Sparenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Sparen en vergaren

Het volk kwam niet tot bedaren

Men wilde zoveel vergaren

Dat nu al het garen

Van de klos is gelopen

En het sparen en vergaren is verlopen

Inleveren dat is het woord

Het goud dat schitterde aan de verre einder

Zijn ze nu aan het ondermijnen

Want wie nu nog iets achter de hand heeft

Die moet het weggeven aan alles wat scheef heeft geleefd

Ja, zo vierde veel mensen een verschrikkelijk feest

In plaats van pas op de plaats

Ging men verre buitengaats

Om een heerlijk leven te leven

Van hen die maar moet afgeven

De zogenaamde zwakkere

Werden overal op getrakteerd

En nu heeft men zich zo ernstig bezeerd

Dat alles in de soep loopt want het gaat verkeerd

Kom op met waar jij netjes rentmeester van was

We kunnen al je boeken inkijken

Want alles is helder als glas

Op de pof leven dat heeft de verkeerde mensen een goed leven gegeven

En dacht jij na je pensionering wat zorgeloos te kunnen leven

Dan heb je het bij het verkeerde eind

En waarom wilde al die mensen wat zorgeloos leven?

Omdat ze zo krampachtig hebben moeten leven

Omdat er helemaal niet zoveel was

Ook toen moest er worden betaald

En nu worden allen onderuit gehaald

Prijzen lopen uit de hand

De belasting zorgt voor een verarming

En zo staan velen aan de kant

Of misschien wel aan de rand van de afgrond

Hoge ogen hebben dom in de verte gekeken

Want babyboomers zijn er niet van vandaag

De vergrijzing deed zich al vroeg aantonen

Maar men wilde alles maar laten groeien

Maar eens is alles uitgegroeid

Als de bomen tot aan de hemel zijn gegroeid

Een mens groeit ook niet oneindig door

Wetenschap gedroeg zich uitnemend krap

Krap in het denkende vermogen

En nu moeten de goede door de kwade lijden

Ja, het is niet meer te vermijden

Dat men over je heen walst

Als een koude kikker

In plaats van dat ze hun eigen wonden likken!

Wonden van de verdoemenis

Want die afgrond is toch zeker voor velen niet mis!

Oordeel over oordeel

En nog gaat men vrolijk door met het geheel

Als men zelf maar lekker erbij zit

In plaats van dat men de wonden van de onschuldige likt!

Zo zit de mensheid in elkaar

We zorgen het liefst voor eigen ik

Een dat brengt nu grote en grote schrik!
De hemel is ver van de hel
Het alles is soms nog erger dan kommer en kwel!

Spreuken 5