In het orgaan van de gepensioneerde tram- en treinmensen kwam ik dit artikeltje tegen. Hetgeen mijn algemene verwondering wekte en misschien ook wel die van jullie !
Kun je in een rechte lijn vliegen van Amsterdam naar Wenen?
Je zou denken ja, natuurlijk. Nou, nee dus. Al lijkt het zo voor de hand te liggen. Er bestaat één Europese en één Europese munt. Het grootste deel van Europa heeft open grenzen, dus zou het luchtruim boven Europa ook wel een open ruimte zijn ?
Nee, dus ! Het Europese luchtruim is in stukken verdeeld door 60 luchtverkeerscentra in 27 landen. Het gevolg hiervan is, dat vliegtuigen niet in een lijn naar hun bestemming kunnen vliegen. Gemiddeld vliegen vliegtuigen in Europa 40 kilometer om !
Dat kost dan ook nog 10 minuten extra vliegtijd. En dit betekent ook 7 tot 12 % extra CO2 uitstoot ! De Europese Commissie heeft daarom een voorstel ingediend om tot een geïntegreerd Europees luchtruim (SES) te komen.
Hiermee kan dan ook nog tot 2,4 MILJARD euro worden bespaard.
Als het nu eens echt op besparen aankomt, dan zou dit toch wel gemakkelijk haalbaar moeten zijn ??
Even uitleggen. Iedere twee weken bezocht ik mijn schoonmoeder, die vanwege een beginnende dementie is opgenomen in een verzorgingscentrum. Over de naam verwonder ik me nog iedere keer. De Groene Ranken. Het enige, dat er groen is zijn de wanden van de liften. En dan de heerlijke tuin, die er helemaal omheen ligt. Maar deze week is heteen extra bezoek. Ik moest voor mijn werk in de buurt zijn en was al bij mijn afspraak weg om een uur of drie. Dus maar een keertje onverwacht !
Toen ik binnen kwam, viel ik achterover van verbazing. Ze was in haar feestjurk gekleed. Die moet veertig jaar eerder al opzienbarend geweest zijn, hoewel de vulling toen veel bescheidener was uitgevallen. Maar nu had het decolté wel erg veel te bieden. Deed me denken aan het Bierfeest eind september in München.
>>Waarom kom je nou ? Ik moet uit !
>>Dan ga ik toch gezellig met je mee.
Het gehele zalmkleurig geval werd in haar duwstoel gehesen en via een van die groene liften kwamen we beneden. Onderweg vertelde ze me, dat er een »bekende« schrijver een lezing zou komen houden.
De gemeenschapsruimte, die centraal tussen de drie vleugels van het hele complex lag werd Atrium genoemd. Licht en vrolijk ingericht. Het was er al vol. Oma werd door verschillende mensen herkend en voor hun doen hartelijk begroet. Een van de dames greep zo hard haar arm, dat haar japon zich ongewenst-wijd verder opende.
Ik overwoog, of ik het met een handbeweging zou kunnen herstellen, maar oma was me te snel af. Tot verbazing van de omstanders haalde ze die ene helft van haar tweeling te voorschijn om die gelijk weer op de juiste manier in de japon te laten terugkeren. Zacht gelach en gegniffel. Ik hoorde zelfs het woord >uitverkoop< vallen!. Maar inmiddels bleek, dat er een spreker zou optreden.. Naast me, op een van de pilaren, was een A4-tje geplakt, die me de verder informatie gaf. Een onbekende schrijver zou vertellen over zijn ervaringen. En zijn boeken natuurlijk, want in de bibliotheek van Het Huis, moest het aantal uitgeleende en dus verhoopt gelezen exemplaren flink stijgen. Op het plakkaat was ook zijn foto afgedrukt. Maar voor ik die goed kon bekijken - de naam zei ne niets - kwam de man al binnen stappen. Hij droeg zijn haar ouderwets lang en de grijze lokken bedekten zelfs een deel van zijn gezicht. Aan de achterzijde hing het in een ongevlochte paardenstaart omlaag, bijeengehouden door een blauw elastiekje.
Het laatste komisch moment vooraf werd verzorgd door een van de dames enkele rijen verderop. Met een veel te luide, maar zeer krakerige stem vroeg die aan een verzorgster >>Wie is die dame ?<<. Hier genoten duidelijk meer mensen van dan even eerder van die blanke borst van oma.
Een zeer korte inleiding van het hoofd van de activiteiten-dienst ging aan de voordracht vooraf. Het werd inderdaad een voordracht en geen lezing. Dat kun je van een schrijver verwachten. >>Ik ben mijn hele leven bang geweest van vrouwen. En ik ben nog steeds bang voor vrouwen.
Ik vroeg me snel nog even af, of de man zich tevoren overtuigd had van het intellectueel niveau van zijn toehoorders. Maar toen zette ik me er ook toe om aandacht voor het verhaal op te brengen. >>.... eerste was natuurlijk mijn moeder. Er zullen hier wel veel moeders aanwezig zijn, maar die zijn hopelijk allemaal meer moeder dan de mijne. Die had naast haar stoel een tafeltje staan, waarop, in verschillende verdiepingen al haar handwerkspulletjes waren opgeslagen. Maar bovenop lag haar liniaaltje. Jullie zullen je het model nog wel herinneren. Een vierkante centimeter breed en een vierkante centometer hoog bij een lengte van 20 centimeter. Donker, zwart hout. En hard !!!! Dan hoefde ze haar handen geen pijn te doen aan onze hongerwinter-botten. Later kwamen die stokken ook nog in de handel met een metalen stift erin, omdat ze, wanneer ze dienst deden waar ze voor bestemd waren nog wel eens krom trokken. Streng zijn had nog nooit een misdadiger opgeleverd. Dat was haar stelling en daar hield zij zich aan. Toen ik nog niet de leeftijd van tien jaar bereikt had bleef alles nog, naar mijn inzicht, binnen de perken. De toestand verergerde aanzienlijk toen zij, bij het wekelijks wisselen van de onderbroeken merkte, dat er in en aan mijn lichaam zich onherstelbare zaken aan het veranderen waren.
Denk er om, dat ik niet aan meisjes en vrouwen dacht ! Het minste dat kon gebeuren was, dat je een kind bij een meisje maakte. Dat was haar ook overkomen, anders zou jij daar niet zitten. Maar je kon ook ziektes oplopen en iedereen zou dan kunnen zien, dat je ook zon viespeuk bent. Want dat is de enige reden, dat jongens naar de dokter moeten. Het duurde nog zo tot mijn twaalfde, toen mijn vader meende zijn duit in mijn zakje te moeten doen. Maar die bezag de hele kwestie vanuit een religieuze hoek, hem meegegeven door zijn diep godsdienstige ouders.
>>Ieder vrouw en ieder meisje is een nieuwe madonna, waar dan Maria en niet de popster bedoeld werd. Je moet nooit kijken naar het uiterlijk van een meisje, het gaat altijd om haar karakter. Toen ik dit hoorde dacht ik >>Nu begrijp ik waarom jij met mijn moeder getrouwd bent!<<
Maar het maakte wel indruk op me en.... het heeft alleen geholpen bij de eerste verkering. Een schoolliefde, waar ik heerlijk en in volle vertrouwen mee kon praten. En zij met mij. Achteraf heb ik het wel eens zo beschreven >>Ik kuste haar alleen met mijn onderlip!<<. Maar het was nooit zij, die veroorzaakte, dat de nachtelijke fantasieën een heel andere kant op gingen. En daarmee begin het wippen. Nee, niet wat u denkt ! Er kwam, minstens tot mijn diensttijd als diestplichtig soldaat een hele serie meisjes, waarvan ik nu weet, dat het een soort wippen was. Het ene meisje maakte het uit, omdat ik voor haar lichamelijke kwaliteiten geen interesse toonde, de volgende - ik dacht van de ervaringen geleerd te hebben - ging me >Hans met de rappe handjes< noemen. En dat was dus ook niet goed. En ik viel weer terug in de madonna-behandeling.
Tot zover kon ik het allemaal nogal aardig volgend en verwonderde me een beetje er over, dat het in het Atrium zo stil bleef. Er waren kennelijk nogal wat herkenningspunten !Al betrof het hier wel de generatie van de Onbarmhartige Moeder.
Maar toen kwam er voor mij plotseling een einde aan de voorstelling. Naast me hoorde ik oma, weer met een te luide stem, zeggen >>Ik moet nu plassen !< Enig gelach rondom maar ook sssssst-geroep. Toen ik niet direct reageerde en ik vanuit een ooghoek al een van de verzorgsters in onze richting zag komen, kwam oma in haar stoel omhoog. En dat ging zo bruusk, dat de nieuwsgierigste van haar twee borsten wederom de vesting verliet. Voor twee minuten lag nu de hele aandacht van de aanwezigen bij het optreden van oma.
De toegesnelde verzorgster begon direct een pad te maken door rolstoelen en andere zit materiaal opzij te scbuiven. Zodat oma in een run naar het dichtstbijzijnd toilet geduwd kon worden. De zuster vroeg of ze even mee moest gaan, maar oma duwde haar op zij en de schuifdeur knalde achter haar dicht. Ik posteerde me in de gang in afwachting van. Toen ging die schuifdeur weer open en oma verscheen op haar stoel ! Ze was duidelijk te laat geweest. De mooie japon lag in twaalf keer donkerder tinten op de grond, de onderjurk er naast. Die was oorspronkelijk wit geweest. Het enige dat ze nog aan haar lijf had was een droog hemd en haar supersize onderbroek, maar die werkte meer als een nat sportbadpak dan een verhullend kledingstuk.
En toen werd me pijnlijk bewust, dat we weer door het Atrium moesten om bij de liften te kunnen komen. En wanneer je denkt om iets zonder opzien te kunnen klaren, dan is dat bij voorbaar een verloren zaak. Alsof alle aanwezigen op haar terugkeer hadden zitten wachten, waren wij, oma, de verzorgster en ik het middelpunt van de belangstelling.
Een zeer kort moment trof mijn blik het gezicht van de schrijver, die opnieuw niets meer te zeggen had. Als blikken konden doden..... Toen we op haar kamer aangekomen waren pakte de verzorgster de zaak van me over. En duwde oma direct in de richting van haar badkamer. Ik kon haar nog net een kus op haar wang geven. En zo kreeg ik voor het laatst van mijn leven nog een kort overzicht van het beeld, dat mijn schoonmoeder geleverd moet hebben bij de geboorte van mijn vrouw,
Toen ik terug naar mijn auto liep dacht ik, met een stevige glimlach >>Zijn dat nou de mensen waar je bang van moet zijn ??<
Het is al weer even geleden, maar dit jaar was bij de geschenken een heel klein pakje, at echter een erg lief cadeautje bleek te zijn. Zo zie je, dat je zelfs van je oudste vriendin een gloed nieuw idee kunt verwachten.
Het was een boekje met op de piepkleine omslag >>Gefeliciteerd<<! Een bonte blauwgroene omslag om een harde band. En de achterkant vermeldt > Wensboekje ! Van harte gefeliciteerd!<
Bewijsstuk, dat het m niet altijd zit in de grootte !
En zo kom je in de verleiding te doen, wat al enkele webloggerinnen doen: een wijze spreuk opnemen na hun al dan niet oorspronkelijke eigen post.
Dan doe ik er om te beginnen vanwege 2e Kerstdag er gelijk maar een stelletje, waarbij ik er ook wat >buitenstaanders< aan toevoeg.
++Een feest is dan pas een feest als je aan toegeeft!
++Liefde is een werkwoord !
++Als je morgen even oud bent als vandaag, Dan ben je dood (Toon Hermans)
++Hoe ouder je wordt, Des te meer ga je op jezelf lijken.
(P> Murphy)
++De ouderdom is een beleefde mens Hij klopt enkele malen aan. (W. Van Goethe)
++De verheerlijkers van de jeugd zijn mensen, die van rupsen houden en geen oog voor vlinders hebben.
(Jan Greshoff)
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
