Zeuren
Het blijft zeuren
Uitruilen is huilen
En de politieke pijn
Dat is machtspijn
Het verlies is niet te dragen
Dat schept in je
machtgevoel onbehagen
Maar helemaal geen pijn!
Verliezen doet kniezen
Daarom is dit verliezen geen winst!
En dan weer dat gezeur over de financiën
Iedereen moet de tering naar de
nering leren zetten
Behalve waar het onmogelijk is geworden
Dan moet er even worden geholpen
Maar geen verwennerij!
Want van verwende mensen
krijg je een rot maatschappij
Ze hebben dan alleen maar rechten
En heb je een recht dan is dat het aanrecht!
En echte pijn kun je nu bij de slachtoffers zien
van de overval!
Die met het geweten overhoop liggen
Hoe moet dat nu worden verzacht!
Zij hebben een grotere straf dan de
criminelen die er niet meer zijn!
En het gekrakeel vanuit de
Marokkaanse hoek
Dat staat nu ook weer te boek
Hier bij mij
Spreek ze niet tegen
Want ze willen ons veroordelen
Zij hadden moeten blijven waar ze waren
En geen rijkdommen willen vergaren
Eigen land ontwikkelen was beter geweest!
Nu hebben wij allemaal hierdoor gezeur!
En ze vinden dat ze het gelijk aan
hun kant hebben
Overal heb je mensen met beschaving
Of een grote verantwoordelijkheid
Maar ga je van land veranderen
Dan moet je met de ongemakken
leren wandelen
Want nergens is er een paradijs
Je begeeft je als buitenlander op glad ijs!
Je gooit de oude fundamenten weg
En opnieuw beginnen
Dat vraagt veel verantwoordelijkheid
en aangepaste zinnen en gezinnen!
Maar in de praktijk blijkt het toch dat
ze dictatoriaal zijn!
Hun wil is wet
Maar ze moeten wel zorgen voor
een ware Nederlandse pet
En al het oude moet aan de kant
worden gezet!
Maar wil je dit niet
Dan moet je ook niet kreunen
Dan moet je niet verwachten
dat je ergens op kan gaan leunen
Dit is allemaal gezeur!
Ook in de politiek zijn ze maf
Ze geven nimmer geen straf
Maar ze aaien iedereen over de bol
Dan slaat er een heel volk of
volken op hol
En nu is alles te dol
En onze eigen bevolking wordt
mishandeld
Omdat zij geen overwicht hebben!
Land waar is je verstand!
En daar bedoel ik vele bestuurders mee!
Je ziet het wel, wee na wee!
Zorg dat die asielzoekers weer naar
huis kunnen gaan!
Want dit is dweilen met de kraan open!
Die mensen blijven hopen
Hier het geluk te kunnen vinden
Maar dat is misschien maar voor
een enkeling weggelegd!
Maar wie leeft als een zacht gekookt ei
Die heeft z’n verstand niet goed op een rij!
Verwarde mensen maken veel verwarring
En zo ontstaat verstarring!
|