Roos

Een gele roos
Zij is er maar even
Zij werd onder een strak blauwe lucht geweven
Deze mooie tere bloem
Je ziet haar door de zonnestralen
Al heel snel kalen
De diepe gele kleur
Geeft deze bloem juist fleur
Maar door het felle zonlicht
Wordt ze al snel opgelicht
Je ziet haar alsmaar bleker worden
Daarna komt de wind
En stuurt de blaadjes naar andere oorden
Zo is het kortstondige leven van de bloem
Als mens kun je daar iets mee doen
Want wij zijn gelijk als een bloem
Het leven is een zucht
Was het wel of niet een goede klucht
Want dan is er niets meer over van het leven
Kwam ik wel mijn Zaligmaker tegen?
Voor de één een weet en voor de ander een vraag
Hoe zit het mij vandaag?
Heb ik zijn roepstem constant genegeerd!
En heb ik al het verkeerde afgeleerd!
Of moet ik bekennen
Dat ik niet aan Hem wilde wennen
Deze Zaligmaker is vol zaligheid
Hij brengt mensen het liefst naar Zijn eeuwigheid
Maar als je niet hebt gewild
Dan is de roepstem in de mens gestild
En raakt de mens innerlijk verkild
Dan leef ik voor eigen rekening
En er blijft maar over één ding
Had ik maar wijzer geweest
En mij niet laten beheersen door het feestbeest
Dan was mijn leven nu totaal anders geweest
Dan hield ik met mijn Zaligmaker een groot feest
Een feestelijk leven met, in en door Zijn Geest
En ben ik van mezelf bevrijd
Daardoor leef je elke dag in een nieuwe werkelijkheid