Foto
Foto
Inhoud blog
  • please release me
  • glen medeiros
  • glen medeiros
  • il silenzio
  • het spel kaarten
  • I just called to say I love you
  • I have a dream
  • elke roos
  • de straat is zijn woning
  • de roos
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Besoto's muziekhoekje
    Liedjes die blijven bekoren, wilt u er graag nog eens eentje terug horen, voel je vrij en op verzoek plaats ik het er bij
    Een blogje voor U en door U gemaakt
    23-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.18de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen








    Alsof het rotweer van gisteren nog niet erg genoeg geweest was,

    werd ik vanmorgen wakker met naast me een grote regenplas.

    Zoals je ziet is niet elke slaapplaats even fijn,

    ik pakte mijn spullen vlug bijeen, zodat ik daar niet langer hoefde te zijn.

    Nog even mijn sleutel afgeven in het café,

    en weg was ik er mee!

    Maar het stappen viel me tegen,

    buiten was er weer die koude wind en een vieze motregen.

    Ik neem de D 443, weer een drukke baan,

    toen ik bijna in het stadje Vendeuvre was, sprak een dame me aan.

    Ze vroeg me of ik naar Compostella ging,

    en  zei dat ze bij haar thuis een zieke Hollander opving.

    Ze wenste mij nog veel geluk en goede moed,

    een hart onder de riem, als een doodgewone vreemde zoiets doet.

    In het stadje ben ik naar de supermarkt gegaan,

    want inkopen moeten er iedere dag worden gedaan.

    Ik begin mijn weg weer verder te lopen,

    maar opeens zwaait er een autodeur voor me open,

    Er stapt een jonge dame uit en ze komt naar mij.

    Ik zeg vriendelijk bonjour, en vraag wie ben jij?

    In het Nederlands antwoordt zij:

    Ik ben Goedele, ben jij Ludo misschien?

    Goedele is een oude familiebekende,

    maar ik wist niet dat zij mij zo vlug herkende!!

    Wat een toeval dat wij mekaar hier zien!

    Zij was op zoek naar haar zieke Hollandse medestapper, die moest hier ergens zijn,

    Op zo een moment, moet je echt wel geloven, wat is de wereld soms toch klein!!!

    We vroegen aan een passerende vrouw,

    of ze van ons een foto maken wou..

    We wensten elkaar een Buen Camino toe en gingen weer op pad,

    en in gedachten verzonken hoopte ik dat ze die Hollander vlug gevonden had.

    Ik nam de D81 naar Villy-en-Trades, een mooie, rustige baan,

    maar hier kwamen nog eens hellingen en afdalingen aan.

    Ik voelde het in mijn kuiten,

    maar genoot met volle teugen van de mooie vergezichten hier buiten.

    Ondertussen  heb ik een rozenkrans gebeden,

    voor iedereen die ik ken en alle familieleden.

    Een beetje later ben ik in Bar-sur-Seine gearriveerd,

    en ik dacht bij mezelf: vandaag wordt er in een hotel gelogeerd.

    Bij Hotel Du Commerce schreef ik me in,

    en ook de kamer was naar mijn zin.

    Ik nam een warme douche en trok propere kleren aan,

    en ben dan nog even naar de post gegaan.

    Want ik moest nog een pakje versturen,

    en onderweg kocht ik ook nog een nieuwe wandelkaart, de vorige kreeg al heel wat te verduren.

    Terug op mijn kamer stippelde ik de weg uit voor morgen,

    en daarna was het de hoogste tijd om de inwendige mens te verzorgen.

    Vandaag hoefde ik voor het avondeten niets uit te kienen,

    want ik liet mij in het hotel eens lekker bedienen.

    Ik belde nog even naar mijn zussen thuis, en die waren blij,

    dat ze eindelijk nog eens iets hoorden van mij.

    Ik heb ook mijn broer  nog even aan de lijn gehad,

    en vertelde hem van de ontmoeting die ik vandaag had.

    Ze wensten mij nog veel geluk en goede moed,

    zo even je familie horen dat doet een mens toch goed!

    Ik zette nog even de televisie aan, maar ik was te moe,

    en al snel vielen mijn ogen toe.

    23-10-2008 om 17:59 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.17de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Vandaag is het Ons Heer Hemelvaart,

    ik hoop dat Hij mij een beetje spaart,

    Maar als ik na het ontbijt weer verder wil trekken,

    zie ik de hemel met donkere wolken overtrekken.

    Het begint te regenen en er staat een koude wind,

    wat een geluk dat ik nogal vlug mijn dikke trui en regenjas weer vind.

    Het weer is veel te slecht om langs de mooie GR te gaan,

    dus houden we het vandaag langs de lokale baan.

    Bijna verkleumd van de kou kom ik in Amance aan,

    Ik hoop dat ik in de Gite d'etape vlug onder een warme douche kan staan.

    Maar die gedachte moest ik al vlug laten varen,

    ik denk dat ze daar zelfs op de verwarming moesten besparen.

    Van pure ellende en ijzige kou begon ik maar wat te ijsberen,

    met twee dikke dekens over mijn kleren.

    Maar veel warmer kreeg ik het niet,

    en dus kroop ik maar in mijn bed, een beter idee had ik niet.

    Mensenlief, wat een triestige dag,

    ik hoop dat morgen het zonnetje schijnen mag!

    23-10-2008 om 17:55 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.16de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Heerlijk geslapen en bij het eerste ochtendgloren,

    sprong ik mijn bed uit, ik voelde mij als herboren.

    Eerst eens kijken of mijn kleren zijn droog geraakt,

    en ja hoor, met mijn fris gewassen plunje heb ik mij stapklaar gemaakt.

    Na het ontbijt was het tijd om door te gaan,

    maar heb eerst voor de zusters nog een vrije gift in het potje gedaan.

    De dag zette mooi aan, want de zon was weer van de partij,

    maar geen mooie GR vandaag, wel een drukke baan, en dat stemde mij niet zo blij.

    Enkel de laatste kilometers naar Chavanges gingen door een boerenstreek,

    ik trok door velden van mais en tarwe, er was enkel een koe die naar me keek.

    Vandaag kan ik slapen in de oude Pastorie,

    ik bladerde even door het gastenboek en zie,

    kom ik daar toch weer de schoen van Fons tegen,

    die heeft hier op zijn tocht zeker ook gelegen.

    Nog even naar de winkel om wat lekkers te gaan halen,

    maar vandaag nu eens geen brood, want daar begin ik stilaan van te balen.

    Vandaag eet ik spagetti bolognaise,

    en als dessert een yoghurtje met fraise.....

    Dit menu heeft me weeral deugd gedaan

    en om 21u30 kan ik met een goed gevuld buikje slapen gaan.

    23-10-2008 om 17:53 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.15de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Na zo een prachtige dag,rinkelde de wekker wel wat te vroeg,

    maar niets aan te doen, ik had 42 km voor de boeg.

    Ik genoot eerst nog van een lekker gekregen ochtendmaal,

    en vertrok dan weer verder langs de GR en het mooie Marne kanaal.

    De vogeltjes en zelfs de koekoek verwelkomden mij,

    en ook de zon was vandaag van de partij.

    Ik voelde me goed en de kilometers gingen vlug vooruit,

    maar een paar uur later maakte mijn maag alweer een knorrend geluid.

    Ik zocht langs het kanaal een rustig plekje uit en vleide me neer,

    smikkelde van mijn pic-nic, oh wat smaakte dat weer.

    Toen mijn grootste honger was geblust,

    besloot ik nog even na te genieten van de alom heersende rust.

    Stilaan werd het tijd om verder te gaan,

    maar in Chaussee-sur-Marne kwam ik voor een afgesloten brug te staan.

    Ik moest een omweg maken en dat was niet zo leuk voor mij,

    want daarmee kwamen er weer wat extra  kilometers bij.

    Uiteindelijk ben ik toch goed op mijn overnachtingsplaats geraakt,

    in Maison Doyenne, bij de zusters, speciaal voor de pelgrims gemaakt.

    Ze wezen mij mijn kamer en boden mij een vriendelijk onthaal,

    ze zorgden voor mijn stempel en toen verdwenen ze weer allemaal.

    Ik besloot na het douchen nog even het stadje in te gaan,

    ik moest natuurlijk weer mijn proviand inslaan.

    Op de terugweg ging ik nog even het kerkje binnen,

    daar wilde ik nog even een kaarsje branden en wat bezinnen.

    Vandaag was mijn diner niet zo gigantisch als de dag tevoren,

    maar een beetje stokbrood en kippewit kon mij ook bekoren.

    Na het eten heb ik nog vlug even mijn was gedaan,

    hopelijk kan ik morgenvroeg in droge kleren verder gaan.

    Alweer het einde van een goed verlopen dag,

    maar ik was toch blij dat ik vroeg in mijn bedje lag.

    23-10-2008 om 17:51 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.14de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen












    De nacht is vlot en wel verlopen,

    dit wordt vast een mooie dag, laat het ons hopen.

    Om 9 u vertrok ik weer op pad,en volg de GR langs mooie wegen,

    onderweg bel ik naar mijn zoon, en zing:Lang zal hij leven!!

    vandaag wordt hij 27 jaar, het doet me goed zijn stem te horen,

    ik stap verder langs het kanaal, in gedachten verloren.

    Ook de vinken laten hun suskewietje horen,

    en ik vraag aan de Heer om mijn gebeden te verhoren.

    Vandaag was het weer eigenlijk wel te doen,

    een beetje regen onderweg, maar mijn poncho had ik niet van doen.

    Vandaag kan ik slapen in een jeugdherberg op een zaal,

    ik vul eerst mijn dagboek in,maar wat hoor ik toch allemaal?

    Gegiechel en gelach, van een verrassing gesproken,

    daar komt opeens Eric,Lutgard,Swa en Bea voor mijn neus opgedoken.

    Ik kan het niet geloven, dit kan niet zijn,

    konden alle dagen maar zo zijn!

    Toen ik van mijn verbazing was bekomen,

    hebben we het er eens goed van genomen.

    We zijn met zjjn allen de stad ingegaan,

    en eens goed op restaurant gegaan.

    Het eten smaakte overheerlijk en het was fijn,

    om samen met mijn clubleden op stap te zijn.

    Mijn verstand kon er niet bij,

    dat er mensen zijn, die dat over hebben voor mij.

    In de Kerk Notre Dame en Vaux staken we allen een kaarsje aan

    en was er ook nog even tijd om samen op de foto te gaan.

    Maar de tijd om afscheid te nemen was gekomen,

    deze dag bewaar ik in mijn dromen.

    De meisjes hebben mij nog heel wat lekkere dingen cadeau gedaan,

    zo kan ik er morgen weer tegenaan.

    Op weg naar mijn bed vroeg ik me af of dit een droom was geweest,

    maar nee, op mijn kussen lag een briefje met de woorden:

    wij zijn echt wel hier geweest!!!

    De tranen sprongen mij in de ogen, en ik kreeg overal kippevel,

    Zo een mooie dag, kan dat wel?

    En de verrassingen waren nog niet gedaan,

    want er kwamen in de jeugdherberg nog oude bekenden aan.

    De twee Hollandse dames die ik in Namen had ontmoet,

    vonden ook deze slaapplaats zeer goed.

    Samen hebben we nog een slaapmutsje gedronken,

    en na heel wat gebabbel zijn we pas om half elf in dromenland verzonken.

    Een prachtig einde van mijn 14de dag,

    ik hoop dat ik er zo nog beleven mag.

    23-10-2008 om 16:35 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.13de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Ondanks de zware natte dag van gisteren, had ik een zalige nacht,
    want voor het slapen gaan werd er mij nog nieuws uit Belgie gebracht.
    Ik heb nog telefoon van vrienden uit Genk gekregen,
    en ik heb geen vijf minuten gezwegen.
    Zij luisterden met geduld mijn klaagzang aan,
    en beste mensen, ik kan het u verzekeren, dat heeft me deugd gedaan.
    Vol goede moed heb ik de sleutel weggebracht,
    want vandaag word ik in Condé-sur-Marne verwacht.
    Ik ga weer op pad en hoop dat ik vandaag van nattigheid wordt gespaard,
    maar boven mij hangt een grijze lucht, vol van regenwolken vergaard.
    Ik trek door de wijnvelden en door de Gr langs het kanaal,
    boven op de brug zie ik wielertoeristen, ze wachten me op met veel kabaal.
    Ze vragen me honderduit en wensen me goede moed,
    een beetje verder fietsen ze mij voorbij en roepen: het ga je goed!!
    Zo stap ik rustig verder, het middaguur tegemoet,
    op mijn gemakje mijn pic-nic verorberen, dat doet goed.
    Tegen het einde van de middag kom ik op mijn bestemming aan,
    en hoop hier in Hotel Soleil d'Or onder zeil te kunnen gaan.
    Ik heb me eerst op mijn kamer geinstalleerd,
    en daarna van een heerlijk menu geporfiteerd.
    Voor het slapen gaan heb ik eerst nog even met Ons Heer gesproken,
    en Hem bedankt dat de dag vandaag veel beter is verlopen.

    23-10-2008 om 16:21 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen








    Ik vraag me af of die champagne er voor iets tussen zat,
    maar het is lang geleden dat ik nog zo goed geslapen had.
    Goed uitgerust en met frisse moed,
    ging ik weer een nieuwe dagtocht tegemoet.
    Het weer was me vandaag echter niet goed gezind,
    ik vertrok met lichte regen en een klein beetje wind.
    Ik stapte rustig verder langs het kanaal, maar de regen bleef duren,
    en toen ik weer verder moest langs de drukke baan, kreeg ik zelfs hagelbollen te verduren.
    Nergens vond ik een plaatsje om te schuilen,
    mensenlief, zo een rotweer, je zou er van gaan huilen.
    Eindelijk kon ik van die drukke baan,
    en weer verder langs lokale,rustige wegen gaan.
    Mijn voeten waren door en door nat,
    en net toen ik Vezy bijna naderde, begon de zon te schijnen, dat was me wat!!
    Maar mijn geluk bleef niet lang duren,
    want een beetje later kwamen de regenwolken alweer gluren.
    En dat was niet mijn enige pech,
    ook de jeugdherberg waar ik normaal zou slapen, was al zes maanden weg.
    Om te kunnen overnachten moest ik nog 6 km verder gaan,
    en dus ben ik, helemaal doorweekt als ik was, maar weer op pad gegaan.
    Ik had mijn kilometers voor vandaag bijna gered,
    maar toen ik bijna aan de kerk was, werden de hemelsluizen weer open gezet.
    Ik kon het niet meer aan en vluchtte de kerk binnen,
    ik plofte neer op een stoel, ik had het nodig om mij te bezinnen.
    Ik barste in tranen uit en vroeg om hulp: O Lieve Heer, sta me bij,
    en net toen de nood het hoogste was, kwam de redding nabij.
    Opeens ging de kerkdeur open,
    en een oud vrouwrje kwam met bloemen in haar hand, de kerk binnen gelopen.
    Geloof het of niet, maar ik was nog nooit zo blij,
    en ik vroeg haar of zij geen slaapgelegenheid had voor mij.
    Zij gaf mij het adres van La Maison Pastoral, wat een chance,
    om haar te bedanken bad ik eerst nog een rozenkrans.
    Zij wees me de weg naar het huis waar ik moest zijn,
    nadat ik mijn schelp had getoond, kreeg ik de sleutel, een beter einde van de dag kon er niet zijn.
    Boven in het huis waren er verschillende kamers naast mekaar,
    er waren voldoende matrassen en die legde ik lekker op elkaar.
    Nu nog een hapje eten,
    en dan proberen om deze zeer natte dag vlug te vergeten.

    23-10-2008 om 16:20 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.11de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    Slapen in een niet verwarmde zaal en op een harde judomat,
    het valt niet mee, ik voelde ieder spiertje knagen dat in mijn lichaam zat.
    Om 6u15 ben ik maar opgestaan van de kou,
    een goed en degelijk ontbijt, dat was wat ik wou.
    Maar ik moest het stellen met een enkel kopje thee,
    en dus vertrok ik maar, zonder ontbijt en knapzak mee.
    Onderweg begon de honger toch wat te hard te knagen,
    en ik ging op zoek naar een bakker om de innerlijke mens wat te behagen.
    Ik kocht er lekker vers gebakken croissantjes,
    en die verdwenen maar al te vlug achter mijn tandjes.
    Veel wind en dreigende wolken vergezelden mij langs het mooie kanaal,
    en waar het canal des Ardennes overging in canal a l'Aisne, zag ik de eerste pelgrimspaal:
    een blauw plaatje met witte schelp eraan,
    en de tekst: nog 2429 km tot Saint Jacques de Compostelle te gaan!!!
    Ik moet zeggen, het zien van dat eerste paaltje, het doet je wat,
    en ik besefte dat ik nog heel wat kilometertjes te lopen had.
    Ik stapte verder richting Reims, langs een hele drukke baan,
    en kwam  voor vandaag alweer op mijn bestemming aan.
    Vandaag wil ik een degelijk bed om te overnachten,
    ik hoop dat de bedstee van Hotel Victoria, de pijn in mijn knoken wat zal verzachten.
    Na een lekkere warme douche ben ik alweer wat bekomen,
    en heb ik rustig op het terras een glaasje champagne tot mij genomen.
    Ik heb het mij echt wel laten smaken,
    en was er zeker van dat ik hierdoor in Compostella zou geraken.
    Want thuis had een clublid gezegd: wie in Reims een glas champagne tot zich heeft genomen,
    mag er gerust in zijn dat hij in Santiago zal komen.
    Dus, maatje, je ziet, ik ben het niet vergeten,
    nu nog een lekker hapje eten,
    en dan is het na 45 km voor vandaag welletjes geweest,
    Moe maar tevreden en in een lekker zacht bed, geef ik mijn geest.

    23-10-2008 om 16:18 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.10de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Na een zalige nacht in dromenland,
    kwam ik met tegengoesting uit mijn warme ledikant.
    En buiten viel het weer ook heel erg tegen,
    het was net of de hemel was al zijn sluizen aan het legen.
    Om mij tegen dit rotweer te beschermen, heb ik maar mijn poncho aangedaan,
    en ben ik niet langs de GR, maar langs de lokale weg op pad gegaan.
    De regen was echter niet van lange duur,
    ik ben nat geworden van 8 tot elf uur.
    Moedig stapte ik verder, bergaf en bergop,
    en steeds lag het volgende dorpje op een mooie heuveltop.
    Die uitzichten waren telkens adembenemend mooi,
    en zo viel dag 10 ook weer in de plooi.
    Ik wilde vanavond in een lekker warm bad,
    maar ik moest het stellen met een judomat.
    Dat wilde zeggen, geen bad en ook geen bed,
    dat bedierf wel een deel van de pret.
    Maar ik heb voor deze tocht gekozen,
    en besef nu wel: het leven van een pelgrim gaat niet altijd over rozen!!!

    23-10-2008 om 09:58 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.9de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Na een bijna slapeloze nacht,
    word ik vandaag in Signy-l'Abbaye verwacht.
    Ik ging weer op pad langs een drukke baan,
    maar ik voelde dat het vandaag niet goed ging gaan.
    Ik zat bijna in Charlevilles-Mézières,
    maar daar moest ik helemaal niet zijn, mensenlief, quelle misère!!!!!
    Een vriendelijke fransman zette mij weer op de goede weg,
    hopelijk heb ik nu vandaag  niet meer al te veel pech!!
    Met goede moed ging ik weer op pad,
    en hoopte dat ik vanavond een goede slaapplaats had.
    Ik wandelde verder door de prachtige natuur,
    het ging omhoog, het ging omlaag, maar ik genoot van elk uur.
    27 km had ik voor de boeg, maar ik heb er 40 km over gedaan,
    en toen ik mijn bestemming had bereikt, ben ik na de maaltijd vlug onder zeil gegaan.

    23-10-2008 om 09:54 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.8ste etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Om 7u45 ben ik in Fumay vertrokken,
    nadat ik mijn fris gewaasen kleren had aangetrokken.
    Ik liep rustig langs de Maas, maar dat bleef niet duren,
    want wilde ik het dorp Revin bereiken, moest ik eerst de drukke D988 verduren.
    Eenmaal het dorp verlaten, moest ik zo een 7 km in stijgende lijn,
    ik had nooit gedacht dat een weg soms zo lang kon zijn.
    Maar na het stijgen komt altijd het dalen,
    en ik voelde dat ik Renwez zonder problemen ging halen.
    Dit was het einde van dag acht,
    en ik hoopte op een zorgeloze nacht.
    Daar kwam echter niet veel van in huis,
    want buiten goot het water, met bliksem en gedonder, alles incluis.

    23-10-2008 om 09:51 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.7de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Na een lekker nachtje knorren,
    wipte ik om 6.30 u uit mijn bed zonder te morren.
    Samen met mijn maatje een lekker ontbijt tot ons genomen,
    en ook een pic-nic laten klaar maken, om verder de dag door te komen.
    Al gauw brak het uur van afscheid weer al aan,
    maar toch nog eerst even samen op de foto gaan staan.
    Dan bij de grot nog even een gebed gedaan,
    om dan samen met mijn maatje terug naar Doische te gaan.
    Want daar moest ik nog mijn stempels bekomen,
    en daarna hebben we echt afscheid genomen.
    Ik heb het niet laten zien, maar het greep me aan,
    want nu moest ik weer in mijn eentje verder gaan.
    Ik stapte van het ene dorpje naar het andere,
    maar zag ook telkenmale het landschap veranderen.
    Nu eens een daling van 13 percent, dan weer een stijging van 12 percent,
    ik voelde het goed in kuiten en dacht: ik word hier niet verwend.
    In Oignies zag ik een mooi rustbankje staan,
    daar heb ik me aan mijn pic-nic tegoed gedaan.
    Na het eten heb ik nog even met een vriend gebeld,
    ik wilde hem nog bedanken voor de mooie kaart en de centjes die ze hadden neergeteld.
    Het was weer tijd om terug op pad te gaan,
    en zo kwam ik rond 14u20 in La Douce France aan.
    De weg naar Fumay ging in dalende lijn,
    langs rustige wegeltjes, midden door het bos, ik wist niet dat het hier zo stil kon zijn.
    Heerlijk, die stilte om je heen,
    maar door het fluiten van de vogels en zelfs de roep van een koekoek, voelde ik mij niet alleen.
    Vandaag ga ik op een camping overnachten,
    wie weet wat staat me hier te wachten.
    Voor mijn eten moest ik vandaag zelf zorgen,
    maar eerst mijzelf en mijn vuile was verzorgen.
    Die zalig warme douche heeft me deugd gedaan,
    en fris gewassen ben ik naar de super marché gegaan.
    Daar heb ik wat voorraad opgedaan om de inwendige mens te verzorgen,
    en hetgeen er overblijft is mijn ontbijt en lunch voor morgen.
    Nu nog zorgen dat mijn was droog geraakt,
    dus heb ik maar een waslijn tussen twee bomen gemaakt.
    Vandaag weeral 27 km gestapt en in Frankrijk aangeland.
    Daar zal ik tot 8 juli vertoeven, zo is het toch gepland.
    Beste mensen, dag 7 zit er op,
    ik ga in mijn bedje kruipen, want ik ben doodop.

    23-10-2008 om 09:48 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.6de etappe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Die goede nachtrust heeft me deugd gedaan,
    en om 6u ben ik opgestaan.
    Ik nam samen met de paters het ontbijt,
    en toen was het weeral tijd voor het afscheid.
    Met frisse moed ging ik weer op pad,
    en hoopte dat het weer me vandaag niet tegen zat.
    Ik volgede de mooie GR route, met nu eens klauterwegen en dan weer steil naar beneden.
    Ik moest goed kijken waar ik liep, en ja, ik ben daar ook op mijn gatje naar beneden gegleden.
    Al liep deze weg niet over rozen,
    ik ben toch blij dat ik hem heb gekozen.
    Op weg naar Doische langs de grote baan, moest ik opeens opzij,
    er reed een auto met veel getoeter heel kort bij mij.
    Het was een vriendin, zij was mij gevolgd,
    en had voor een mooie verassing gezorgd.
    Vermits ik in Doische niet kon overnachten,
    had zij om het leed te verzachten,
    een hotelletje geboekt in Beauraing,
    dat was een echte meevaller voor mij.
    Daarom ging ik bij de grot van Maria om haar te bedanken,
    en ook voor alle zieken, familie en vrienden, een kaarsje branden.
    Het eten in het hotel was lekker en fijn,
    en we sloten de avond af met een gezellig samen zijn.
    Weer 28 km gedaan vandaag, dat kruipt toch wel in je kleren,
    ik kruip maar vlug onder de wol, zodat ik weer kan recupereren

    23-10-2008 om 09:45 geschreven door finistera

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)


    Foto

    Foto

    Archief per dag
  • 04-03-2011
  • 24-02-2011
  • 23-02-2011
  • 04-10-2010
  • 27-07-2009
  • 08-11-2008
  • 02-11-2008
  • 30-10-2008
  • 29-10-2008
  • 27-10-2008
  • 25-10-2008
  • 24-10-2008
  • 23-10-2008
  • 22-10-2008

    Foto

    Gastenboek
  • test
  • aangename midweek
  • groetjes
  • test
  • liefs

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!