Nog een paar anekdoten.

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Op zekere dag boden zich mensen aan in Split van een Europese hulp organisatie.

Wij werden direct gewaar dat ze weinig ervaring hadden , maar wel veel idealisme .

Deze mensen zouden bij ons de nacht door brengen en de dag nadien naar Sarajevo vertrekken , om daar met hun opdracht te beginnen. Ze hadden 10 splinternieuwe voertuigen om de verplaatsing te doen. Na een nachtje in Split waren ze op weg naar Sarajevo. Maar ze hadden pech één voertuig was achter gebleven in Split , ze waren de sleutels verloren. Toen zij aan de grens kwamen van het land waar ze hun hulp hadden aangeboden , liep het mis. Ze hadden papieren voor tien voertuigen en er waren er maar negen. Je kan het raden tegen de avond stonden ze weer in Split. De volgende dag hadden ze problemen met de pas foto’s en werden ze weer wandelen gestuurd . je gaat het niet geloven maar dat heeft zo vijf dagen geduurd voor ze in Sarajevo waren.

Op zekere dag werd mij gevraagd om bloedplasma af te halen op het vliegveld van Split bij de Kroatse militairen en over te brengen naar Mostar. Met goede moed boden we ons  aan , aan het wachtlokaal bij de Kroaten , met de boodschap dat wij daar waren om bloedplasma af te halen en mee te nemen naar Mostar voor hun land genoten te verzorgen. Als je denk , ik werk voor deze mensen , dus ze zullen ons wel goed ontvangen dan ben je mis. We mochten ons voertuig buiten het vliegveld laten staan en te voet onder geleiding het bloedplasma afhalen.

Voor de plaatselijke militairen was de humanitaire hulp maar bijzaak.

Wordt vervolgd.