Dag 7 Colmar – Saulxures sur Moselottexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wanneer Pol en ikzelf om 8h00 op het zonnige terras aanschuiven om te ontbijten, wachten Hugo en Antoine al. Zij hadden hun kamer op de 1° verdiepingen en zijn vroeg wakker gemaakt door het laden van een vrachtwagen op de binnenkoer. Pol en Bob sliepen op de 2° verdieping in een dakappartement en hadden geen hinder.

Madame Myriam doet haar best om het ons zo aangenaam mogelijk te maken.

Haar man en zoon komen ons wat gezelschap houden. Zij hebben blijkbaar al heel wat werk verzet en willen kletsen en koffie drinken. De zon is van de partij, we genieten van een uitgebreid ontbijt.

Om 9h00 willen we vertrekken, we moeten vandaag heel wat kilometers afleggen en weten dat het later op de dag moeilijk, en bergachtig zal zijn.

 Bij het afrekenen, moet ik noodgedwongen in discussie met onze gastvrouw. Zij heeft zich niet gehouden aan haar offerte. Gelukkig vinden we samen de mail op haar PC met de afgesproken prijzen.

Na het correct afrekenen, beladen we onze fietsen en daar gaan we dan voor de laatste dag Alsace……..

We willen Colmar niet verlaten zonder een rondrit te maken in het mooie oude gedeelte van de stad. Spijtig dat we niet meer tijd voorzien hebben om deze stad uitgebreider te kunnen bezoeken. Nog enkele foto’s en nu wordt het opletten in het drukke stadsverkeer. Gelukkig vinden we heel gemakkelijk een bordje naar Wintzenheim.  We komen terug op de “Route du Vin”…….Wat zijn we blij met de kalmte die tussen de wijnvelden heerst.

Na Wettolsheim bereiken we Eguisheim, weer een van die bekende dorpen. Eguisheim ligt onderaan een heuvel, heel hoog op de top staat er een kasteelruïne. Wat een mooi dorp, we stappen door de smalle straatjes en bewonderen de kleurrijke huizen. Het is een klein centrum maar oh zo sfeervol. We zijn het er alle vier over eens dit vinden we het meest karaktervol dorp van de Elzas.

Bij het verlaten van het dorp, hebben we een schitterend uitzicht over de vlakte.

Een van de mooiste panorama’s welke men kan aanschouwen…….

De route loopt verder via Hattstatt naar Phaffenheim een beetje evenwijdig met de grote steenweg, gelukkig vinden we een wat hoger gelegen weggetje door de wijnvelden ver weg van het storend verkeer! Na Phaffenheim met zijn vele wijnboerderijen komen we in Rouffach. Dit zou wel een van de laatste liefelijke dorpjes op onze Route du Vin d’Alsace kunnen zijn…. Spijtig…….

Vanaf Rouffach fietsen we naar Gundolsheim, door een vlakte naar Merxheim. Er is een splitsing ofwel ga je linksaf naar Basel en zo verder op weg naar Rome. Ofwel buig je rechtsaf richting Cernay en Thann om over de Vogezen op de Groene Wegen naar de Middellandse zee te geraken.

Wij gaan dus rechtsaf. Tot onze grote verwondering blijven we tussen de wijnvelden rijden, voorbij Raedersheim en Feldkirck. Iets verder komen we aan de rivier “Le Thur” deze volgen we tot Cernay en heel vlug zijn we nu in Thann.

Dit stadje is het uiterste punt van de Elzas Wijnroute. We willen er middagmalen. Pol heeft het lumineus idee om op de markt “kip aan het spit” te kopen. Hij bezorgt ons twee kippen, brood en tomaten. We vleien ons op een bank in een van de stadsparken en laten het ons smaken.

We verlaten in Thann, l’Alsace en komen in het departement “Hautes-Vosges”. Raar maar waar, aan de departementale grens, laten we ook de zon achter ons. Stilaan beginnen er wolken op ons af te komen, het wordt iets frisser en de wind trekt aan. Gelukkig blijft het wonderbaarlijk vlak. We blijven op de oevers van de Thur rivier rijden door een groen bebost landschap. Rechts van ons zien we “Le Grand Ballon d’Alsace”, maar best dat we niet over deze col moeten.

Na Willer-sur-Thur komen we in Moosch en Malmerspach. Iets verder willen we onze dorst lessen…..Op een terras in het mini dorpje Ranspach is Antoine in zijn nopjes, de wat incentrieke baas heeft: “Duvel” Onze vriend is uiterst tevreden, het was al enkele dagen geleden dat hij zijn favoriete bier kon proeven.

Enkele kilometer verder hebben we ervan……..een regenbui. We kunnen schuilen onder een afdak op een boerenerf. Terwijl we onze capes zoeken is de bui al voorbij. Voilà, daar gaan we dan weer, het was maar een saladevlaag. (West-Vlaams voor een buitje)

Hier beginnen we aan de beklimming van de Col d’Oderen. Deze bergpas is 11km lang en brengt ons van 500m naar de top op 884m. De eerste kilometers zijn vals plat, iets later wordt het 5%. Tussen het groen klimmen we alle vier in elkaars wiel.

We horen huilende vrachtwagens naar beneden duiken. Na een paar haarspeldbochten willen we wat rusten, in een ruimere kronkel. Juist op hetzelfde moment komt er een fietspaar naar beneden gedonderd en stappen ook af op de rustplaats.

Het zijn wat minder jonge Nederlanders, zij doen dezelfde rit als wij, maar in tegenovergestelde richting.

Het wordt het veel lastiger, een 3tal kilometer aan 7% en naar het einde toe plots 10%. Algemene rust op de top……en hoog tijd voor een fruitpauze. We vleien ons op een bankje en genieten na van de inspanning. Iets verderop zijn houtakkers druk aan het kappen. De schreeuwerige zaagmachines doen ons vlug opkrassen, het is 17h30 en we moeten nog minstens 25km verder.

Na de top blijven we voortdurend zwak op en af, we vorderen goed in het gigantische “Foret du Bonhomme”. Vanaf Ventron hebben we opnieuw zicht op de bergen rondom ons. We blijven, gelukkig maar, op de hoogvlakte rijden. Op het kruispunt bij Les Baranges moeten we linksaf en vinden het schitterend nieuw aangelegd fietspad “Voie Verte” op een oude spoorwegbedding.

Bij de Lac kunnen we langs een paadje afdalen naar het dorp Saulxures. Iets verder vragen we de weg naar “Base de Loisirs du lac de la Moselotte”. We zijn er vlakbij, het is ondertussen 18h45 de vriendelijke campingbeheerder had ons iets vroeger verwacht. Onmiddellijk krijgen we de sleutels van de houten chalet “Olga” en bestellen het ontbijt voor morgenvroeg.

Grote verwondering, wat een ruime hut met plaats voor minstens 6 personen.

Grote honger, maakt dat wij vliegensvlug uitpakken en douchen. Het sanitaire blok is onberispelijk proper en we hebben heet water, wat een luxe.

Om 19h30 fietsen we naar het dorp, volgens de campingbaas is er vandaag maar één restaurant open en we zullen vlug moeten zijn.

Zoeken moeten we niet, want we zijn er voorbij gereden en hadden het wat slordige eethuis opgemerkt. De zon is van de partij en we nemen plaats op het terras. De patroon zelf komt ons vertellen wat we nog kunnen krijgen……

Veel keus hebben we niet en we knikken goedkeurend. De baas en de bazin moeten blijkbaar ook nog eten en komen ons vervoegen. We trakteren hen en het wordt nog een aangename praatavond, waarbij het eten al bij al meevalt.

De patroon vergast ons nog op een humoristische avond en heeft er genoegen in om ons overvloedig te kunnen bedienen. Voor een prijsje hebben we ons buikje kunnen vullen. Hoog tijd om onze slaapzakken op te zoeken. Heel vlug is er een snurkconcert! Slaapwel.

Start :            Colmar    om   9h00

Aankomst:    Saulxures     om  18h45

Afstand :     101km

Cumul  :      672km

Weer:    Zonnig in voormiddag 22°C

Zwaar bewolkt in namiddag

met kortstondige regenvlaag wind 3bf  20°C

’s Avond zon en aangenaam.

Verblijf:

Camping met trekkershutten  “Base de Loisirs du Lac de la Moselotte”

Route des Amias BP 34 88290 SAULXURES-SUR-MOSELOTTE

tél 03 29 24 56 56  fax 03 29 24 58 31

lac-moselotte@ville-saulxures-mtte.fr