ATTENTIE

Daar de voorziene ruimte om foto's te plaatsen op is, is dit de laatste blog van de serie begonnen in April 2005.

Ik ga verder met /FRUIT  2

NOG LENNO

De volgende morgen (15/8) hebben luc en ik een afspraak met zijn buur. Deze heeft nogal wat bessen staan: zwarte en rode. Hij heeft vooral een zwak voor zomerframbozen, omwille van de betere smaak. Als druiven kweekt hij Rondo en Regent. Als we in een prieel zitten brengt hij een drank aan van framboos en appelbes (Aronia); best lekker. Hij herinnerde zich de Taybes niet, die hij bij het vorige bezoek net geplant had. Ik dacht toen dat die soort daar niet kon overleven. Op het weggetje naar de burcht, palend aan het domein van Luc staat een kapel. Toen we hier de vorige keer waren was er op zondag nog een dienst. Vandaag halfoogst, toch een belangrijke katholieke hoogdag, gebeurt er niets meer.

Voor ’s namiddags is de 2 uren durende afvaart van de snel stromende, tamelijk brede, maar ondiepe rivier gepland. Wij zitten met zijn zeven in een rubberboot. Leen en Aminou gebruiken hun eigen kano. Onderweg krijgen we af en toe wat druilregen en schuilen onder de afhangende takken van bomen. Leen en Aminou willen dit ook doen, grijpen ook een tak, maar varen te snel, en hun kano slaat om. Aan het eindpunt worden we weer opgehaald.

VERVOLG FOTO’S

Vakwerkhuis

Korenbloemen

We koken ons avondeten

Afvaart

Idem

Luc bij zijn proefopstelling

Vergassingstoestel

26-01-2015, 22:26 geschreven door Daantje

WROCLAW

Vandaag, 16-8 met Leen, Aminou, Keda en Isis naar Wroclaw, eveneens een grote, mooie stad, +/- 150km rijden, maar meestal autoweg. We parkeren net buiten het stadscentrum en moeten niet ver stappen naar de universiteit waar we o.a. de 18^de eeuwse, barokke aula met beschilderd plafond bezoeken en verder tot het uitzichtplatform klimmen. Naast het gebouw staat de naakte schermer, waarmee de studenten al veel fratsen hebben uitgehaald. We bezoeken verschillende kerken en klimmen in de hoge toren van de kathedraal voor een panoramisch zicht op de stad. Wellicht zijn er in het verleden wel enkelen naar beneden gesprongen, want nu is alles volledig afgesloten. We gaan verpozen in de Botanische Tuin. Daarna staat het Nationaal Museum op het programma. We zien o.a. een mooie Cranach en een Winterlandschap van Breughel. Oude, religieuze beelden zijn zeer de moeite waard. Na het avondeten wandelen we terug over de Grote Markt met prachtige gebouwen. Om 22u15 zijn we terug in Lenno.             Luc, nog steeds een zoeker en uitvinder – Hij heeft het in zijn professioneel leven in de fotografiewereld o.a. met twee eigen patenten figuurlijk en letterlijk ver gebracht! - is bezig met zijn proefopstelling om uit hakselhout van verschillende grootte en van verschillend hout en verschillende hoeveelheid gas te winnen. Hoe mooi en hoelang brandt de gasvlam? Het wordt nachtwerk. Tijdens de tweede wereldoorlog reden de vrachtwagens met een gelijkaardige installatie. Eenmaal zag ik een gemitrailleerde camion waarbij de hoge, houtgestookte cilinder doorzeefd was van de ontplofte dumdumkogels en zeggen dat in de laadbak personen hadden gezeten.

FOTO’S

Universiteit Wroclaw

Aula universiteit

Op het uitkijkplatform

Schermer

Panorama vanaf de kathedraaltoren

Op de Grote Markt

Idem

Idem

Wodka

26-01-2015, 22:04 geschreven door Daantje

NAAR DRESDEN

Zo. 17-8. De reis in Polen is afgelopen en op terugweg bezoeken we Dresden. ’s Morgens vroeg met Peter nog een wandeling naar de Burcht. Alhoewel het zondag is, wordt er toch gewerkt.

Na nog een formidabel ontbijt reizen we af: Tom en Lucia en co rechtstreeks naar huis, wij met ons zeven naar Dresden. We maken een kleine omweg om het natuurwonder van Bastei te bezoeken, uitgesleten rotsen naast de Elbe, het Saksische Zwitserland. Er is een centrale parkingplaats. Van daar kan je 3km te voet of met de bus naar de plaats. Om de Basteirots te bereiken heeft men in 1851 een brug met 7 zandstenen bogen gebouwd. Ernaast kan je via loopbruggen tussen de rotsen de resten van een middeleeuwse burcht bezoeken.                    De rotsen verheffen zich tot 194 m boven de Elbe. Machtig panorama.

Ik heb voor ons opnieuw gereserveerd in de Cityherberge te Dresden. Er is een eigen parking voor de wagen en het is niet ver stappen naar de Altstadt. We eten in een Vietnamees restaurant. In het centrum is het letterlijk over de koppen lopen. We wurmen ons erdoor voor een eerste verkenning. Voor mij is het niet moeilijk, ik weet de weg want het is de vijfde keer dat ik er kom. We gaan een rustige wandeling maken langs de Elbe. Het grote vuurwerk – de verklaring voor de massa volk- is immers maar om 22u.                                                                   Bij het terugkomen besluiten we de boven esplanade te nemen, maar alle ruimte is al ingenomen. Doch we hebben geluk. We vinden toch nog een paar vrije tafels met stoelen. Genietend van een grote Hefe Weizen wachten we op het vuurwerk-spektakel.

18 aug. Nu hebben we alle ruimte voor het stadsbezoek en het blijkt nog interessant om inkopen te doen. Om 22u thuis.

FOTO’S

Dresden Zwinger

Een beeld uit de 100 m lange afbeeldingen van de te Dresden residerende vorsten Ook wij sloegen soms de handen in elkaar

Panorama vanop de toren van de nog niet zolang heropgebouwde Liebfrauwenkirche (200

Op de Esplanade

Huismussen

26-01-2015, 21:57 geschreven door Daantje

Feedback Krieken
(Met dank aan Geert uit het Meetjesland)

Ik heb zelf twee kriekenstruiken staan, Saphir en Morina. Beiden een jaar of vijf oud en in theorie resistente rassen. Morina staat in het gras, Saphir in de kippenren. Saphir kreeg daardoor rijkere bemesting, was al een stuk groter en droeg al overvloedig.
Helaas kreeg die vorige zomer plots Monilia. Op vrij korte tijd was de volledige struik afgestorven. (Bedenking: dat monilla zo vlug kan toeslaan lijkt mij zeer twijfelachtig; waarschijnlijk waren er andere oorzaken in het spel?)

Morina houdt voorlopig stand, ben benieuwd hoe die in de toekomst zal evolueren. Spuiten doe ik in elk geval niet.

De resistente kriek van de abdij van Affligem waar U naar verwijst is een variant van de Noordkriek en wordt thans in de handel gebracht door kwekerij De Bock uit Oudenaarde.

Op pagina 158 van hun downloadbare pdf-catalogus lees je:

"Pater Stefaan. Zelfbestuivend ras met donkerrode vruchten, rijp eind juli. Variëteit die Monilia-bestendig is, ontdekt door een pater van de abdij van Affligem en door onze kwekerij in de handel gebracht."

En op http://www.planten-debock.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=4040 lees je nog:

"Ziekteresistentie is ons voornaamste selectiecriterium. In dat opzicht lijkt de kriekensoort uit de Benedictijnenabdij van Affligem een topper. Vroeger werd daar het fameuze kriekbier gebrouwen met Noordkrieken uit de eigen boomgaarden. Eén van die bomen bleek resistent te zijn aan de hardnekkige schimmel Monilia, die veel kriekenbomen teistert. De 80-jarige pater Stefaan die verantwoordelijk was voor de boomgaard bracht hiervan wat enthout naar onze kwekerij. Na testen bleek het inderdaad om een resistente soort te gaan.  Wij bieden de kriek ‘Pater Stefaan’ aan in laag-, half- en hoogstam.".

Ik heb die in november zelf ook aangekocht en aangeplant. Ook in de kippenren maar een eind verwijderd van de plantplaats van de teloorgegane Saphir, op een locatie waar de kippen wat minder lopen en er dus iets minder bemesting zal zijn. Ik weet niet of dit een factor is in monilia-aantasting...

24-01-2015, 00:00 geschreven door Daantje

RE: Resistente kriek

(Antwoord op een vraag in de mailgroep  Tuinieren)

Destijds had ik 5 rassen.  Wegens verregaande aantasting door takmonilia heb die allemaal moeten rooien. Bij het begin van de aantasting rijpen nog enkele vruchten. Na enkele jaren bloeien de bomen zelfs niet meer en zijn zo goed als dood.

Voor 2 jaar kwam ik bij de Pajottenlander sappen. Ik kon mijn ogen haast niet geloven toen ik er rassen zag die bij mij al 30 jaar gerooid zijn. Er was aantasting, maar niet fataal. Daarnaast had hij ook resistente, nieuwe rassen. De sterke grond van het Pajottenland verricht blijkbaar wonderen. Klik op

http://blog.seniorennet.be/fruit

  (blog van 08-06-2013)  

In Duitsland kocht ik Gerema, maar ook hier knip ik regelmatig de aangetaste takjes weg.

Van De Linde te Kemmel heb ik nu een sterker ras, verwant met de Schaarkeekse kriek(?) Ik wacht nog op de vruchten. Enkele jaren terug las ik over een resistent ras op de abdij van Affligem. Daarna niets meer over gehoord.

20-01-2015, 23:51 geschreven door Daantje

Over Konya naar Antalya

Bij het binnenrijden van de stad Konya ( op 1000 m, 1 miljoen inwoners) zien we aan de buitenkant nieuwe industrieterreinen en in de stad oude, vervallen wijken met veel groen en nogal wat volk dat gezellig bij elkaar zit. Nog iets meer in de stad worden deze wijken stelselmatig gesloopt voor, in mijn ogen, weinig aantrekkelijke nieuwbouw.

De stop is aan het oude klooster van de dansende Derwisjen, een imposant gebouw. De orde is al bijna 100 jaar verboden, maar de stichter-mysticus Mevlana Rumi (1207-1273) blijft nog een attractiepunt. Naast de toeristen zijn de talrijke, gelovige bezoekers of zeg ik beter bedevaarders veruit in de meerderheid.

Om Antalya te bereiken moeten we over het Taurusgebergte met een pas van +/- 1850 m. Er liggen nog resten sneeuw. Vorige week was de pas afgesloten en moest Jusuf met zijn gezelschap een grote omweg maken.

Te Antalya is het echter nog zomer, meer dan 20°. We rijden weer naar een chique hotel voor de overnachting. De achterkant van het hotel geeft uit op een strand en we maken in de zachte voornacht een gezellige strandwandeling.

Na het vertrek staan 2 fabrieksbezoeken op het programma: enerzijds juwelen-horloges, anderzijds leer, met een korte modeshow.

Van een stadsrondrit komt er niet veel terecht. We stappen uit aan het standbeeld van Ataturk en dalen af naar de oude haven. Aan weerszijden van de weg zijn allerhande winkeltjes. Het moment om bij Mahlar het assortiment nougat te proeven en te bestellen.

Aan de kade liggen nogal wat excursieboten, als piraten uitgedorst. We wandelen tot op de smalle pier die aan de overzijde de haven afsluit.

We rijden een eind de stad buiten ; aan de linker kant niets dan grote hotels met er achter het strand. Ons hotelcomplex Grand Park ligt echter aan de rechterkant.

Op de laatste dag zijn er onvoldoende kandidaten voor een optionele uitstap naar watervallen.

Het is schitterend weer en we trekken er op uit voor een wandeling. We wandelen een eind richting Antalya, terwijl we uitkijken om een weg naar de zee te vinden. Telkenmale geven die echter uit op een hotel.

Tenslotte lopen we naast de afsluiting van een nieuw attractiepark en bereiken aldus het strand.

Een gedeelte van het strand is ingenomen voor de gasten van hotels. De zonnebaders zijn maar weinig talrijk meer.

Tenslotte zien we ons hotel uitsteken. Als we over het terrein van een strandhotel de overzijde trachten te bereiken worden we teruggestuurd, maar gelukkig gewezen op een pad dat naar de grote weg leidt.

FOTO’S

Gisterenavond hadden we de folkloristische avond o.a. met een buikdanseres. Zes jaar terug werd Aleide er een ster van het veld, met tot gevolg een hele serie dure foto’s. Dit jaar vond men het niet nodig er een fotograaf bij te betrekken.

Met de Turkse vlag

Buikdanseres met medereiziger.

Karavanserai

Idem

Derwisjen klooster te Konya

Oude graven

Standbeeld van Atatürk in Antalya

Stadszicht met de toren

Aan het nougatkraam

12-01-2015, 17:18 geschreven door Daantje

VERVOLG

Haven

Haven

Hotelcomplex Grand Park, bestaande uit verschillende blokken

Bramen staan nog in bloei

Strand

Dadelpalm?

Bonsaiboompje op het hotelterrein waar we niet mogen lopen

Tussen de struiken van het paadje groeien ook citroenen.

We komen uit tegenover de verste blok van het hotel Grand Park

12-01-2015, 17:08 geschreven door Daantje

De Aziatische Fruitvlieg Drosophila suzukii

Vorige donderdag ‘’The international Soft Fruit Conference’ te ‘s Hertogenbosch bijgewoond en wat ik hoorde over dit nieuw plaaginsect is toch wel verontrustend. Vorig jaar was er al aantasting bij de kleinfruittelers van bij ons. Zelf heb ik bij mij nog geen schade opgemerkt.

In tegenstelling met de kleine fruitvliegjes die we kennen en die zich tevreden stellen met rottend fruit, attaqueert dit beestje rijpend fruit, vooral kersen en bessen: aalbes, blauwe bes, cranberry, aardbei, kers, pruim, braam, framboos, loganbes, kiwibes, druif, vlier en rozenbottel, maar ook pruimen, appels en peren kunnen worden aangetast.

Een wijfje met 300-400 eieren legt 1-3 eieren in een verse vrucht. Na 2 tot 72 u, afhankelijk van de temperatuur, komen de larven uit die zich tegoed doen aan het vruchtvlees en dit gedurende 3 tot 13 dagen en dan verpoppen. Na weer 3 a 15 dagen vliegt de nieuwe generatie uit. Een insect zorgt aldus voor miljoenen nazaten per jaar.

Bij een zachte winter als we vorig jaar en de winter die we tot nog toe kennen vriezen de insecten niet dood; pas vanaf -8°.

Het ziet er niet te best uit.

Men staat nog nergens wat inzet van natuurlijke vijanden betreft en toegelaten pesticides zijn er blijkbaar ook niet. Vangpotten met lokstof werken ook al onvoldoende omdat de vruchten aanlokkelijker zijn.

Men raadt uiterste hygiëne aan: alle gevallen vruchten direct opruimen, om de 2 dagen plukken en zorgen voor zo vlug mogelijke consumptie.

Wat ik niet gehoord heb is hoe vruchten met larven smaken, buiten het verlepte uitzicht. Eet je een pruim met een fruitmade die je niet opmerkt dan is die nog lekker. Een appel of een peer spuw je zo weer uit omwille van de afschuwelijke smaak. Hoe zit het met de smaak van de Suzikii-maden? Misschien is het een supplementaire eiwitbron?

10-01-2015, 21:16 geschreven door Daantje

De wonderbaarlijke Dag 2 in Cappadocië

Na het ontbijt rijden we naar een tapijtenfabriek. De regen kan ons momenteel niet deren. Echt wel interessant met de bewonderenswaardige, vaardige handenarbeid. De vrouwen worden betaald voor het gepresteerde werk, niet per uur. De duurste tapijten vergen meer dan een jaar knopenwerk en dan nog in samenwerking met een ploegje. 6 Jaar geleden kochten we een tapijt. Ik had de indruk dat de prijzen intussen fel gestegen zijn.

De eerste stop is aan de Duivenvallei. Intussen is de regen praktisch gestopt. We wandelen op de rand met wat verkoopstanden. We zien het kegellandschap onder ons. Ik kocht een beker in onyx voor €10, de helft van de vraagprijs; later nog 4 eierdopjes, eveneens voor €10.

De volgende stop is een oud grottengehucht. Op de weg erheen zie je tussen de huizen hier en daar ook restkegels.

FOTO’S

Een van hun schatten: een erg kostbaar zijden tapijt

Foto’s van de Duivenvallei

Vervolgens van een oud rotswoningen gehucht

07-01-2015, 22:39 geschreven door Daantje

VERVOLG 1 De wonderbaarlijke Paddenstoelen-Falussen Vallei

De volgende haltes zijn de meest wonderbaarlijke: restkegels als paddenstoelen, andere als versteende fallussen. Zie de foto’s.

De kegels zijn hier afgedekt met een harde, taaie lavalaag.

07-01-2015, 22:29 geschreven door Daantje