De daguitstap van vandaag voerde ons naar de Republiek Cyprus, waar we eerst het Sint-Thekla-nonnenklooster bezochten en dan, naast een zoutmeer, de Hala Sultan-moskee, waar de voedstertante van de Profeet Mohammed begraven zou liggen. In de stad Larnaka (let ook op de officiële Cypriotische vlag) ligt de rijkelijk versierde Sint-Lazaruskerk (jaja, dezelfde Lazarus die na vier dagen dood te zijn geweest door Jezus Christus weer tot leven gewekt was is hier later bisschop geworden), en we bezochten tevens de kruisriddersburcht waar ook de latere graven van Vlaanderen (de Dampierres) hun steentje aan bijdroegen. Verder heeft Larnaka een echt druk zandstrand, een wandeldijk, een jachthaven, ...
De spectaculaire middeleeuwse Sint-Hilarionburcht is in drie gedeelten tegen een zowat verticale bergwand door de Lusignans gebouwd en kijkt uit over Kyrene. Hierna reden we naar het "verre Westen" van de kleine republiek en bezochten de ruïnes van de antieke stad Soli, met de mooie mozaïeken van de twee basilieken die hier stonden en het antieke theater, alsook een oeroude olijfboom. In de namiddag zagen we het Sint-Mamasklooster met zijn iconenmuseum en de "gouden veren" uit Soli. We eindigden met een bezoek aan het kunstmatige binnenmeer waar sinds 2015 elke dag een massa water vanuit de Turkse bergen via onderzeese leidingen op het droge Noordelijke deel van het eiland aankomt.
In de havenstad Kyrene hielden we eerst halt bij de Bellapais-abdij, een augustijns klooster uit de 12de eeuw waar helaas de tand des tijds stevig huisgehouden heeft, daar zandsteen zo broos is. Daarna zie je beelden van de binnenstad, van de gezellige havenkade en van de stevige burcht, waar een wrak uit de derde eeuw voor Christus ligt.
De goedkope RSD-reizen worden mede gefinancierd door verkopers van geknoopte tapijten, edelstenen en leren jassen, en vandaag waren we een tijdje in de tapijtengroothandel zoet - ze hebben daar ook sommige echte kunstwerken. Vandaar reden we naar de hoofdstad Lefkosa (Turkse én Griekse naam!), in het buitenland als Nikosia bekend: je ziet onze gids Guldal in volle actie. We staken voor een uurtje de grens naar Zuid-Nikosia in de Republiek Cyprus over ("Checkpoint Charlie") maar waren al dra weer terug in het iets minder commerciële Noordelijke deel, waar we de grote Han (ofte karavaanserail) bezochten, evenals de grote Selimiye-moskee die lang geleden als katholieke kathedraal gebouwd was; en dan wandelden we nog een tijdje langs de stadsmuren (het sportveld wat je ziet bevindt zich in de bufferzone van de Verenigde Naties) en liepen tenslotte nog eventjes doorheen een islamitische tegenhanger van een begijnhof.
We reden de hele in het Noordoosten uitstekende "vinger" van het eiland af en daar bezochten we eerst "mini-Cyprus", een verkleinde weergave van belangrijke gebouwen; dan kwamen we in Dipkarpaz, het enige dorp in het Noorden waar zowel Grieks- als Turkstaligen gewoon samenleven (zoals dat tot 1975 op heel Cyprus het geval was) en zodoende bewijzen dat dat mogelijk is; op de punt van het schiereiland was een orthodox klooster waar je Yvan enkele van zijn soortgenoten ziet voederen; Cecilia zwom voorwaar een uurtje in zee op een bijna verlaten strand; en tenslotte was er een eco-dorpje met eigen productie van jam, theesoorten en "zayvanida" ofte ongezoete Cypriotische raki met kaneel.
Ons hotel in Famagoesta herbergt heel wat toeristen en biedt een erg uitgebreid buffet als ontbijt en ook als diner. We bezochten vandaag eerst de ruïnes van de antieke stad Salamis, met een eersteklas keramiekmuseum van de streek, en het klooster dat aan de plaatselijke heilige Barnabas gewijd is, een gezel van Sint-Paulus - hij is alhier doodgemarteld en ook zijn graf zagen we. De namiddag brachten we in de binnenstad van Famagoesta - het huidige Gazimagusa - door, waar heel wat Frans-gotische en Venetiaanse kerken uit de middeleeuwen door de zegevierende Ottomanen na 1579 in moskeeën omgevormd werden, en ook een havenstad die door dikke wallen beschermd werd.
Aangezien de Turkse Republiek Noord-Cyprus "niet bestaat" kan er officieel ook geen vliegtuig heen vliegen. Officieel vliegen we dus naar het Turkse Antalya, waar weliswaar niemand uitstapt, maar het verboden woord "luchthaven Ercan" wordt officieel gelukkig nergens vermeld. We sluiten ook een foto bij van de vlucht over de Alpen, van het avondlijke vertrek vanuit Antalya, en van ons Freebird Airlines-vliegtuig na de eindlanding in Ercan, nabij de verdeelde hoofdstad Lefkosa. Daarna kwam nog de busrit naar Gazimagusa ofte simpelweg Magusa (het vroegere Famagusta) en de kennismaking met onze gidse Guldal en onze chauffeur meneer Selcuk, en een eerste buffet-diner in ons Novel Centre Point Hotel waar we alvast drie nachten zullen verblijven.
De Turkse Republiek Noord-Cyprus KKTC wordt enkel door Turkije erkend, en is al vijftig jaar door een ondoordringbare veiligheidszone van de Verenigde Naties afgescheiden van de (voornamelijk Griekstalige) Republiek Cyprus in het Zuiden, die ook een EU-lidstaat is. Hieronder kaarten van de KKTC, van beide grote kuststeden Gazimagusa en Girne, en van de verdeelde landshoofdstad Lefkosa (ofte Nikosia).
Medio oktober verblijven we een weekje in de Turkse Republiek Noord-Cyprus, met verblijf in Gazimagusa (het vroegere Famagoesta) en Girne (het vroegere Cyrene). De bedoeling is in hoofdzaak cultureel, met bezoek aan allerlei kerken, moskeeën, ruïnes, stadswijken en landschappen, en ook aan de verdeelde hoofdstad Lefkosa (bij ons bekend als Nikosia), waar we eventjes de "muur" naar het hoofdzakelijk Griekse deel voor een korte wandeling doorsteken.
