de 12e eeuw, aan de rand van Leuven en midden in het groen.
mooie hoeves in het Limburg
Stadspark Hasselt in winterkleedje:
WANDELTIPS / WANDELROUTES deel 2
WANDELBLOG van EASYWALK
22-04-2022
WANDELBLOG deel 2
WANDELBLOG
Individuele wandelingen,
Met wie wandel ik: alleen, op woensdag meestal familiewandeling.
Hoeveel km: korte wandelingen van tussen 2 en 10 km.
Welk soort wandelingen: hoofdzakelijk bestaande wandelroutes met bewegwijzering.
Waar wandel ik: het meest in ons eigen streek Limburg, rest van België en soms in het buitenland.
Op mijn blog: beknopte wandelverslagen van afgelegde routes.
De afbeeldingen bij elk verslag zijn zelfgemaakte foto’s.
Mijn blog is beschermd tegen kopiëren.
Link naar mijn vorig wandelblog dat met 1,5 GB ruimte aan foto's volledig is opgebruikt.
WANDELTIPS/WANDELROUTES deel 1 bestaat uit talrijke mooie wandelverslagen en meer dan 1200 foto's, zeker eens gaan kijken:
Start / ligging: in Roelen, een gehucht van Zutendaal.
Parking: op de overgang Roelerweg en Kiewitseweg 3 - 5.
Afstand: rondwandeling van 4,5 km.
Wandelwegen: boswandeling met brede boswegen.
Bewegwijzering: groene rechthoekjes.
Wandelbord: aan de bosrand.
Het gehucht Roelen bestaat uit een 10-tal huizen en een paar hoeves.
De naam zou ontstaan zijn bij het brongebied van de Roelebeek die toen “Breecke” genoemd werd.
Wij wandelen tot voorbij het laatste huis-nr.11 van het gehucht en in de scherpe bocht naar links staat rechts het wandelbord.
Op deze wandeling doen we een deel van stiltegebied Zwarteput aan, het gebied strekt zich uit op de grens van de gemeenten Bilzen, Lanaken en Zutendaal.
Het gebied dankt zijn naam aan een oud bronnengebied dat is gelegen op de overgang tussen Kempen en Haspengouw.
Aan het begin van het bos hebben wij de keuze: de rondwandeling rechtsaf of rechtdoor beginnen, kiezen rechtsaf.
Passeren meteen een rustig gelegen boshuisje genaamd Het Uilen Huisje.
De bossen van Zutendaal bestaan hier uit loof- en dennenbossen.
Het is midden herfst, de meest fotogenieke periode van het jaar in de bossen.
Bomen vertonen nu de prachtigste rode, bruine en gele herfsttinten.
Ook enkele paddenstoelen en zwammen komen we onderweg tegen.
Verderop volgen we de Stevoordseweg, met links de bosrand en rechts paardenweides.
Daarna is het opletten voor paard en ruiter, zitten op het recreatieve ruiterpad met hindernisparcours.
Na een daling bereiken we een zwerfsteen of -kei.
Het is een stiltesteen met poëtische tekst op van de bekende Nederlandse schrijver Jeroen Brouwers, overleden in 2022 op 82-jarige leeftijd.
In 1993 kocht de schrijver hier in de Zutendaalse bossen een fraai vakwerkhuisje, naar eigen zeggen zonder te weten dat het illegaal werd gebouwd.
Tien jaar lang heeft Brouwers alle juridische middelen uitgeput om te voorkomen dat het huis zou worden afgebroken.
Jeroen Brouwers leefde tot 2016 in het huisje, na gedwongen verhuizing is de woning gesloopt.
Aan de de stiltesteen liggen natte weilanden en vijvers, waarschijnlijk gevoed door bronwater.
Na het passeren van enkele vakantiehuisjes verlaten wij het bos en keren terug naar ons beginpunt.
Tips / opmerkingen: het wandelgebied maakt deel uit van het grote Nationaal Park Hoge Kempen en heeft de Lietenberg als toegangspoort.
Goed om te weten, wat is een stiltegebied:
Wandeldatum: woensdag 13 november 2024, dag met veel wolken, geen neerslag.
Start / Ligging: aan het Kasteel van Bovelingen, Altenastraat 2 Heers.
Parking: geen, parkeer de auto ter hoogte van de kasteelhoeve langs de kant van de Altenastraat, de straat is autoluw.
Afstand: rondwandeling van 5,5 km.
Wandelwegen: veld- en boswegen, betonwegen (heuvelachtig).
Bewegwijzering: blauwe ruitjes.
Wandelbord: aan het begin van de Rode Dreef.
Deze prachtige dreef was de oorspronkelijk toegang tot het inmiddels verdwenen kasteel van de adellijke familie de Borchgrave-d’Altena, het kasteel brandde in 1947 af.
De Rode Dreef is 420 meter lang en bestaat uit rode beuken, de imposante bomen geven de dreef een middeleeuws karakter.
Wij keren de dreef de rug toe, nemen eerst een kijkje aan de overgebleven gebouwen van het Kasteel van Bovelingen.
De kasteelhoeve staat rechts, is een gesloten hoeve uit de eerste helft van de 18de eeuw.
Het bestaat uit een woonhuis, stalling en dubbele dwarsschuur die voorzien zijn van twee vierkante hoektorens.
Links liggen de dienstgebouwen, een U-vormig complex herbouwd in de 19de of begin 20ste eeuw in eclectische stijl.
De fraaie vleugel aan de zijde van de Altenastraat omvat de inrijpoort en het voormalige koetshuis.
Bakstenen gebouwen van twee bouwlagen onder zadeldaken (leien); dakvensters met tuitgevelbekroning.
De gebouwen doen tegenwoordig dienst als privé-landbouwbedrijf.
We volgen de Altenastraat lichtjes bergop, deze straat is nog steeds zoals in 1810 ter hoogte van het kasteeldomein met een rij bomen beplant, nu geknotte linden.
Juist voorbij de oude kasteeldreef (privé) gaan we rechtsaf en volgen de bosrand met links velden.
De kinderwandeling is dezelfde wandelroute, af en toe zijn er infoborden over te zien, men kan dan QR-codes scannen en zo het kinderverhaal beluisteren van wezens genaamd de Grondelingen.
Rukkelingen-Loon, een landbouwdorp, is hier in de verte uiterst links te zien, het dorpje ligt in het dal van de Herk.
Wij komen uit ter hoogte van een bivakzone en slaan linksaf de Sterstraat (betonweg)in.
Passeren de wilde bijentuin (infobord).
Het hek van de tuin is afgesloten, is individueel alleen toegankelijk tussen april en september.
Tijdens een sterke daling in de Sterstraat zitten we in een mooie holle weg.
Verderop staat het Waterproductiecentrum Rukkelingen Bovelingen, hier pompt de Watergroep drinkwater op.
Hier stroomt een beekje met zuiver bronwater langs de gebouwen.
Zetten de wandeling verder in het aanpalende Hornebos, is 80 hectare groot en is een der weinige bossen in Droog-Haspengouw.
Het bos behoorde oorspronkelijk bij het domein van het Kasteel van Bovelingen, is in 1980 aangekocht door het Agentschap voor Natuur en Bos.
In het loofbos staan vooral inheemse boomsoorten: es, olm, zomereik en beuk
Het bos is rijk aan planten, waaronder de slanke sleutelbloem en de grote keverorchis.
Een grote variatie aan bosvogels voelt zich hier thuis, maar ook de bosuil en ransuil zitten hier, wel moeilijk te spotten want de uil is een nachtdier.
Het lagere geleden bos bestaat vooral uit moerasbos, hier bevinden zich de bronnen van waterloop de Herk, deels modderige bosweg.
Na de boswandeling bereiken wij uitgestrekte velden, zien afwisselend maïs, bieten en aardappelen.
Boven op het Haspengouwse leemplateau zijn mooie vergezichten te zien op het golvend landschap.
Via de Sterstraat bereiken we terug de bivakzone en wandelen naar ons beginpunt.
Tips / opmerkingen: wie wil kan een grotere wandeling door het Hornebos maken, volg dan de rode driehoekjes (8km).
Meer info over de geschiedenis van het Kasteel van Bovelingen:
Niet zien staan, het boombeeld van de zwarte graaf, er bestaat een legende over:
Wandeldatum: zaterdag 5 oktober 2024, mooie zonnige dag.
Laren is een gehucht van Lummen, ligt onmiddellijk ten noorden van de dorpskom van Lummen.
Parking: klein parkeerterrein aan De Theepot.
Afstand: rondwandeling van 6,2 km.
Wandelwegen: door natte graslanden, veldweg en betonweg.
Bewegwijzering: oranje bolletjes.
Wandelbord: staat aan parking de theepot.
Op de parking staat voor het wandelbord een gesculpteerde houten theepot als herinnering aan het voormalig theehuisje gelegen aan Ashoekstraat 2.
Taverne De Theepot bekend om zijn lekkere thee bestaat niet meer.
Wij volgen er de veldweg omzoomt met eiken en hebben rechts uitzicht op Laren.
Voorbij bos en ruigte slaan we linksaf richting natuurgebied.
Een graspaadje leidt ons langs uitgestrekte weilanden.
Het deelgebied van de beekvallei is hier erg breed en word de middenstroom genoemd.
Merkwaardig genoeg de Zwarte Beek krijgen we niet te zien op de wandeling.
Wel verschillende beken stromen hier door de natte graslanden, ze monden verderop uit in de Zwarte beek.
Naast drogere graslanden en enkele hooilanden waar het hooi is blijven liggen bestaat het gebied vooral uit natte beemden.
Het gebied is het ideaal biotoop voor weidevogels, zelfs de watersnip een zeldzame steltloper komt hier broeden in de broedperiode.
Op de natte graslanden en veenbodems zoekt hij zijn voedsel.
Een infobord geeft meer uitleg over veenherstel dat mogelijk gemaakt word door natuurinrichting, een samenwerking tussen Vlaamse Landmaatschappij en het Agentschap voor Natuur en Bos.
Vernatting van veengebieden is dan ook van cruciaal belang, dit gebeurt o.a. door drainagegrachten te dempen maar ook een aangepast maaibeheer is van belang om de karakteristieke vegetaties maximaal te kans te geven zich te herstellen.
Wandelen voorbij een poel, de knoflookpad een kleine amfibie komt hier voor.
Krijgen daarna nog een mooie natuurvijver te zien, waarschijnlijk een restant van turf- of ijzerertswinning.
Door de vele regen van het afgelopen jaar is verderop het natuurgebied een overstromingsgebied geworden, wandelpaden zijn helemaal ondergelopen.
Er is geen doorkomen aan en keren terug naar het vertrekpunt.
Tegenover de parking nemen wij het betonnen fiets- en wandelpad en proberen een deel van de wandelroute in omgekeerde richting te maken.
Steken de Laarbeek over, het water heeft een tamelijke bruine kleur, die kleur wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van ijzer in de ondergrond.
Passeren een picknickplaats ter hoogte van de vloedgracht, deze aangelegde gracht dient om akkers en weiden te ontwateren.
Voorbij de Halbeek zitten wij in een open landschap met links en rechts weids uitzicht op graslanden.
Stilaan krijgen we terug meer bossen te zien en bereiken de eerste huizen en keren op ons stappen terug.
Tips / opmerkingen: de rondwandeling was mislukt, mooi natuurgebied maar zo goed als ontoegankelijk.
Met hoge laarzen na een lange droge periode zou het wel kunnen.
Aan het begin van de wandeling volgen we de verbindingsweg (fiets- en bospad) tot aan het natuurgebied.
De Vallei van de Kikbeekbron is een natuurgebied van 120 ha in en rond een voormalige zandgroeve.
Een zandpad brengt ons tot op de purperen heide die dit jaar prachtig bloeit door het natte voorjaar en de zon van de afgelopen weken.
De heidevegetatie bestaat vooral uit struikheide en in mindere mate de gewone dopheide.
Talrijke vlinders zijn hier te zien, onder andere de kleine heivlinder.
Passeren enkele poelen waar libellen en waterjuffers over het water scheren.
De zoogdieren in dit natuurgebied zijn hier vossen, reeën, hermelijnen en steenmarters.
Iets verder hebben wij de keuze links of rechts de rondwandeling te starten, kiezen voor links.
Een infobord over het Agentschap Natuur en Bos (ANB) die hier zorgt voor herstel-en beheerwerkzaamheden in samenwerking met de Vlaamse overheid.
Hoewel de natuur hier in het gebied spontaan ontwikkelt, zijn er toch een aantal menselijke ingrepen nodig om dit waardevolle gebied te beschermen en verder te ontwikkelen.
We nemen de wandelbrug over de Kikbeek en zitten in de Kikbeekvallei.
Via een bospadje wandelen wij langs de oever van het kabbelende beekje.
Het beekje ontspringt hier verderop in de voormalige vrij diepe groeve, waar van alle kanten grondwater en bronnen (kwellen) toe stromen en een waterplas van water voorzien, die vervolgens de Kikbeek voedt en naar de Maas stroomt.
Na een stevige klim uit de Kikbeekvallei bereiken we ter hoogte van een fietspad het eerste uitkijkpunt.
Met rechts prachtige panorama's over de bossen en industrie met koeltorens, links een mooi uitzicht op de Kikbeekbron.
Het natuurgebied met een uitgestrekte waterplas bevindt zich in een uitgegraven deel van de steilrand van de Maasvallei naar het Kempens Plateau.
Vanaf de jaren 60 tot in de jaren 90 werd door de firma Sibelco in dit overgangsgebied van de Maasvallei naar het Kempens Plateau witzand gewonnen voor de glasindustrie en diverse hoogwaardige toepassingen.
Na stopzetting van de zandwinning in dit gebied in 2001 werd het stapsgewijs hersteld voor teruggave aan de natuur, waaronder het herstel van de steile flanken van de groeve.
Passeren enkele grote zwerfstenen, getuigen van een ver verleden opgegraven in de zandgroeve.
De stenen en tonnen puin stenen zijn in de ijstijden toen de Maas een kilometers brede gletsjerrivier was met enorme stroomkracht helemaal uit de Ardennen meegesleurd.
De Maas boetseerde het landschap tijdens de ijstijden waardoor het nu erg heuvelachtig is.
Via een hekje gaan wij de begrazingszone binnen, fjordenpaarden zorgen er voor de begrazing (niet gezien).
Hebben bosweg onder de voeten, gevarieerd bos, loof- en naaldbomen.
Aan uitkijkpunt 2 met rustbankje, mooie uitzichten op de Kikbeekbron en omliggende bossen.
Voorbij een klaphekje volgt een stevige daling, hier is het opletten voor valpartijen, rollend keien.
Links kijken wij uit tegen de steilrand, begroeid met varens en bomen.
Het zandpad door de heide brengt ons terug naar de verbindingsweg, wandelen terug naar het recreatieoord.
Bezoek aan het recreatieoord met camping en zwemvijver, met als afsluiter een drankje op het terras van Café De Kikbron.
Tips / opmerkingen: opgelet, honden zijn niet toegelaten in de begrazingszone, ook niet aangelijnd.
In het broedseizoen worden delen van het natuurgebied afgesloten voor de wandelaars.
Wandeldatum: maandag 19 augustus 2024, dag met veel zon.
Start / ligging: aan het buurthuis (de voormalige parochiezaal), gelegen aan de Viséweg 430 in Sluizen, is een deelgemeente van Tongeren.
Parking: links aan het buurthuis.
Afstand: rondwandeling van 5,3 km.
Wandelwegen: straten, fietspaden en onverharde weg.
Bewegwijzering: spijtig genoeg niet bewegwijzerd, maar fietsknooppunt bewegwijzering en straatnamen helpen ons.
Wandelbord: niet aanwezig, deze wandelroute is gratis te downloaden met uitstekende beschrijving en plannetje van de wandelroute:
Vanaf de parking volgen we de Viséweg naar links en slaan na 200 meter rechtsaf de Sluizermolenweg in.
Steken er de sterk stromende Jeker over, is een rivier van 55 kilometer lang.
De Jeker ontspringt nabij Borgworm en stroomt voor een groot gedeelte door Haspengouw en mondt uit in de Maas in de omgeving van Maastricht.
De watermolen die hier ligt aan de Jeker is de Sluizermolen of Molen van Bellefontaine-dit is de naam van eerste eigenaars.
De molen bestaat uit een U-vormig geheel, molenhuis met wolfdak, met aansluitend woonhuis (breedhuis) in de zuidvleugel en de L-vormige dienstgebouwen ten westen en ten noorden, haaks op het woonhuis.
Kern naar verluidt van 1647: silex en mergelstenen delen, resten van vakwerkbouw; aanpassingen uit 19de, en 20ste eeuw.
Watermolen is sinds 1978 buiten bedrijf en in 1980-1981 wordt het molenrad verwijderd.
Wandelen over het molenerf en passeren een grote dwarsschuur met korfboogpoort.
Voorbij de Sluizermolenweg slaan wij rechts de Sluizerbroek(weg) in.
Voorbij de Kapel op 't Broek slaan we linksaf een fietspad in, fietsknooppunt 114 als bewegwijzering.
Aan het volgende kruispunt van fietspaden nemen we fietsknooppunt 112 als bewegwijzering.
Onmiddellijk rechts staat een infobord over de Middeleeuwse burcht die hier in Sluizen zou hebben gestaan in de 12de eeuw.
Maar de burcht werd vernield en platgebrand in het begin van de 15de eeuw door de Luikenaars bij de slag van Othée.
Het wandel- en fietspad loodst ons richting het Neremplein.
Onderweg uitzicht op weilanden en bietenvelden, de kerk van Mal is tussen de bomen te zien.
Op het Neremplein houden we even een korte pauze op het terras van een drankgelegenheid.
Daarna zoeken we de Tweemolenstraat op en passeren er de Dubbelmolen.
De Dubbelmolen bestaat uit twee molengebouwen aan weerszijden van de Jeker.
De eerste molen draaide al voor 1372 op de andere oever op het grondgebied van Mal, is alleen nog maar een ruïne, met een ingestort dak.
De tweede watermolen, gebouwd in de tweede helft van de 18e eeuw, was een uitbreiding op het grondgebied van Nerem.
Het molenwerk is verwijderd en het molenhuis is volledig gerestaureerd en doet dienst als B&B De Dubbelmolen.
We zitten daarna in de groene omgeving van de vernauwde Jekervallei.
Aan de kerkedries (onverharde weg) ligt het lager gelegen grasland Op 't Broek, is een overstromingsgevoelig gebied.
Een kerkwegel, is een smal wandelpad dat ons brengt tot op de kerkheuvel waar de Sint-Servatiuskerk met omliggend kerkhof staat.
Van de originele Romaanse kerk uit de 12de en 13de eeuw bleven de toren en de onderbouw van het koor bewaard.
De zij- en middenbeuken dateren uit de 17de eeuw, werden met behoud van het oorspronkelijk grondplan in neo-romaanse stijl herbouwd tussen 1865-1870.
Aan de Viséweg 365 staat in een tuintje de voormalige pastorie, alleenstaand breed-huis van het dubbelhuis type, drie traveeën en twee bouwlagen onder het zadeldak, uit het midden van de 19de eeuw.
Verderop staat op de hoek Viséweg - Millerweg een groot bakstenen kruis.
Wij kiezen voor de uitbreiding lus en nemen de Millerweg en slaan ongeveer honderd meter verder rechtsaf.
Een mooie holle weg leidt ons naar de 126 meter hoge Diriksberg.
Op het plateau van deze Haspengouwse heuvel liggen vruchtbare landbouwgronden, verschillende gewassen staan hier op de velden.
Nemen de eerste betonweg naar links en wandel hier op de taalgrens met Wallonië.
Prachtige vergezichten op Sluizen, de Jekervallei en helemaal in de verte de basiliek van Tongeren.
Daarna volgen we flink bergaf een fietspad, als bewegwijzering fietsknoop nummer 114 tot aan de Viséweg.
Passeren aan de Millerweg 19 een voormalige gesloten hoeve, waarvan alleen de straatkant vleugel origineel is, alle dienstgebouwen aan erfzijde werden na een brand in 1977 volledig aangepast.
De vleugel aan straatzijde omvat het woonhuis, de inrijpoort en stallen.
Terug aan de Viséweg slaan we linksaf en bereiken daarna terug de parking.
Tips / opmerkingen: hier in Sluizen werd in de 19de eeuw strohoeden fabricage als huisnijverheid beoefend, maar daar is vandaag wel niks meer van te zien.
Wandeldatum: zondag 14 juli 2024, afwisselend wolken en zon.
Start / Ligging: aan het Onthaalgebouw, Vaerestraat 4 Nijlen.
Het is een heide-veengebied op de grens van de Kempen en de alluviale gronden van de vallei van de Kleine Nete.
Parking: voor het gebouw is er plaats voor ongeveer 10 auto's, indien volzet, er is een grotere parking aan de Lindekensbaan.
Afstand: rondwandeling van 3,5 km.
Wandelwegen: zand- en boswegen.
Bewegwijzering: figuur rode wandelaar en zwarte driehoekjes (zie foto 5).
Wandelbord: aanwezig.
Het onthaalgebouw staat beter bekend als 'Doefoepdehei' ( hoeve op de heide) en is samen met de Kesselse Heide door de provincie Antwerpen aangekocht in 1978.
Het oude gebouw stond hier al sinds 1880 aan de rand van de heide en bestond uit twee gekoppelde arbeidershuisjes.
Deze werden in 1914 afgebroken door het Belgische leger om een doorkijk te maken tussen de forten Kessel en Broechem.
Na de Eerste Wereldoorlog werden ze heropgebouwd in neotraditionele stijl en werd het geheel gebruikt als hoeve.
Na lange leegstand is het gebouw grondig gerestaureerd en wordt het nu gebruikt als onthaalgebouw voor groepen en scholen die onder begeleiding de Kesselse Heide bezoeken.
Aan de achterkant van het gebouw beginnen wij de korte wandeling door het 43 hectare grote domein.
De Kesselse Heide is sinds 1996 een beschermd landschap en maakte deel uit van de grote Kempense heidevlakten.
Wandelen langs mooie heidelandschappen en naald- en loofbossen.
Als afwisseling krijgen we enkele zandvlakten en struikheide vlakten te zien.
Ook passeren wij enkele poelen zoals de hoefijzer put, deze waterpartij is gegraven in de vorm van een hoefijzer.
Er grazen een kudde Kempische schapen op de heide.
Dit type schaap leeft graag het hele jaar door buiten, is vruchtbaar, lammert heel gemakkelijk en heeft een sterk ontwikkelde kuddegeest.
De schapen zorgen ervoor dat de heide open blijft en niet verbost.
Ze vinden vanaf april tot oktober voedsel in overvloed en doen zich te goed aan sappige grassen en jonge boompjes.
Halfweg krijgen wij uitzicht op een weiland met schapenstal.
Op de Kesselse Heide zijn heel wat diersoorten actief, onder meer de grijze zandbij, boompieper en boomvalk.
Qua planten zijn er onder meer ronde zonnedauw, zandzegge en pijpenstrootje.
Infobordjes onderweg gaan over het rabattenbos, heidebeheer, de ondergrond, de loopgraaf die aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd gegraven.
Tips / opmerkingen: het domein is open van zonsopgang tot zonsondergang.
Meer info is te vinden op de wandelbrochure Kesselse Heide:
Wandel Datum: zaterdag 8 juni 2024, zonnige dag, wandeling gemaakt in het gezelschap van vriendin Carine.
Start / ligging: Kasteelstraat 6 Rijkhoven, deelgemeente van Bilzen.
Het kasteel Alden Biesen ligt in een prachtig park van 43 hectare.
Parking: groot parkeerterrein tegenover het kasteel.
Afstand: rondwandeling van 4,5 km.
Wandelwegen: goed begaanbare wegen, stevige wandelschoenen zijn oké.
Bewegwijzering: groene rechthoekjes.
Wandelbord: aan de rand van de parking ter hoogte van het kasteel.
Eeuwenlang deed Alden Biesen dienst als een van de invloedrijkste hoofdkwartieren van de Ridders van de Duitse Orde, 800 jaar later inspireert het kasteeldomein nog steeds als geen ander.
De imposante landcommanderij Alden Biesen heeft een gerestaureerde historische site en is een van de grootste kasteeldomeinen in Euregio.
Alden Biesen is nu uitgebouwd tot een cultuurcentrum van de Vlaamse overheid en is het decor voor socio-culturele evenementen en tentoonstellingen, seminaries, conferenties en congressen.
Beginnen met een bezoek aan de kasteeltuin met voor ons de westvleugel van kasteel Alden Biesen, is een middeleeuwse waterburcht.
Het kasteel is in Maaslandse renaissancestijl gebouwd en heeft vier robuuste hoektorens en toenmalige kleine vensters gaf het gestalte aan het ridderlijke ideaal van de orde.
De tuin bestaat uit strakke, symmetrische perken met fonteinen en een Franse tuin voor de orangerie.
Wandelen langs de Engelse landschapspark met boven op het hellende grasveld de Minervatempel.
De achterkant van het kasteel heeft aan het hekwerk een uitzicht op de voorburcht met dienstgebouwen.
Verderop volgen we de Maastrichterallee, een gekasseide lindedreef die ons leidt naar het Apostelhuis.
Het Apostelhuis is de vroegere hoofdingang van Alden Biesen, die bestaat uit een driedelig complex: poortgebouw, trompetters woning en gastenhuis.
In de schaduw van het poortgebouw ligt wijndomein Alden Biesen.
Hier hebben enkele jaren terug lokale wijnbouwers een wijngaard aangeplant van 4 hectare groot, de eerste wijnoogst is gepland in 2026.
Wij volgen betonwegen door open veld: Notendreef, Linnerveldstraat, Spouwerweg en de Olmendreef.
Onderweg een schitterend uitzicht op de weidse omgeving en op de landbouwerdorpjes Martenlinde en Kleine-Spouwen.
Terug op domein Alden Biesen maken we nog een ommetje langs een oude hoogstamboomgaard.
Bezoeken nog het U-vormige hoeven complex aan het neerhof of buitenhof: poortgebouw, pachterswoning, neerhof woning, stallingen en schuur.
Gelegen aan de noordzijde van het neerhof zijn de vroeg barokke zaalkerk en de galerij met hospitaal.
Afsluiten doen we met een snack in Eetcafé 't Gasthuis, werd gebouwd in 1616, een priester van de Duitse Orde richtte er een school op voor de omwonende jeugd, later werd het een herberg voor ambachtslui, winkeliers en bezoekers.
Tips / opmerkingen: Landcommanderij Alden Biesen is bijna het hele jaar lang toegankelijk, met uitzondering van kerstdag en nieuwjaarsdag.
De waterburcht is niet vrij toegankelijk en is enkel te bezoeken tijdens een rondleiding.
Alles over de geschiedenis en gebouwen van Alden biesen:
Wandel Datum: zondag 26 mei 2024, afwisselend wolken en zon.
Hoepertingen is een deelgemeente van Borgloon, ligt in het westen van deze gemeente aan de weg van Sint-Truiden naar Tongeren.
Parking: in de Kasteelstraat ter hoogte van de kerk.
Afstand: rondwandeling van 4,4 km.
Wandelwegen: straten, veldweg en betonnen verkavelingsweg.
Bewegwijzering: geen, het bordje 162 van fietsknooppunten helpt ons aan het begin van de wandeling tot aan de Veestraat.
Wandelbord: geen, zie plannetje:
De Sint-Vedastus- of Sint-Vaastkerk was een oud bezit van de Sint-Vaastkerk van Arras en kwam begin 13de eeuw in handen van de abdij van Herkenrode.
De classicistische Sint-Vedastuskerk werd in opdracht van de abdis van de abdij van Herkenrode verbouwd tot haar huidige uitzicht in 1788.
De romaanse kerktoren dateert uit de 12de eeuw en is een overblijfsel van de eerste kerk.
Het gotische koor uit de 15de eeuw is een overblijfsel van de tweede kerk.
De kerk werd in 1927 volledig gerestaureerd en in 1982 werd de kerk beschermd als monument.
Voor de kerk staat het oorlogsmonument, herdenkt de militaire en de burgerlijke slachtoffers en de oudstrijders van de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.
Tegenover de kerk ligt Kasteel Mariagaarde of het Kasteel van Hoepertingen, na de wandeling brengen we een bezoekje aan het kasteeldomein.
Wij volgen de Beekstraat en passeren de pastorie uit eind 18de eeuw, is in laat classicistische stijl gebouwd, is gerestaureerd in 1994 en aangeduid als beschermd monument.
De pastorie is gelegen in een voortuin en is een alleenstaand breedhuis van het dubbelhuis type, vijf traveeën en twee bouwlagen onder het zadeldak.
De Smisstraat volgen we en gaan voorbij een fraaie villa (huisnummer 20) gebouwd in art-nouveaustijl, dat dateert uit 1920.
Honderd meter verderop slaan we rechtsaf de Truierweg in, deze weg vormde de oude verbindingsweg met Sint-Truiden voor de aanleg van de steenweg Sint-Truiden-Tongeren-Maastricht in 1819-20.
Voorbij huisnummer 55 slaan wij links de Veestraat in en zitten spoedig op een veldweg tussen de bloeiende boomgaarden.
Afwisselend krijgen we laagstamboomgaarden te zien en enkele hoogstamboomgaarden.
De perenbloesems zijn al uitgebloeid, appel- en kersenbloesems zijn wel nog in volle bloei.
Hoepertingen is steeds een landbouwers dorp geweest en ligt in het hartje van de fruitteelt.
De zeer vruchtbare Haspengouwse gronden hier worden bijna uitsluitend gebruikt voor de appel- en perenteelt en in mindere mate voor kersenteelt.
Wij komen uit in de Kerselaarstraat en slaan linksaf.
Aan het kruispunt van betonwegen slaan we links de betonnen verkavelingsweg in en wandelen terug richting Hoepertingen.
Omgeven door boomgaarden, sommige zijn voorzien van een hagelnet systeem, zo voorkomen de fruittelers dat hun fruit door hagel wordt vernietigd.
Voor we de kerk terug bereiken passeren we aan de Hoepertingenstraat 26 Het Paanhuis, een voormalige brouwerij.
Het gebouw deed ook dienst als gerechtshof voor lokale geschillen en dateert waarschijnlijk uit het midden van de 17de eeuw.
Het Paanhuis werd in 1957 ingrijpend gerestaureerd in Maaslandse renaissance met rondboogdeur en kruisvensters.
De wapenschilden van kasteelheer Willem de Scharenberg (+1632) en zijn vrouw Guillemette-Anne van Lynden werden in de gevelsteen boven de deur vereeuwigd.
In 2002 werd de oude kaak, een rechtspraak stoel die in 1897 verdween, heropgericht door de lokale Geschiedkundige Kring, infobord aanwezig.
Afsluiten doen wij met een rondje door het kasteelpark en met een drankje op het terras van Kasteel Mariagaard.
Het kasteel is sinds kort gerenoveerd en ingericht als hotel met brasserie.
De historische waterburcht heeft nu een nieuwe naam, heet voortaan 'Château de Looz'.
Tips / opmerkingen: meer info over het Kasteel van Hoepertingen en zijn geschiedenis:
De Perenboomgaard Wandeling vertrekt hier ook in Hoepertingen en gaat richting Zepperen, volg de rode bloem met richtingspijl 8,5 km:
Wandel Datum: woensdag 10 april 2024, mooie zonnige dag.
Start / ligging: in het centrum van Nieuwerkerken.
Nieuwerkerken ligt in het zuidwesten van de provincie Limburg, de gemeentegrens wordt in het westen gedeeld met het Vlaams-Brabantse Geetbets.
Parking: op het plein naast de kerk.
Afstand: rondwandeling van 5 km.
Wandelwegen: straten en veldwegen.
Bewegwijzering: groene pijl.
Wandelbord: voor het Sociaal Huis, Kerkstraat 113.
In het Sociaal Huis bevinden zich de administratieve gemeentelijke diensten, het OCMW en vergaderzalen.
De herdenkingskapel en het monument van de oorlogsslachtoffers staan ter hoogte van de kerk.
In augustus 1944 juist voor de bevrijding werd hier in Nieuwerkerken een razzia door de Duitse geheime politie.
Jef Nijns werd toen ter plaatse doodgeschoten en tien mensen aangehouden, acht stierven in de Duitse kampen.
Op de witte steen aan de kapel staan hun namen samen met de gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog.
De Sint-Pieterskerk, het huidige kerkgebouw, is uitgevoerd in neoromaanse stijl en stamt uit 1910.
De kerk werd van 1949-1950 nog vergroot met twee zijbeuken.
De toren van deze bakstenen kerk is afkomstig van de voorganger, een neoclassicistisch bouwwerk uit 1828.
Deze vierkante westtoren heeft twee geledingen, is gedekt met een ingesnoerde naaldspits, en heeft een beeld van Sint-Petrus boven het ingangsportaal.
Wij wandelen via de Kerkstraat lichtjes bergaf het dorp uit.
Aan het volgende kruispunt nemen we rechts de Bornestraat.
Passeren er een vijver of waterplas en gaan op het einde van de straat rechtsaf.
Na een korte holle weg zitten we in de Raasbeekstraat.
Kapel Onze-Lieve-Vrouw van de Koorts ligt hier in de schaduw van enkele lindenbomen.
Rechthoekige kapel uit de 19de eeuw onder zadeldak met leien bedekt.
Aan de kapel volgen we een veldweg langs fruitplantages en braakliggende akkerland.
De regen van de afgelopen maanden vormt een grote uitdaging voor landbouwers die hun drassige akkers niet op kunnen.
Het bemesten van het akkerland is nog steeds niet gebeurd, het planten of zaaien zal dus veel later op het jaar gebeuren.
De Raasbeek loopt hier langs de akkers, deze ontspringt in Kozen en stroomt in westelijke richting om ten zuidoosten van Geetbets in de Melsterbeek uit te monden.
Ter hoogte van de beek staat in de schaduw van een treurwilg de Sint-Jozefkapel.
De veldweg gaat over in de Schelfheidestraat en wij wandelen langs de huizen van gehucht Schelfheide.
Vroeger vormde het gehucht een zelfstandige heerlijkheid die van 1540 af, samen met Gorsem ging behoren tot het Graafschap Duras.
In 1795 werd het gehucht bij de toen gevormde gemeente Gorsem gevoegd.
Het was echter een exclave, die onder meer door Metsteren van het grondgebied van Gorsem gescheiden was.
Daarom werd deze exclave in 1954 bij de gemeente Nieuwerkerken gevoegd.
De Schelfheidewinning aan Schelfheidestraat 44 is een gesloten hoeve met kern uit de 18de eeuw en is sterk aangepast in de 19de eeuw.
Voorbij het gehucht passeren we aan de Diestersteenweg 217 vakwerkhoeve ‘De Zwarte Stijltjes’.
De hoeve is een historisch gegroeid complex, waarvan de hoofdgebouwen in vakwerk (woonhuis en stal) volgens het kadaster in 1877 opgericht werden door de familie Lejeune - de Schiervel.
Vervolgens werd in 1946 een vergroting van het hoevecomplex kadastraal geregistreerd en werden de hoevegebouwen uitgebreid met een bakstenen stal (en thans verdwenen bakhuis) langs de zuidzijde van het erf.
De vakwerkhoeve is wel dringend aan restauratie toe want de witgekalkte lemen vullingen tussen het stijl- en regelwerk komen helemaal los.
Steken voorzichtig de Diestersteenweg over en gaan langs de rand van een boomgaard.
Komen uit op de Heuvelstraat, hier liggen de gebouwen van fruitboomkwekerij Carolus Trees.
Elk jaar produceert Carolus Trees meer dan 2 miljoen appel- en perenbomen voor professionele fruitkwekers in binnen- en buitenland.
De Heuvelstraat brengt ons terug naar de dorpskern van Nieuwerkerken.
Wandelen via de Kerkstraat naar ons beginpunt.
Tips / opmerkingen: ook de Panoramawandeling in Nieuwerkerken is een mooie wandeling:
De Schelfhoeve aan de Schelfheidestraat 60, ligt afgelegen, niet gezien.
Wandeldatum: dinsdag 19 maart 2024, afwisselend wolken en zon, geen neerslag.
