|
Tekenen
De tekenen der tijden zijn nu
geheel openbaar
Ik vind het niet raar
Jezus weigert een teken
Men moet Hem op Zijn Woord geloven
Maar de mens die in zichzelf geloofde of gelooft
Die heef zich zelf van alles beroofd
De Waarheid wordt niet meer verstaan
We zijn allemaal op eigen wegen gegaan
En dan komt de vloek openbaar
Ook zie je dan niet meer het gevaar
Gisteren werd het weer eens waarheid
Dat men zich in de verkeerde dingen heeft verblijd
Eén ogenblik van onbedachtzaamheid
Is dat men jaren schreit
Maar het ging ternauwernood nog goed
Er was wel bloed en het leven werd gespaard
Zo moeten alle mensen lijden
Wel of niet in hoogheid gezeten
Dat is ook wat men heeft vergeten
Men denkt soms mij gebeurt niets
Maar dan rijdt men op de verkeerde fiets
Het kan in uiterlijk vertoon
Maar ook in het lichaam plaats vinden
Heeft Hij ons dan gered van de vloek?
Dat is dan de vraag
De wereld verloren in schuld is nu wel heel
duidelijk te zien
De mens komt om in al zijn of haar zonden
En de zonden zijn niet door Zijn bloed bedekt
Wat wel een nietig mens tot zegen strekt
We leven van sport en spel
En het gaat tot op zekere hoogte nog wel
Maar ook daar zie je hoe verkeerd
de mens wil leven
Niet dat men dat toe zal geven of weet
We leven van de sport en werken ons liever
op de rustdag in het zweet
Waar is die rustdag voor
Om eens in ons eigen hart te kijken
En je innerlijk verrijken
Om niet om te komen door de vloek
die op ons rust
Want men heeft de Bruidegom niet gekust
Maar de vorst der duisternis
En zo gaat het op deze hele wereld mis
Mattheüs 16:1-4
Lukas 12:54-59
|
