.

05 Dag 4 Harlingen – Holwerd 17april 2013

 Iedereen komt blijgezind naar beneden. Linda en Albert wachten ons op, bij een overvloedig gedekte eettafel. Ze willen samen met ons ontbijten. Wij vinden het uitstekend en verwachten dat elke keer in een B&B. Toch komt het spijtig genoeg niet zoveel voor. We houden ervan om gezellig keuvelend met het gastgezin aan tafel zitten.

 Linda en Albert zijn verwonderd wanneer we vertellen waar we al gefietst hebben.We kunnen goed meepraten over heel wat plaatsen in Nederland. Het is trouwens al de 5° keer dat we met de Bende bij onze Noorderburen een volle week komen rondtoeren…..Wanneer we hen vertellen dat we de Noordzeeroute, van Vlaanderen naar Texel door de duinen nog steeds het mooist vinden, willen ze er alles over weten. Zullen we hier nog weggeraken ???

 Gelukkig moeten we vandaag niet zoveel kilometers doen als gisteren. 9H30 hoog tijd om de fietsen te beladen en afscheid te nemen. Nog enkele foto’s en we nemen met veel uitbundigheid afscheid van deze uiterst sympathieke Harlingers. Toch willen we nog eens deze mooie Elfstedenstad doorfietsen.

 Langs het spoor fietsen we voorbij het station naar de haven. Van hier kan je overzetten naar Vlieland en Terschelling. We blijven verwonderd een van de afvaarten volgen. Blijkbaar zijn de Waddeneilanden echte fietsparadijzen.

 De buitenhaven is wel een echte zeehaven menen we. We moeten terugkeren en fietsen langs de Noorderhaven, de Zoutsloot en de Grote Brede Plaats naar het drukke winkelcentrum…..Antoine wil bij een apotheek iets halen voor zijn aanhoudende verkoudheid.

 Het is wel zalig zo door een stad te fietsen met weinig of geen autoverkeer.Buiten Harlingen moeten we een eindje langs de zee om dan af te buigen naar Wijnaldum en Herbayum. We rijden door een landbouwgebied naar Franeker. Nog een van de Elfsteden maar wel heel wat kleiner dan Harlingen. We vinden het stadhuis prachtig, er is ook een “Planetarium” en een “Kaatsmuseum”. Kaatsen is voor ons West-Vlamingen, een onbekende sport, hier is het iets heiligs. Kaatsen is een sport waar wij helemaal niets van afweten. Feitelijk zouden we het museum moeten bezoeken om op de hoogte te geraken van het spel. We zijn echter geen musea bezoekers en vervolgen onze route.

 Vanaf Dongjum blijven we 10km lang een wat breder water “de Riet” volgen tot Berlikum. Duidelijk een tuinbouwgebied met een eigenaardige koepelkerk op een terp.

 Om het gemakkelijker te maken volgen we de fietsnummertjes van Sint-Jacobsparochie naar Vrouwenparochie tot Marrum. We zijn zo’n 50 km ver. Honger maar vooral dorst doet ons in dit dorp halt houden. We vinden een café met een Jupiler opschrift. Op hoop van zegen zetten we onze stalen rossen tegen de gevel en haasten ons naar binnen. Gelukkig kunnen we in een aangrenzende eetgelegenheid iets verorberen, onze dorstlessen en op temperatuur komen.

We wijken wat af van onze vooropgestelde route en volgen een weggetje recht naar zee. Voorbij Westernijkerk geraken we op een hoge dijk. We hebben een fenomenaal uitzicht op het Friese wad. Hier moeten we kost wat kost halt houden…..Wat een panorama en wat een natuur met duizenden watervogels. Het gebied wordt omschreven als een van de grootste broedplekken van Europa.

Er leven zo’n 35 soorten kustbroedvogels. Het is werkelijk een kolfje naar de hand van onze Hugo. Hij tracht zoveel mogelijk soorten te herkennen. Toch kunnen wij hem al een beetje helpen, we ontwaren heel wat soorten meeuwen, de kokmeeuw, de mantelmeeuw en de zilvermeeuw. We krijgen het wat moeilijker met de scholekster en de kluut, zelfs een stern en een lepelaar kunnen we opmerken.

 Op een bepaald moment stallen we onze fietsen en wandelen het gebied in. We doen de ganzen opschrikken. Hugo meent dat het rotganzen zijn, wij kunnen hem onmogelijk tegenspreken. We blijven op de dijk en moeten tussen honderden schapen onze weg verder zetten. Heel wat keren is het hekjes openen en dichtmaken tot we plots niet verder kunnen.

 Bij de weg naar het veer is de dijk afgesloten, het is met wat kunst en vliegwerk de fietsen over de prikkeldraden heffen. We zijn in Holwerd aangekomen en volgen de weg naar het dorp. De kerk is van ver te zien en staat op een terp. We zijn trouwens in het terpengebied. Een terp is een kunstmatige heuvel. Gebouwd met kleizoden, mest en afval. Het is een bescherming tegen overstromingen….vele kerkjes met er rond begraafplaatsen staan op zo’n heuvel.

 De fietstoegang tot de camping “de Dobbe” loopt over de terp tussen begroeiing en bomen. Plots staan we bij het sanitair- en secretariaatsgebouwtje en worden hartelijk ontvangen door de heer en mevrouw de Graaf. Blijkbaar zijn we de enige aanwezigen op de camping. We krijgen na wat uitleg, de sleutel en kunnen onmiddellijk een trekkershut in.

 Wanneer we de campingbaas vragen waar we kunnen eten en drinken deze avond…..krijgen we niet direct een antwoord. Hij wil ons niet ontgoochelen. Toch tracht hij ons duidelijk te maken, dat de enige plaats en dan moet je nog veel geluk hebben, het restaurant op de pier bij de overzet is. Er is in het dorp nog een beperkte zelfbedieningszaak waar we morgenvroeg aan brood kunnen geraken! Wanneer we na onze sanitaire pauze, het dorpje binnenwandelen, moeten we de ampingbeheerder wel geloven. Telkens we een vroegere café of restaurant tegenkomen zijn deze ofwel te huur, te koop of over te nemen.

 Wanneer we aan een toevallige dorpsbewoner naar een café vragen, moet hij ons teleurstellen, hij kink van neen. Het is inderdaad een dood dorp, zoals we er al heel wat doorgefietst hebben vandaag. We kunnen het enigszins begrijpen, we hebben nog geen enkele industriële kern of industriezone tegengekomen. Blijkbaar leeft men hier enkel met de landbouw en in de zomermaanden met het toerisme. De jongeren kunnen heel zeker niet anders dan naar de grote steden vertrekken.

 We slenteren terug naar de camping, springen op de fiets en begeven ons naar de veerhaven. We hebben groot geluk dat we hier zijn vóór de laatste afvaart. De keuken is nog niet gesloten en we nemen wat er aangeboden wordt. Toch mogen we niet klagen, het heeft gesmaakt. Na enkele slaapmutsjes rijden we terug en opnieuw kruipen we naar onze normen veel tevroeg in de slaapzakken…

.

Weer:         Fris, af en toe zon +/- 10°C & +/-3BF

Afstand : 66km

Verblijf: Trekkershut op Camping “de Dobbe” Holwerd

                                               www.campingholwerd.nl   info@campingholwerd.nl