Wahlfahrt im Odenwaldxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Heinde en ver is het bedevaartsoord Walldürn bekend voor de verering van het H.Bloed.

Oorsprong van deze pelgrimage is een legende waarbij de priester tijdens de consecratie zijn kelk omstootte en er bloed in plaats van wijn uitvloeide.

Iedere zondag, vijf weken na Sinksen, zijn het hoogdagen en stromen uit alle streken van Duitsland pelgrims toe; per wagen, in groep te voet of per bus. De voorbije jaren zijn we er meermaals heen gereden maar dit jaar was het bedevaartseizoen voorbij.

Zo maakten wij van onze zondag een alternatieve bedevaarttrip in het Odenwald.

Wij begonnen met een misviering in het “kloster Engelberg” aan de Main, een klooster der franciscanen hoog op de berg. Je kan er te voet van in het dorpje Grosz-Heulbach langsheen 612 trappen met onderweg kruiswegkapellen.. Zoveel moed hadden wij toch niet maar Mia is er na de mis wel te voet van afgedaald.

Er zijn de zondag drie missen waarbij het mooie barokkerkje steeds stampvol zit met fel zingende mannen zowel als vrouwen. Stemmig is het en wat kunnen die Duitsers zingen! Er wordt ook nog veelvuldig biecht gehoord.

Naast de kerk is er een kapel met het “Gnadebild” van Maria en heel veel brandende kaarsjes met ex-voto’s voor dankbetuiging. In het restaurant kan je een “pater” drinken, wat patersbrood verorberen of een likeurtje kopen voor de thuisblijvers.

‘s Namiddags reden wij naar Hessenthal met een drievoudige bedevaartskerk:de gotische “Gnadenkapelle” uit 1454, de nieuwe bedevaartkerk met een moderne kruisweg en de 7 m. hoge grafkapel van de grafelijke familie Dietrich Echter met 10 levensgrote afbeeldingen van de familieleden, geknield rond het kruis.

Er zijn vier grote bedevaartdagen op Paasmaandag, Sinksenmaandag, 15 augustus en de zondag na Maria-geboorte.

Vandaar reden wij naar Mariabuchen over Lhor am Main, een druk bezocht bedevaartsoord in een groen dal waar om tot inkeer te komen de stilte heerst. Dit bedevaartsoord bestaat reeds van 1395 en staat momenteel onder de hoede van de kapucijnen

Oorsprong van deze bedevaartplaats is een schaapherder die een  houten “Madonna van smarten” beeldhouwde en dit plaatste in een beuk in het bos.Er kwamen heel wat bezoekers  die verhoord werden in hun gebeden zodat het een bedevaartplaats werd. Het barokke kerkje bevat zeer waardevolle kunstwerken waaronder het hoogaltaar met twee zijaltaren en het orgel. Er is een gasthuis voor bezinningsdagen.

Later in de week ontdekten wij nog een merkwaardige bedevaartkapel te Amorsbrunn in de omgeving van Amorsbach. Deze plaatsnamen zijn genoemd naar de H.Amor die in de 8^e eeuw die streek kerstende en begraven is in Münsterbilzen bij Maastricht. Zijn beeld staat in de kapel.

Naast de kapel ontstond een bron die een heilzame werking had zodat in 1565 er een “Heilbad” aangelegd werd. Van dit water werd bediend tegen oogziekten en…onvruchtbaarheid.

Maar echt merkwaardig is het altaarstuk binnenin de kapel met de voorstelling van de stamboom van Jessaia.

Uit de buik van een slapende Jessaia (vader van Koning David) rijst een boom die de stamboom van Jezus voorstelt met rechts en links de 12 oudtestamentische koningen en bovenaan Moeder Maria met het kind Jezus. Aan weerszijden staan de ouders van Maria, Joachim en Anna.

Buiten het kerkje staat nog op een helling een stenen preekstoel die moest dienen om de vloed van bedevaarders die in het kerkje niet binnen konden toe te spreken. Er is ook nog een zuil met het beeld van Maria en op een muur van het kerkje is de H. Christoffel geschilderd die met Jezus op zijn arm de stroom oversteekt.

In ieder geval bracht onze zondagtrip heel wat wetenschap bij over het christelijk volksgeloof in een ver verleden en het bedevaarten als een alom verspreid fenomeen ook in deze contreien.