Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
26-06-2012
Regenboog
Regenboog
Wie je schoonheid wil zien,
moet zijn hart openen en zijn ogen sluiten,
Wie je stem wil horen, moet doof zijn voor alle geroezemoes en gedaver van stad en verkeer, van vogels en sopranen.
Wie je zoetheid wil proeven,
moet zijn papillen en maag negeren en leren snoepen van een ogenblik dat men van mij met jou mag delen.
Wie je charmes wil voelen,
schakelt zijn zintuigen uit heeft lamme handen en klamme vingers versteende lippen en een stramme tong meet de temperatuur niet van de dampkring
Wie je schatten wil zien,
keert de zon zijn rug toe, kijkt de regen in de ogen, trotseert elke storm en ruikt zijn leven lang je regenboog.
Je knuffelt mij zacht na een lange dag een helder lichtje schittert in je ogen, 't Geluk dat ik met jou beleven mag heeft alle zorgen zoetjes weggezogen
Het kaarslicht werpt mijn schaduw op de muur en ze nadert lieflijk langzaam die van jou tot er nog maar één schim rest, en op de duur geen verschil is tussen mijzelf en mijn vrouw
Als het duister van de kamer 't al verzwelgt en ons zuchten alle zorgen doet vergeten alle zwakke punten met een kus verdelgt komt het moment dat wij ons samen weten
Je voelt je hand op je rode jas nog blank van de school en het krijt, reeds trilt een schaduw in je oog nog troebel in zon en regenweer. Hoe komt het dat je weer fluistert wanneer ik denk dat je zult schreien?
Misschien is het de lente in je borst of de herfst van je blote voeten.
Je weet hoe ik denk over je korte hals, bevallig onder neergestaalde haren, en zo verzoek je mij met medelij om je weg te voeren, naar de wereld ver van hier, in de verzonken stad, waar onze vissen samen zullen zwemmen.
Als de druipend grijze baard van de zon mijn dak blijft testen op kwaliteit koester ik me in je knuffels, stomend als een Turks bad waarvan de deur op een kier staat.
De klank van je stem zwemelt rond door de kamers, wenkend naar mijn hart, dat dapper verder roffelt met de regen.
Toch wordt het ritme van de regelmaat verstoord omdat de dakgoot lekt en de poes op het bed springt.
Ik ontwaakte deze morgen in een ander jaar en nergens merkte ik dat iets veranderd was; behalve vuile borden en een halfvol glas en zelfs de koffie voor 't ontbijt stond nog niet klaar
Ja de kalender vroeg me droevig: gooi me weg want de nieuwe hangt al dagen proper op mijn plek zuiverder dan vaat die staat te wachten naast het rek waarin ik de gewassen koekenpannen leg
Er ligt een sok te midden de confetti op de grond en onder kruimelresten van een nieuwjaarstaart heb ik onze kleine Floris' nieuwjaarsbrief bewaard daarom dat ik die verdorie gistren niet meer vond
Gelukkig is het zondag en zo is er minder werk De treinen rijden stipter voor een halve passagier ik giet een restje wijn weg en verslik me in het bier dat net nog in reclame was bij Stanske aan de kerk
Ik hoor heel vaag gestommel en beweging in het bad en trek de lakens strak , dat wordt een keurig bed bedenk ineens dat zij vooral vandaag daar niet op let als 't hier zo nieuwjaar is als buiten in de stad
Dus geeuw ik ongehinderd maar met extra veel geluid en loop de trappen op om haar wat te omhelzen maar denk spontaan aan flauwe grappen van Wim Helsen dus zeg ik haar gewoon: kom schat, we gaan niet uit
Wat doe je als het onrecht zegeviert, en de haver naar het paard gaat dat het eigen gras verkiest en nooit eens verder kijkt dan de schrikdraad die elke zekerheid weghoudt van avontuur uitdaging en ontdekkingen waarmee echte liefde kansen krijgt ?
Met mijn voeten voor de haard en mijn blik in de vlammen, mijn handen rond je heupen en je adem bij mijn wang, zie ik uur na uur de fles teloorgaan in de glazen vieilles vignes de Fitou, die we zuinig degusteren bij een rode kaars of twee, weliswaar elektrisch opgeladen, maar hetgeen we wel wat missen, is de herfstsneeuw op de Canigou en de einder van de Middellandse Zee.
Zacht voel ik het zoeken van je hand en je vingers die de mijne vinden, mij komen redden vanuit dromenland en me innig aan het leven binden
Je draait je nog wat dromend naar me toe en zucht half slapend: goed geslapen? ik zeg: ja maar 'k ben nog wel wat moe, je ziet me zwijgend amper gapen
Ik sluit verdoofd mijn ogen en verdwijn in snelle dromen kort en zonder meer, tot jij me stralend toevertrouwt: 't is fijn met jou de dag te starten elke keer
je warme armen brengen hoop vandaag en maken dat de dag begint met zon Je kus behoedt me voor te veel gejaag en fnuikt de vrees dat dit ooit stoppen kon
t.g.v. de verjaardag van mijn vrouwtje op 17/10/2010
Bij jou
Als het donker is buiten en in mijn gedachten, als mijn oren tuiten door de stad en de mensen, als mijn keel prikt door de dorst en de rook, als mijn handen zweten, en ruiken naar benzine
Dan zie ik jou, hoor ik jou proef je lippen ruik je adem en ik voel dat er niets nog belangrijker is dan bij je zijn.
Komt ooit de dag dat jij er niet meer bent, dan verlaat ik het huis dat we samen bouwden, dan is het uit met wie we samen hebben gekend en zo vrienden werden sinds we trouwden
Dan doof ik de zon en verjaag de sterren en gooi de glazen sleutel weg die je me gaf voor de poorten die de wegen versperren welke kunnen leiden voorbij je graf
Dan zing ik een lied met nieuwe woorden begeleid met pauken, yembe 's en cimbalen op een melodie welke we samen hoorden, toen we samen kaki's gingen halen
Dan kom je terug en vertel je over kleuren die witter zijn dan de smaak van mango's en als ze dampen gaan ze zoemend geuren tot je me meesleurt in eeuwige tango's
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
