Nog een paar anekdoten .xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Onze kledij was volledig in het wit en ook onze voertuigen , dat was een teken van neutraliteit.  Maar om van deze neutraliteit gebruik te maken , moest onze kledij altijd zichtbaar wit zijn , de voertuigen moesten elke dag gepoetst worden ,  om  bij een conflict geen twijfel te laten ontstaan over de kleur van de voertuigen. Dus dagelijks carwas.

Onze werktaal was het Engels , alleen de franse vonden de taal kennis niet belangrijk en stuurden mensen die de Engelse taal niet machtig waren , deze werden dan na een paar dagen terug naar Frankrijk gestuurd bij gebrek aan kennis van de Engelse taal.

Wanneer een team vertrok om een nieuwe post op te richten , werd gans het hotel leeg gehaald. De zeepjes, in de w.c. het toiletpapier – suiker , peper en zout op de tafels in het restaurant waren ook begeert Al de teams werden voorzien met gedestilleerd water , uitsluitend te gebruiken als drink water. Het besmettings gevaar was groot.

Een team vertrok altijd met  veel geld om alles ter plaatse te kunnen betalen , iedereen wist dat en dat was steeds een onveilige situatie. Een mensen leven was daar geen cent waard.

Wordt vervolgd.

Foto : De mannen in het wit.