(een bedankje aan mijn mama die vorig jaar in 18 januari overleden is,nu dus één jaar,dit als herinnering aan haar en al deels voor papa die drie maanden later overleden is.

Lieve mama

Mama,ik wreef laatst over mijn navel en plotseling moest ik eraan denken...
Hoe grappig het is dat juist dit plekje een herinnering is aan een heel belangrijke band.
Een band die er aan herinnert waarom ik bèn wie ik nu ben!!
Ik kan me nauwelijks herinneren dat ik ooit klein,hulpeloos en volledig van een "ander" afhankelijk ben geweest,maar dat was ik natuurlijk wèl. En die "andere" was jij mama...
Jij hebt mij mijn eerste vlinder laten zien en mijn eerste regenboog.
Jij was erbij toen ik mijn eerste stapjes zette en daarbij leek op een prachtig buikdanseresje.
Jij was de eerste die me aan het lachen maakte en jij was de eerste die me mijn eerste woordjes hoorde zeggen.
"Papa" was dat,het spijt me nog ontzettend mama dat het toen niet "mama" was!
Ik vind het heerlijk als anderen zeggen dat ik op je lijk,want het is echt waar!!
We hebben dezelfde ogen,dezelfde oren,dezelfde neus.
En als je heel goed kijkt,zul je zien dat we zelfs dezelfde tenen hebben.
Als je er goed over nadenkt is dat ook niet zo verwonderlijk:
ik zal altijd een deel van je zijn,want jij hebt mij geschapen.
Jij hebt mijn gezicht gevormd met heel veel lieve kusjes.
jij hebt mij alle belangrijke dingen geleerd,over onze wereld en mijn plaats daarin.
Ik heb alles wat er echt toe doet in het leven van jou geleerd,door naar je te kijken en te luisteren.
Je hebt me alle normen en waarden bijgebracht die van jou zo'n bijzondere vrouw maken:
vriendelijkheid,vergevensgezindheid,eerlijkheid,vo- lhardendheid,bedachtzaamheid,goedlachs en vooral geduld,heel veel geduld!!
Je hebt me geleerd dat zelfs de ergste dag niet zo erg is,als je af en toe even lekker gaat zitten met "koffie en een paar koekjes".
Mama,je moest ens weten hoe vaak jouw theorie over de rustgevende werking van "koffie met koekje" me door moeilijke tijden heen heeft geholpen.
Wat ik eigenlijk wil zeggen mama,is dat je de fundering bent waarop mijn karakter is gebouwd.
En daarvoor wil ik je graag bedanken.
Dankjewel voor de warmte,bescherming en liefde waarmee je me altijd omringde.
Dankjewel,omdat je me alles hebt gegeven wat ik nodig had om op te groeien en het beste uit mezelf te halen.
Dankjewel,dat ik steeds jouw "lieve engel" mocht zijn,hoewel meer dan eens is gebleken dat ik dat niet altijd was.
Dankjewel,dat je vanaf mijn eerste dag van mijn bestaan altijd beschikbaar was als mijn privé-chauffeur door deze wereld.
Dankjewel,voor die heerlijke,zelfgemaakte maaltijden en al die lekkere,gezonde boterhammen die je dag in dag uit en jaar in ,jaar uit zo liefdevol in mijn brooddoos hebt gestopt.
En voor de verrukkelijke geur van jouw versgebakken wafels verdien je een extra pluim, mama.
Dankjewel,dat je me als mollige peuter hebt laten rondrennen tussen je waardevolste bezittingen en dat je lang niet zo vaak hebt gezegd: "zie je wel,ik had het je nog gezegd", als je het had kunnen doen.
Dankjewel dat je me steeds optilde wanneer ik een knuffel eiste of iets van dichtbij wilde zien,ook al was dat waarschijnlijk niet zo goed voor je rug,mama.
Dankjewel,dat je altijd kwam aanvliegen zodra je me hoorde roepen: "ik wil mijn mamààààààààààààà".
Als ik in een moeilijke positie zat kwam jij me altijd bevrijden.
Jij wist altijd precies wat je wel of niet moest zeggen om mij op te vrolijken.
Met jouw sterke,zachte handen,je kalme,wijze woorden en heel veel beschermende,liefdevolle knuffels wist je telkens opnieuw mijn kapotte speelgoed of mijn gebroken hart te herstellen.
Dankjewel,mama!!
Dankjewel,dat je me hebt geleerd trots op mezelf te zijn en op eigen benen te staan.
Dankjewel,dat je me steeds hebt voorgehouden dat ik later succesvol kon worden,wat ik ook met mijn leven zou doen,zolang ik maar net zoveel vertrouwen in mezelf had als jij.
Mama,het betekent ongelooflijk veel voor me dat je me altijd hebt gesteund en hebt aangemoedigd om mijn dromen werkelijkheid te laten worden.
Je hebt me zoeel gegeven dat ik alle uitdagingen die de wereld me bood met een lach kon aanvaarden.
Hoewel onze band fantastisch is hebben we natuurlijk ook minder vreedzame momenten gekend.
Ik weet dat we zo nu en dan als kemphanen tegenover elkaar hebben gestaan,wat zelden in mijn voordeel uitpakte.
En hoewel ik inmiddels spruitjes heb leren eten en die afschuwelijke hoestdrankjes heb leren drinken weet ik nog steeds niet of ik ooit de schok te boven zal komen van al die keren dan ik van jou die oude tante met die snor moest zoenen!!
Wanneer ik terugkijk,besef ik echter dat IK degene ben die moet zeggen: "het spijt me".
Zoals je zelf waarschijnlijk maar al te goed weet ,was jouw keine schattebout niet altijd zo schattig.
Het spijt me dat ik je zo vaak van streek heb gemaakt,dat je je zo vaak zorgen om mij hebt gemaakt en dat je soms nachtenlang wakker hebt gelegen door mij.
Het spijt me dat ik altijd in modderige plassen wilde spelen wanneer je me net mijn mooiste kleren en schoenen had aangetrokken,omdat ik steeds vroeg: "zijn we er nu al bijna?" wanneer we dan al eens ergens heen gingen.
Het spijt me dat ik zo tegenstribbelde als ik weer eens in bad moest en dat ik bleef mokken toen ik van jou steeds maar weer naar school toe moest.
Het spijt me dat ik zo vaak vervelend en lastig was.
Ik heb ook spijt van al die keren dat ik 's ochtends heel vroeg bij je op bed ben gesprongenp mijn verjaardag,op Kerstdag,sinterklaas en al de andere dagen dat ik te opgewonden was om nog te kunnen slapen.
Het spijt me ontzettend dat ik je zo weinig tijd voor jezelf heb gegund,zo ontzettend weinige,rustige momenten waarin je even kon nadenken en wegdromen.
Ik besef nu dat je je enorm hebt opgeofferd voor mij.
Ik weet dat mijn speeluurtje belangrijker was dan jouw rustuurtje,dat mijn maaltijden prioriteit kregen boven de jouwe en dat de pogingen om me zindelijk te maken al het andere verdrongen.
En elke keer wanneer je probeerde om je een beetje te ontspannen kwam ik binnenrennen met één van mijn veeleisende kreten: "mama,ik heb honger", "mama,ik verveel me zo", "mama,ik kan mijn knuffelbeer niet vinden,kan jij hem helpen zoeken"?
Eerlijk gezegd zou ik zonder jou nergens zijn mama en één mensenleven is niet genoeg om die ongelooflijke schuld in te kunnen lossen.
Je hebt me laten inzien dat het leven schitterend is.
Je hebt me de weg gewezen naar een rijk en dankbaar bestaan.
Je hebt me gelukkiger gemaakt dan je ooit zou durven denken.
Van mij mag iedereen het weten: mijn moeder is de beste moeder van de hele wereld!!!!
Want dat was je echt wel: DANKJEWEL MAMA, voor alles!!!!!
Mama,ik mis je zo ontzettend erg,ik zal je nooit vergeten,en heel speciale plaats in mijn hart is niks teveel want nooit zal ik jou kunnen teruggeven wat jij voor me deed!
Het is dan ook de eerste Kerst en nieuwjaar dat ik zonder mama en papa moet doorbrengen.
Ook papa wil ik met deze bedanken om al het mooie dat hij ons geleerd en geschonken heeft.
Voor de vele uren die hij langer ging werken omdat zijn kinderen zeker niks tekort mochten hebben.
Bedankt papa,voor al die gezellige,aangename,toffe momenten samen.
Je was er ééntje uit de duizenden,voor mij de énige,échte man in mijn leven,stoer en sterk als een papa moet zijn.
Ook jij krijgt het beste plekje in mijn hart,eveneens als mama.
Waarom ben je toch zo vlug nà mama weggegaan papa-lief???
Amper drie maanden! Ongelooflijk en onvoorstelbaar!!!!
En ik dacht je het "alléén-zijn" nog zo aangenaam en gezellig mogelijk te maken,dacht voor jou te zorgen,je het beste van mezelf te geven.
Ik had nog zoveel plannen met jou papa.
Ik heb het alleen maar drie maanden kunnen doen,té kort om je te laten zien en voelen dat ik er altijd voor jou zou zijn en wat ik nog allemaal voor jou wou doen.
Maar je gaf het té vlug op papa,je kon niet leven zonder onze mama,maar weet één ding,ik mis je ontzettend en had nog zoveel te zeggen en te vragen.
Bedankt lieve ouders,jullie zijn onvervangbaar !!! Allebei en het doet pijn jullie te missen!
Jullie waren het beste dat ik in mijn hele leven had!!!
Jullie dochter Magda xxx

Jullie waren er voor mij toen ik klein en hulpeloos was,je zag mijn eerste stapjes en hoorde mijn eerste woordjes.
Je stond steeds voor me klaar met goede raad en bood me altijd een schouder om op uit te huilen als het nodig was!!!!!
Dankjewel!!!