IK VOND HAAR WEL IETS BROZER TOEN IK HAAR GIST'REN ZAG

ZE KWAM ME BLIJ BEGROETEN MET DIE BEKENDE LACH

ZE LIEP ALLEEN WAT TRAGER MAAR 'K VOELDE TOCH EEN KRACHT

DIE IK NA AL DIE JAREN NIET MEER ZO HAD VERWACHT.

GEBOGEN, NIET GEBROKEN DEED ZIJ MIJ HAAR VERHAAL

DE ZORGEN EN DE VREUGDEN IN LEVENDIGE TAAL

IK ZAG EEN FIERE STRIJDSTER TROTSEREND HET GEWELD

IN HAAR GELOOF VERANKERD EN DOOR GEEN STORM GEVELD.

IK LUISTERDE NAAR WOORDEN DOORWEVEN MET EEN GLOED

ZOALS JE DIE OOK DIKWIJLS BIJ KINDEREN ONTMOET

EN TOEN IK VAN HAAR SCHEIDDE MIJN LES WEER HAD GELEERD

BEN 'K ALLES OVERDENKEND HEEL STIL NAAR HUIS GEKEERD.

frits deubel