Als je naar de Ardennen rijd via de Route de Wallonie of de friettenroute omdat je daar zoveel friekoten tegen komt zieje daar over Marche, een toeristische wegwijzer naar het kerkje van Waha, anno de jaren duizend en een beetje.
Je moet er eens naar toe rijden; Het is een schorte groot en met veel antiek.
Ditromaanskerkje wordt beschouwd als één van de oudste kerken van België. Ze is de enige die haar wijdingssteen nog heeft.De steen vermeldt volgende vertaalde inscriptie.'In het jaar van de menswording van Onze Heer 1050, tijdens de derde indictie, werd dit bedehuis ingewijd op de 12de van de calendae van juli, door de eerbiedwaardige Theodonuinus, bisschop van Luik, ter ere van de heilige en ondeelbare Drievuldigheid, en van het glorierijke Kruis, en van de heilige Maria, moeder van God, van de heilige apostelen Petrus, Paulus, Andreas, van de heilige martelaren Stefaan en Vital, de maagd Brigite en van alle heiligen.'
In dit kerkje werden dus heel wat eerbiedwaardige heiligen aanroepen waarbij nog deze ontbreken die wij in deze laatste dagen vierden zoals de H.Cecilia van de zangers en muzikanten, H. Catherina van de jonge dochters en diegenen die geplaagd waren van een Catherinewiel, de H. Barbara van de pompiers, St. Elooi van de boeren en smeden zowel van gewoon als van edel metaal. Je vind er wel het beeld van St..Niklaas in wie de kinderen nog geloven en die de bakkers als schutspatroon hebben omdat ze voor hem in die dagen druk mogen werken .
Men zegt dat nu het geloof om zeep is en geleerde marketingspecialisten zijn aan het uitkienen hoe ze op een moderne manier het geloof kunnen verkondigen. Het schijnt dat al deze heiligen vroeger, toen men nog niet kon lezen en er nog geen websites bestonden, dienden als affiches om de mensen tot de goddelijke deugden aan te zetten.
Het is met vele kerken zoals wellicht met het kleine kerkje van Waha. Als ze er vroeger allemaal ingingen, gingen ze er niet allemaal in en omdat ze er nu niet allemaal ingaan, gaan ze er allemaal in.
Het is lijk de discussie in de lezersrubriek van De Standaard: zijn er priesters te kort en moet er reclame gemaakt worden voor roepingen of zijn er parochies teveel en moeten er parochies afgeschaft worden ?
Dag vrienden van de poëzie, ik breng u een mooi stukje poëziezou de komiekWim Helsen ( zie foto) uit Man bijt hond zeggen.
Ik zie die kerel graag opkomen op het einde van Man bijt honddie telkens voor de vrienden van de poëzie een gedicht komt voorlezen. Niet dat ik steeds zo enthousiast ben voor de gebrachte verzen maar wel voor de originaliteit van zijn acteren; zijn gebaren, zijn mimiek, zijn manier van opkomen en verdwijnen en zijn gezegden.
Novembermaand is een herdenkingsmaand waarin wij wel eens mijmeren over de broosheid van ons bestaan en diegenen herdenken die ons hebben verlaten en ons iets of soms veel hebben goed gedaan..
Daarom wil ik een vriend van de poëzie zijn in deze novembermaand en een gedicht brengen van een zieke en inmiddels overleden Lourdesvriend en poëzievriend en fijn mens:: Aimé Vertriest, uit Nevele.
Zijn dichtbundel, geschreven in de wetenschap van zijn heengaan, was getiteld Dit is mijn afscheid niet
UITVAART
Wie zal mij dragen over t land,
Straks komt de avond,
Draalt de morgen.
Wie zal mij dragen door de wind,
Straks in de luwte
Van uw zegen.
Wie zal mij dragen in de mist,
Straks onherkenbaar
In de nevel.
Ik wil graag sterven in de zon,
Met zomer en veel regen:
Dan ligt de aarde warm en vol
Verwachting naar het oogsten.
Ik wil graag sterven met veel licht
En vogels die luid fluiten:
De vruchten rijpend zoet en rood,
Met kersensap en druiven.
Dank u Aimé Vertriest voor dit mooie gedicht en voor de familie die dit bundel na zijn dood heeft uitgegeven.
Met gehandicapten en zieken naar Lourdes. Voor een diareeks met muziek en 49 sfeerbeelden over "Lourdes, zijn symboliek en rituelen" klik op de foto 51 Mb en 21 min. downloadtijd.