Het terras geeft uitzicht over het dal,nabij
gelegen.... Bonnieux,Lacoste... in verte dorpen met klinkende namen als
Gordes,Roussillon en andere, het eind van het decor is de top van de mont
Ventoux,in vogelvlucht en op kaart berekend tweeendertig kilometer
verder.
MADAMMEKE zo noem ik haar,bediend op een
onnavolgbare manier de klanten,elegant stappend over de met kleine keitjes
bedekte ondergrond...uit de woning die je nauwelijks ziet door de weelderig bloeiende bloemen,weerklint het geluid van de zingende patron aan het
fornuis....het is gemeend ...geen show,hier wordt in vreugde
geleefd.
De poes geeft aan waarom je hier bent.....de
geuren,kleuren, de rust, de gezonde lucht.Aan de rand van het gebeuren fladderen
tientallen vlinders rond de struiken,zij storen zich niet aan "reflex" maar
pauzeren niet graag.....
Madammeke slaat als kan, een babbeltje....de
ziekte van Parkinson heeft zij goed onder controle....verklapt zij zelf.....dus
toch niet de hemel op aarde.....voor ieder.
|
