Inhoud blog
  • Peru-reis
  • Studiebezoek
  • Loslaten
  • pelgrimeren
  • Poezie-avond
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    empathie

    30-03-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Loslaten

    Wat een woord ?!
    En toch is dit voor mij nodig om echte innerlijke rust te ervaren.
    Soms ga ik het te ver zoeken ook al geeft loslaten in kleine dingen eveneens voldoening.
    Enkele voorbeelden van de laatste dagen :

    's Morgens vertrek ik met de wagen naar een georganiseerde wandeling; het regent;
    ik twijfel of ik doorzet; ik beslis om toch te gaan stappen, fixeer me niet meer op de donkere wolken en op de enkele regendruppels die iets aankondigen dat niet deugd ,maar geniet van
    in de natuur te zijn.........heb mijn paraplu niet moeten gebruiken !

    'k Rijd met de wagen naar de startplaats van die wandeling;
    alle mogelijke parkeerplaatsen in de wijde omtrek zijn reeds ingenomen;
    mijn zenuwachtigheid daaromtrent laat ik los en ik rijd tot aan de startplaats en wat blijkt:
    juist voor de ingang is één parkeerplaats die daar precies op mij lag te wachten. !

    Soms ga ik stappen en hoop een interessant persoon te ontmoeten waarmee een warme,intense babbel kan.
    Deze keer laat ik ook dit item los en wat gebeurt er ?
    Inderdaad, een ontmoeting met een heel fijn iemand  !!!

    Vertrouwen we genoeg in die" Iemand", gelijk hoe je die ook benoemt,die ons hier op aarde gezet heeft en voor ons zorg draagt ????!!!!

    30-03-2006 om 14:48 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    12-02-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pelgrimeren
    Heb op een voordracht rond pelgrimeren me door volgende uitspraken laten raken:
    -----------------------------------------------------------------------------------

    De aantrekkingskracht van als pelgrim op stap te gaan is o.a.  door loslaten terug ten volle mens  worden.
    Loskomen van vergroeiingen.
    Een ervaring van een pasgeborene= nieuw leven.

    Belevingen die in ons dagdagelijks leven  als "gewoon" ervaren worden, zijn op zo'n tocht intenser.

    In onze moderne tijd proberen we zo weinig mogelijk afhankelijk te zijn -we verzekeren ons voor alles wat maar kan, in de hoop niemand nodig te hebben;
    Op zo'n tocht maken we ons opnieuw afhankelijk en ervaren we terug menselijke goedheid;

    Een pelgrim wil "gezonden" worden, we zijn er "om" iets.
    Ik ga niet van mijn "eigen" op weg, 't is geen privé-initatief.
    Je moet niet zelf de zin van het leven uitzoeken, het leven heeft zin, omdat het ons gegeven is.
    Als we op de tocht een ervaring van "zending" doen, gaan we ook ons hele leven makkelijker als zending zien.

    De natuur zien als ruimte die me open rukt en "God" binnenlaat.
    De natuur nodigt ook uit om ongekunsteld jezelf te zijn en je af te vragen wat je betekent voor de anderen en de "Andere".
    Je leert meer in de bossen dan in de boeken

    Zelf je rugzak  dragen symboliseert de last die we met onszelf hebben en verzoent ons met onszelf.

    Door wat er van buitenuit aan mij wordt aangereikt (natuur,medemens,...) word ik vrij van mezelf,
    een bevrijding uit mezelf.






    12-02-2006 om 22:11 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-02-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Poezie-avond
    Heb deze week een poezie-avond bijgewoond.
    Hierna enkele uitspraken die me hebben geraakt:


    Bij iemand op de rand van het bed gaan zitten .

    Is dat niet: iemand willen nabij zijn; begaan zijn , meeleven,luisteren,mee-voelen,bekommerd zijn,tochtgenoot,supporter,steun zijn,mee-stapper,nederig zijn.
    Ik laat mij raken door jouw leven.
    Is dit niet de zin van ons leven ?! Is het dit niet waar ik nu  naar op zoek ben en soms al eens vind en een bron van enthousiasme is. Ik denk het...

    Aan niets denken is grote kunst.

    Via meditatie probeer ik er soms enkel te "zijn" en "los te laten " ,waardoor mijn energie-bron aangeboord wordt. Niet eenvoudig.


    Babbelen is een reinigingsritueel.

    Reinigen doet me denken aan een bad nemen;weg met ballast,angst,negatieve gedachten en plaats maken voor optimisme,initiatieven,zingen onder de douche.
    Is praten ook niet :een bad nemen.

    Als de werkelijkheid naar mij toekomt,is dit "genade".

    Soms ,als ik "toevallig" bij het stappen, mensen tegenkom en we raken  in gesprek , benoem ik die ontmoetingen als genade-momenten. Precies of er wordt mij een spiegel aangeboden,een uitnodiging, om naar mijn leven te kijken.

    03-02-2006 om 14:45 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wensen
    Lieve lezer,

    Dit zijn mijn wensen voor jou voor 't nieuwe jaar:



    Als je zoekt,dat je mag vinden

    als je werkt,dat je voldoening mag krijgen

    als je rust,dat je mag genieten

    als je feest ,dat je mag bruisen

    als je om iemand geeft,dat je mag stralen.


    Ik wens je

    een hart vol verlangen

    en hoofd vol  ideëen

    een ziel vol vertrouwen




    heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeel LIEFS !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
















    22-12-2005 om 16:37 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontdekkingsreis ?

    De echte ontdekkingsreis is niet van nieuwe landschappen te zien,
                              maar wel nieuwe ogen te hebben.

    Gaan wandelen,op trektocht gaan, op reis gaan,steden bezoeken, cultuur opsnuiven,......
    't is leerzaam,je komt nieuwe mensen tegen,'t ontspant en wat weet ik veel...

    Is ons leven niet een continue trektocht, zoektocht,ontdekkingstocht:
    we trekken, zoeken en soms ontdekken we iets van wie we zijn en begrijpen we iets meer van de zin van ons bestaan.

    't Is precies of we krijgen nieuwe ogen: er komen andere mensen in ons  leven , we worden milder,
    onze blik wordt warmer, vriendschapsbanden worden gesmeed, kortom,'t leven ziet er meer rooskleurig  uit ,we voelen een tinteling in ons lichaam en er leeft enthousiasme

    En de tocht gaat verder en verder en verder....

    01-12-2005 om 23:12 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.compostela
    Na de  recent gehoorde getuigenis is mijn verlangen niet meer te stoppen:
    ik wil op  weg  !!!
    Eerder verzamelde kranteknipsels,artikels, boeken, internet-sites, alles komt nu boven en wordt enthousiast verslingerd; 'k sta versteld dat ik al zo geruime tijd aan deze tocht denk.
    Vooral een bezinningsboekje  voor de Compostela-pelgrim met als titel:"De lange weg naar binnen"
    raakt me, zelfs meer dan de reisverhalen.
    'k Vraag me af  wat ik er ga zoeken.
    Wat hoop ik te vinden? Rust ? Een nieuwe uitdaging?Mijn levensweg?Een richtingaanwijzer?
    waar het echt om gaat in het leven  ? Of iets van dit alles ?

    Boeiend wordt het alleszins.


    Je toekomstige pelgrim

    28-11-2005 om 22:56 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Compostella
    Vrijdagavond een voordracht gehoord van een Compostella-pelgrim.
    Geen "show" over alle bezienswaardigheden of praktische informatie,  maar een getuigenis van hoe zo'n tocht je innerlijke mens (je binnenkant)  beinvloedt.
    Enkele uitspraken die me bijbleven:

    We kiezen deze tocht niet zelf; anderen doen hem ons cadeau.
    Ik voelde me gezonden.
    Alles wat gebeurt heeft een zin.
    Als je vertrouwen hebt  in het leven,
    dan gebeuren de juiste dingen op het juiste moment.
    Je leert loslaten:  een mooi dorp, een magnifiek gesprek,fijne mensen...
    Vertrek  best alleen, zo heb je ruimte om "vreemden" te ontmoeten (jerusalem........emmaus)
    Verwacht niet dat er in de slaapplaats-dorpjes iets te doen is.
    Soms heb je de pijn van de buitenkant nodig om tot de binnenkant te komen.
    Onverwerkte  fasen uit je leven  komen op zo'n tocht naar boven.
    Gaandeweg kom je in het reine met jezelf.
    Ik zie de mensen weer graag.

    Mij heeft die avond in die zin geraakt  dat mijn besluit om volgend jaar op pelgrimstocht te gaan zo goed  als vaststaat en ik hoogstwaarschijnlijk alleen vertrek, iets voor Pasen.

    't Geeft me een heel goed gevoel al iets concreet te kunnen en durven zeggen.



    20-11-2005 om 21:13 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woorden
    Er zijn geen woorden
    die de pijn verzachten
    de stilte vullen
    van de veel te lange nachten...

    Er zijn alleen maar mensen
    die misschien verstaan
    en deze grijze dagen
    een eindweegs met je gaan...

    En er is Iemand die het lijden kent
    en zomaar deze mensen
    in je leven zendt...

    Jan Coghe


    Terzelfdertijd  las ik een artikel over de pastorale werking in een psychiatrisch instituut:

    Liefdevolle nabijheid:
    ---------------------

    Mensen aandachtig en liefdevol nabij-zijn.
    Voor mensen een luisterend oor en een tochtgenoot zijn.
    Mensen respectvol bejegenen,
    in hun eigenheid erkenning geven,
    ze in hun broosheid dragen en  ondersteunen.

    Deze woorden zijn voor mij o zo duidelijk en zijn momenteel de drijfveer in mijn leven.
    Heerlijk om dit ook van een ander te mogen lezen.

    17-11-2005 om 16:53 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    07-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jordanie-reis
    Vorige week Jordanie bezocht;  is een hele  belevenis:

    Een reisverslag wordt dit  bewust niet, wel probeer ik te verwoorden welke indruk  sommige momenten op  mij nagelaten hebben.
    Op de berg Nebo,waar Mozes  "Het beloofde  land"  aanschouwde en we  een zicht  hadden op de Dode Zee,Jericho,de Jordaan,...gingen volgende mijmeringen door me heen:
    Eigenlijk is het leven een eenzame weg  om te gaan, elk op zijn eigenste manier,soms onbegrijpbaar ,ondoorgrondelijk voor een  ander.
    Niemand kan mij,kan jou, ten volle begrijpen.
    Waarderen we  mekaar daarin ten volle  ?!
    Wie wijst me De weg,De waarheid,Het leven ?
    't Is zoeken, kijken met  je ogen dicht,maar voelen.
    Ook niet proberen  bij jezelf  om alles te  verwoorden, ook anderen daarin niet forceren.
    "Gewoon" je eigen weg gaan en anderen ook hun weg laten gaan.

    Bij het vergezicht op de  Jordaan-vallei en het meer van Galilea  was het mistig en regenachtig:
    Het mysterie  van het leven laat zich niet onthullen; 't zou te  eenvoudig zijn om buiten ons te  vinden wat we zoeken.
    Deze dag nodigt uit om binnen in onszelf te zoeken.
    Zo laten we  het slechte weer los want het heeft zijn betekenis.

    Een vooral innerlijk verrijkende reis !!!

    07-11-2005 om 15:55 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Alleen zij die onderweg zijn, kunnen de hoop koesteren ooit aan te komen.


    Soms blijven we bij de pakken zitten , zijn  we moe gestapt, twijfelen we of we wel op de voor ons goede weg  zitten, vinden  we de gekozen weg veel te moeilijk, benijden we anderen die precies niet  zoekend  zijn en zo gemakkelijk door het leven gaan.

    Als we ooit willen aankomen  is stappen de enige uitweg.  En wachten om er  aan te beginnen tot we over alle  informatie beschikken  is uit den  boze want we moeten voorbij  de  eerste  bocht  zijn  om de tweede te kunnen zien. Durven beginnen is al voor een groot stuk: geslaagd zijn!

    Good  luck.

    27-10-2005 om 17:36 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lectuur
    Ben momenteel het  boek: Uw brein als medicijn" van Dr.Servan-Schreiber aan het lezen.
    (Door controle te krijgen over het emotionele brein in de hersenen kunnen  stoornissen  ontstaan  uit stress,depressie,...genezen)
    Wordt vervolgd...

    22-10-2005 om 14:09 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doordenkertjes/reeks 2
    Alleen zij die onderweg zijn ,
    kunnen de hoop koesteren ooit aan te komen.

    De echte ontdekkingsreis is niet  van nieuwe landschappen te zien,
    maar nieuwe ogen te hebben.

    Wie een zonnetje brengt in het leven van de ander,
    wordt er zelf ook door verwarmd.

    Laat je gevoel spreken,
    dan vormen de woorden de juiste zinnen.


    Een rijk mens  is niet   iemand die het meeste  heeft,
    maar iemand die het minst nodig heeft.

    15-10-2005 om 12:55 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een voorval
    Jullie weten al dat wandelen  me fascineert, zodat ik toch eens per week een 20tal kilometers  in de wijde natuur doorbreng  en vooral op door plaatselijke wandelclubs uitgestippelde wandelingen .
    Zo ook vorige  week toen plots op mijn weg een dame  opdook die ik vriendelijk begroette  en zij mij terug  een goeiendag wenste. We begonnen als wildvreemden een één uur durend gesprek waarbij zoveel raakpunten ter  sprake kwamen dat het ongelooflijk leek. Enkele  voorbeelden:
    dezelfde vormings cursussen gevolgd, dezelfde interesses, dezelfde mensen kennen, elkaars "buikverhaal"  verstaan, dezelfde Compostella-droom.
    Het werd een hartverwarmende ontmoetings-wandeling van twee  totaal onbekenden die mekaar zo wonderlijk goed verstonden  dat dit geen toeval was.
    het leven kan toch mooi en boeiend zijn hé.
    Wat een gelukzak ben ik toch  !

    09-10-2005 om 21:55 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik geloof in de genezende kracht van de LIEFDE
    Voor mij is liefde: mensen in hun "zijn" aanvaarden zoals ze zijn , ook in hun voor mij gans anders-zijn.
    Jij mag er zijn zoals je bent ; zo ben je de moeite waard en maak ik tijd voor jou om naar jou te luisteren, me in te leven in je innerlijk leven van gevoelens, gedachten, verwachtingen,...
    Misschien geloof je hierdoor wat meer in jezelf, krijg je kracht, voel je wat enthousiasme, krijgt je leven een duwke in de rug.

    Heel veel liefde toegewenst op je levenstocht !

    11-09-2005 om 23:12 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rustpauze
    Heb de voorbije weken de geest wat laten rusten in de mate dat dat echt mogelijk is.
    Binnenkort hoor je terug van mij.

    06-08-2005 om 16:59 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Luister "voorbij" wat ik zeg, hoor mijn verlangen.
    Hoe dikwijls luisteren we niet naar onszelf in plaats van naar de andere.
    Hoe snel zijn we niet met een pasklaar antwoord, goeie raad, een oplossing.
    Wellicht goed bedoeld, maar wat kan de boodschapper daarmee doen ?
    Is het bij luisteren niet eerder te doen om ons hart open te stellen naar de andere en zijn leven bij ons binnen te laten ?
    Een uitspraak is meestal ook maar het tipje van de sluier waarachter het echte verhaal schuil gaat.
    We laten niet gemakkelijk het achterste van ons tong zien, dat vraagt vertrouwen.
    En soms hebben we anderen nodig om te achterhalen wat er in ons diepere ik aan noden zit.
    Hiernaar luisteren schept verbondenheid, begrip, warmte, mildheid.
    "Ik voel me begrepen en aanvaard" zei me onlangs iemand.
    Is het dit niet wat we allen nodig hebben: iemand die ons begrijpt en ons aanvaard , soms in ons gans anders-zijn.
    Zo'n gesprekken geven me energie en levensenthousiasme.
    groetjes,

    01-07-2005 om 18:07 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-06-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geef me een pluim en ik krijg vleugels
    Valt het jou ook op dat we door onze omgeving veel sneller een opmerking dan een compliment krijgen?  En dat die opmerkingen, die kritiek een negatief effect op ons hebben ?
    Bij mij is dat toch zo. Ik voel me dan kleiner worden; een klein manneken die niks waard is, niets kan en nog dieper in de put kruipt en dus nog meer ineenkrimpt. Pijnlijk !
    Een compliment daarentegen doet me groeien, meer geloven in mezelf, maakt me zodanig enthousiast dat ik bergen kan verzetten...geeft me precies vleugels. Heerlijk !
    Laten we mekaar eens meer een compliment geven en daar dan ook de volle deugd van proeven, zowel van het geven als van het krijgen.
    Misschien zou de wereld er een beetje anders door worden.

    11-06-2005 om 14:45 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-06-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gras groeit niet door eraan te trekken
    Als ik me door mensen geforceerd voel om te moeten veranderen, om aan een situatie  iets te moeten doen, om stappen in mijn leven te moeten zetten, om dat boek te moeten lezen, om rekening te moeten houden met heel veel goeie raad, hoe goed bedoeld ook, dan zak ik door mijn knieen van al dat gewicht. Ik voel me dan rotslecht, ik heb dan het gevoel dat ik niet goed ben zoals ik ben en moet veranderen om ne goeien te worden. Maar bij mij werkt dat niet , dat heeft zelfs een averechts effect. Ik ben niet meer gemotiveerd om te groeien; mijn geloof in mezelf is weg.
    Wat ik dan wel nodig heb: liefdevolle mensen die me gaarne zien zoals ik ben !
    Die in mij geloven en  me vertrouwen geven . Dan heb ik de moed om stappen te zetten en te groeien.

    05-06-2005 om 09:47 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (9 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    30-05-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vandaag niets doen ,is morgen ,leven als gisteren
    Maar vandaag iets doen is verdomd moeilijk.
    We weten het soms zo goed dat er in ons leven iets moet veranderen  om gelukkig te zijn en innerlijke rust te vinden. We voelen ons  niet goed in ons vel, er ontbreekt enthousiasme, genieten is moeilijk, er komt sleur in ons leven, we beginnen te zagen en te klagen en dat is het dan.
    We proberen ons te troosten met : iedereen heeft het al eens moeilijk; die moeilijke periode zal wel vanzelf overgaan; eigenlijk heb  ik het toch nog zo slecht niet. En we hopen dat het tij wel vanzelf zal keren.
    Ofwel zien we geen uitweg, weten we niet wat we eraan kunnen doen en proberen we er het beste van te maken.
    Ofwel nemen we het roer in handen, kijken we welke stappen(stapkes)  we kunnen , willen en durven zetten en gaan op "zoektocht". Avontuurlijk, soms beangstigend  van :waar ga ik uitkomen;
    ga ik nog niet meer in de knoei met mezelf geraken ?

    Lieve mens, al deze wegen heb ik bewandeld, bewandel ik nog en zal ik gans mijn leven blijven bewandelen. Soms ben ik dat "wandelen" beu, ga ik langs de weg zitten en,raar maar waar, er komt  dan "juist toevallig"  iemand op mijn pad die voor mij blijft supporteren en ik "sta terug op, neem mijn bed op en wandel, want de tijd van slapen is voorbij,......"(Elly en Rikkert)
    Zalig van zo'n supporters te hebben , maar evenzeer van supporter te mogen zijn.

    30-05-2005 om 19:11 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (9 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    22-05-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doordenkertjes /reeks 1
    Vandaag  niets doen  is morgen leven als gisteren.

    Gras groeit niet door eraan te trekken.

    Geef me een pluim en ik krijg vleugels

    Luister "voorbij" wat  ik zeg , hoor mijn verlangen

    Ik geloof in de genezende kracht van  de liefde

    Een authentieke menselijke ontmoeting is gebaseerd op betrokkenheid, openheid en gelijkwaardigheid

    Je zelfvertrouwen groeit als je je geaccepteerd  en ondersteund voelt

    Als je tranen konden spreken, wat zouden ze dan nu zeggen  ?

    22-05-2005 om 14:47 geschreven door luisterend oor

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (9 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 01/10-07/10 2007
  • 15/05-21/05 2006
  • 27/03-02/04 2006
  • 06/02-12/02 2006
  • 30/01-05/02 2006
  • 19/12-25/12 2005
  • 28/11-04/12 2005
  • 14/11-20/11 2005
  • 07/11-13/11 2005
  • 24/10-30/10 2005
  • 17/10-23/10 2005
  • 10/10-16/10 2005
  • 03/10-09/10 2005
  • 05/09-11/09 2005
  • 01/08-07/08 2005
  • 27/06-03/07 2005
  • 06/06-12/06 2005
  • 30/05-05/06 2005
  • 16/05-22/05 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!