Heel even

Laat mij de tijd, scherven van mijn hart te lijmen,

en elk stukje zachtjes aan te raken.

Laat mijn mond proeven, woorden met nieuwe tonen,

gevuld met warmte en genegenheid.

Laat mijn lippen bloeien, door onbekende hartstochten,

als helend vocht voor alle pijn.

Laat mijn neus opsnuiven, de prikkel van oprecht-en eerlijkheid,

geuren van waardevolle vriendschappen.

Raak mijn gesloten ogen aan, met de klank van een lach,

en houd de tranenstroom tegen.

Open mijn gebalde vuist, vul het gekwetste hart met hoop,

toon mij het pad naar nieuwe dromen.