Kritiekxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Kritiek maakt in een bepaald geval ziek
Leef je een verborgen leven
Omdat er niemand is waarmee je het kan wegen
Je komt ook niemand tegen die het had die zegen
De zegen van het verborgen leven
En ja dan is of komt er wel iets
Zodat je per fiets Wel geleid door God Geest
En Hij je bracht naar het innerlijke feest
Het feest van de geestelijke gemeenschap
Maar het eindigde niet in een grap
Maar in een vreselijk tranendal
Kritiek is soms ook zoiets als gal
Ze gooien maar steeds die bal
Naar jou en spelden allerlei dingen op je mouw
Ze zetten je bewust in de kou
Het beeld wordt vals geschonken
Ja, dan heb je het nakijken
En is het schip al gezonken
Voordat het is gaan varen
Wil je dan alles bewaren
Waar het eigenlijk om is begonnen
Dan begeef je je tot de allerhoogste Bron
En die komt met Zijn Zon
De Zon die nimmer verdwijnt
Die wel ondergaat en opgaat
Maar je nimmer verlaat!
Ook tijdens de aller grootste haat!
Mensen met kritiek
Die zijn heel vaak zelf ernstig ziek
Ze zien wat ze willen zien
Omdat er een ongekende jaloezie bestaat
Die later overslaat in haat!
Want het eigen ik stond voorop En als jij wel eens iets opmerkte met de bedoeling het goede te zoeken Dan moest je je mond houden Want je zou eens succes kunnen boeken Delen in en door genade Dat draait niet om succes
Wil je wel delen in de aardse goederen Dan gaan de hemelse verloederen
Eis je dus het eerste dan is het twee verkwanselt
En dan begint het gif zich te openbaren
Hoewel de bal dan ook naar jou wordt gegooid
En zo wordt er wat afgeklooid!
Je blijft eenzaam over en van alles berooid!
2 Timoteüs 3
|