|
Schrijvers
Waarom schrijvers het
geloof verlaten?
Schrijvers afkomstig uit een
gelovig gezin
Er was geen gewin!
Geloof is een gave!
Maar daar gaat ook iets aan vooraf
Het overgebrachte geloof
En hield je als kind van Jezus
En de mooie vertellingen
Dan zorgde vaak de volwassen wereld
Dat je het geloof verliet
Althans het geloof van alle mensen
De duivel viert juist daaronder een
geweldig feest!
Hij zorgt allereerst voor verwarring
En hij maakt misbruik van schijn vroomheid
Want het ware geloof komt uit de eeuwigheid
Maar dat is voor de duivel ten spijt
Want hij is de afgevallen engel
Dus een schrikvolle bengel
Die je te pakken neemt
Terwijl je op weg bent
In je geloofvolle overdenking
Hij gebruikt de truc keer op keer
Dus volop innerlijke strijd!
Dat hoort erbij in die tijd
Maar als je je niet verhardt en
je laat leiden
Door de ware Geest
Dan kom je op een keer
Zo alleen te staan
En je vindt in dit leven geen enkel bestaan
Dan alleen op de vlucht te slaan
Niet zoals mensen tegenwoordig doen
Maar dan vlucht je naar Hem
En je volgt die stem
Hoe weet je dat het die stem is
Omdat Hij zo anders is
Je vangt wel eens iets op
En het zet zich vast in je kop
Je laat je niet pakken door die rebel
Je weet dat je moet volharden
En de strijd met hem aan te binden
Maar wat dan?
Dan zal hij je belachelijk maken
Daar wil je ook voor waken
Dus wel overal luisteren
Maar vooral niet met iemand in
discussie gaan!
Want ze breken zo je benen op de goede baan!
Dus gaan als een banaan!
Zodat je stevig in de schoenen komt te staan
Al die gelovige discussies
brengen een mens niet waar die wezen wil
Hoewel het ook wel eens niet verkeerd kan zijn
Om je in een Bijbelstudie te verdiepen
En daarna eens over dezelfde studie
te discussiëren
Dat is je geest verrijken
Want als je denkt dat je gek bent
Dan zit je juist goed!
Je denkt niet als de grote kudde
Maar zoals een eenling behoort te zijn
Want het is nog steeds een kleine kudde
en geen grote
Alleen naar de Weg, de Waarheid en het Leven
Daar worden de antwoorden gegeven!
Zodat je denkt, ik ben niet gek
Maar zij zitten er naast!
Ja, het heeft me altijd verbaasd
Hoe eigenwijs de kerkwereld is
En heel vaak nog is!
Maar je moet ook de ander uitnemender
achten dan jezelf
Hoewel dit niet altijd meevalt!
En verder zwijg je in alle talen
Vandaar de leegloop van de kerken
Allemaal grote grafzerken!
Waar geen leven in te vinden is!
Ze doen alsof ze het weten
Maar hebben het vreselijk mis!
En nu over die schrijvers!
Die zo zijn beetgenomen
Voor hen is er heus wel een weg terug
Maar dan sta je met je rug tegen de muur
En dat is soms erg zuur!
Je loopt weg van het verraad
Want wat daar is geschiedt
Dat moet teniet!
Want mensen die hoog van de toren blazen
Dat zijn juist die azen
Die een mens in een ander stadium
te grazen nemen
Je moet dit en je moet dat!
Nee, de mens moet niets
De mens is totaal afhankelijk van Jezus
En wil deze dat zijn
Dan eindig je niet in het ravijn
Maar dan is Hij je hoop!
Het is geloof, hoop en liefde
En dan laat Hij je niet in de kou staan
Zoals er nu in deze zomertijd velen staan
Want het is en het blijft koud
Men is op en top fout
Er is er maar Eén
Die deze wereld nog behoud
De wereld wordt door een kurk gedragen
En heb je daarin behagen
Dan ben je één met Hem
En luister je nog steeds naar Zijn uitnemende stem!
Hij is het die een mensenkind redt!
En daarin heeft alleen een mens pret
Die weet als geen ander
Hoe het is de gelovige levenswandel!
Over bergen en dalen
en door dorre woestijnen
De dorre woestijnen kunnen ook een oase zijn!
Waar je even wordt ontlast van droogte en pijn!
Mensen zijn de dorre woestijnen
Die willen anderen graag pijnigen
De verzoekingen horen ook bij de christelijke
gang van zaken
En denk aan Hem
Hij was voor de duivel niet bang
Maar de duivel was van Hem bang!
En dat is deze nog!
Want Jezus breekt de duivel z’n feest!
1 Korinthe 14
|
