Sedert er op een dag een gehandicapte kauw bij ons belandde, -de sukkelaar kon niet meer vliegen en enkel nog goed overweg met zijn één pootje- en we ons over zijn lot ontfermden, door hem dagelijks te voorzien van eten en drinken, weten ook andere vogels onze voederbakjes te apprecieren. We hebben onze ondertussen tamme kauw helaas na een aantal maanden toch moeten afgeven, maar de voederbakjes zijn gebleven en daar maken onze andere tuinbewoners nu gretig gebruik van. Hierbij één van onze merels, die vlug een hapje wilt meepikken.
Ze waren wel hier en daar al niet meer op zijn mooist, ik was eigenlijk een beetje te laat om deze lentebloempjes in hun volle bloei te kunnen fotograferen, maar toch wil ik je deze foto niet onthouden.
Wie heeft er al niet ooit gestoken geweest van dit vliesvleugelig insect? Ze kwam me deze voormiddag plots zomaar rakelings voorbij gevlogen en zette zich gezwind op een bessenblad. Oef! Gelukkiglijk! Hier zie je ze: