Inhoud blog
  		• Oorlod 1940 - 1945 . Wapenstilstand
  		• OORLOG -1940 / 4
  		• OORLOG - 1940 / 3
  		• OORLOG : 1940 / 2
  		• Het eerste echte berichtje
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een oude diesel

    15-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OORLOG -1940 / 4
         In het bos lag een bataljon Canadezen , om uit te rusten en hun materiaal na te zien en te herstellen . Ook van deze soldaten kregen de kinderen chocolade en koekjes .( ook ons eerste sigaretje )Ik kon me nog altijd niet inbeelden dat deze soldaten tegen de Duitsers vochten . Voor mij waren het allemaal vrienden en kon het niet dat die onder mekaar ruzie maakten.
         Iedere avond was er nu vuurwerk te zien aan de hemel . De Duitsers lanceerde vliegende bommen
    ( V 1 ) , om Antwerpen ( dat nog bezet gebied was ) en Londen te bombarderen .De " vliegende bom "was eigenlijk niet meer dan een kleine raket , volgepropt met dynamiet . 's Nachts zag je dus een rood gele vlam die uit de uitlaat kwam . Het eigenaardige was : als je de motor hoorde sputteren en de rode vlam doofde , dan viel die raket als een steen naar beneden . Zo stonden mijn vader en ik op een avond ( geboeid ) te kijken naar het gratis schouwspel, toen we plots voor ons zo'n raket haar vlam zagen uitgaan. Mijn vader trok me bij de arm al roepend , " in de kelder , ze valt ! " Mijn twee zussen en mijn moeder die in de keuken zaten , repten zich ook naar de kelder . We waren nog maar pas in de kelder , één oorverdovende knal , het lantaarn licht ging uit en wij werden door de hevige luchtdruk, op de grond geworpen . Dan een zwaar geroffel , rinkelend glas ................ Ik dacht dat het huis ging instorten . Daarna werd het stil . We hielden mekaars hand vast , dood van de schrik . Mijn vader , die van niets schrik had , ontstak terug de lantaarn , kalmeerde ons een beetje en ging een kijkje nemen . Een beetje later riep hij van in de kelder deur dat we ook moesten boven komen . Ik was verbaasd . Het was nacht , maar een klare hemel . Daar we uit de donkere kelder kwamen , konden we tamelijk goed zien wat er gebeurd was . Overal lagen glas scherven . Al de ruiten waren stuk .De pannen van het dak langs de voor kant van ons huis , waren weg geblazen . Ik had schrik . Misschien zou er nog wel één kunnen vallen . 's Anderendaags ben ik met mijn vader gaan kijken waar de bom gevallen . Een twee honderdtal meter van ons huis . De bom had een grote diepe krater in de grond geslagen , wel twintig meter groot volgens mijn vader .
         Die bom kwam van mijn vrienden van de uitkijkpost . Toen ben ik beginnen begrijpen dat het geen echte vrienden waren .Mensen die U pijn willen doen zijn geen vrienden . En zo zag ik het ook .
         Tot de volgende keer .
               Emile
         


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)
    Archief per week
  		• 23/03-29/03 2009
  		• 09/03-15/03 2009
  		• 02/03-08/03 2009
  		• 23/02-01/03 2009
  		• 16/02-22/02 2009
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!