EVEN EEN KLOP OP JE SCHOUDER, EEN KUS OF ZOMAAR EEN ARM.

JE ZIET VEEL DINGEN WEER ANDERS EN 'T WORDT VANBINNEN WEER WARM.

HET ZONLICHT DRINGT DOOR DE RUITEN EN LACHT JE VRIENDELIJK TOE.

'T IS NET OF ALLES GLOEDNIEUW WORDT, IETS MINDER TREURIG EN MOE.

EVEN EEN KLOP OP JE SCHOUDER, EEN KLEIN EN VRIEND'LIJK GEBAAR.

DE LAST DIE JE HEBT TE DRAGEN,DIE TILLEN WE MET ELKAAR.

DAN WORDEN DE ZORGEN LICHTER EN DAT GEPIEKER VERDWIJNT,

OMDAT ZO'N KLEINE OMHELZING, ZO 'N ZONNESTRAAL JE BESCHIJNT.

EVEN EEN KLOP OP JE SCHOUDER : KOM OP, DRA STRAALT WEER DE DAG !

WE GAAN ER SAMEN VOOR VECHTEN MET 'N GULLE HART'LIJKE LACH.

JIJ BLIJFT IN ONZE GEDACHTEN, TOTDAT DE ZORG NIET MEER DRUKT

EN WIJ SPONTAAN KUNNEN ROEPEN : "GODDANK, HET IS WEER GELUKT !"

frits deubel