Morpheus

Je word wakker en glimlacht als je me ziet,

Herkenning, maar toch nog een heel ver lied,

Morpheus had je stevig in zijn armen,

Maar ook deze dag kom je nog verwarmen.

Een kwartier later, je kijkt me aan,

En maakt me duidelijk dat ik kan gaan,

Je hebt nu liever de zuster om je heen,

Helaas, ik ben niet van steen.

Het hoort bij het proces, dat je doormaakt,

Ik zie het liever, dan dat je in de leegte staart,

Ineens zoeken je ogen weer die van mij,

Met je lippen het gebaar van een kusje, ik ben al weer blij.

Luuze