LAAT MIJ IN JOUW OGEN BLIKKEN OF IK DAAR MIJZELF IN VIND,

DINGEN DIE IK MIJ VAN VROEGER KAN HERINNEREN, MIJN KIND.

HOE IK MET MIJN KINDERBENEN IN DIE GROTE WERELD STOND

EN DE ZORGEN VAN VEEL OUD'REN MEER  DAN OVERDREVEN VOND.

LAAT MIJ IN JOUW OGEN BLIKKEN OF ER IETS VAN ANGST IN GLOEIT,

NU JE NIET SLECHTS IN DE LENGTE MAAR OOK IN DE HOOGTE GROEIT.

ER ZIJN ZOVEEL BANGE VRAGEN IN DIE WERELD VOL GEWELD,

DIE IK VROEGER TOEN IK JONG WAS AAN MIJZELF OOK HEB GESTELD.

LAAT MIJ IN JOUW OGEN BLIKKEN OF ER OOK DE BLIJDSCHAP LEEFT,

JE DE WOND'REN WIL OMHELZEN, DIE HET LEVEN DAAG'LIJKS GEEFT.

JA, IK ZIE ER LICHTJES BRANDEN, WAARDOOR IK GERUST KAN ZIJN.

WORD MAAR GROTER , JONGEN, GROTER EN BLIJF TOCH MAAR ALTIJD KLEIN !

frits deubel