Iedereen is van onze wereld, mijn wereld is voor iedereen gidsjoris, -actua, vanons, zielspiegel, blauwe hagen, geestige heiligen
18-05-2015
GELUKKIGE 500ste VERJAARDAG FELIX
De ezel der Kapucijnen
Het moet niet gemakkelijk geweest zijn voor het boerengezin Porri, wanneer zij begin zestiende eeuw vijf jongens moeten grootbrengen in het ruwe Abruzzo gebergte (Midden Italië).
Zij overleven in het gehucht Cantalice en verliezen hun jongste zoon, Pietro-Marino, in de strijd tegen het naburige Rieti.
Hun derde zoon Felix, wordt al rond zijn tiende ‘verhuurd’ aan de vegetarische familie ‘Picchi’, in Cittaducale.
Volgens sommige bronnen zou hij geboren zijn op 18 mei 1515. In de Hemel zal hij dus vandaag niet minder dan 500 kaarsjes moeten uitblazen.
Na zowat twintig jaar hard leven als schaapsherder en boerenknecht doet onze intelligente analfabeet Felix verwoede pogingen om opgenomen te worden tot de kloostergemeenschap van de Kapucijnen. Uiteindelijk lukt het hem, we zijn 1543 en hij noemt zichzelf ‘de ezel der Kapucijnen’.
Een paar jaartjes later wordt hij naar Rome gezonden. Zijn nieuwe taak bestaat er in om als aalmoezeniershulp te gaan bedelen voor de gemeenschap. Voor de rest van zijn leven blijft hij in Rome als bedelaar, tot hij daar sterft op 18 mei 1587.
Als je deze korte biografie vergelijkt met het ietwat onnozele schilderij in de kathedraal (helaas in de reserve), zou je nooit vermoeden dat er achter deze hoogst eenvoudige man een verschrikkelijk interessant levensverhaal schuilgaat.
In september 2006 ging onze redactie op een eerste studiereis om de streek te verkennen en we hebben besloten om daarna over hem een boek te schrijven. Zoals veel van onze goede voornemens is niets van in huis gekomen, toch zullen we af en toe dit jaar iets over deze uiterst merkwaardige en vergeten Heilige op onze blog zetten.
Kijk naar haar en hoor haar vragen: “Waar zouden jullie zich bevinden, moest dit nu vandaag gebeuren? Zouden jullie stilletjes verdwijnen uit angst om opgepakt te worden? Zouden jullie hier niet te zien zijn, net zoals 11 van de 12 apostelen?
Of zouden jullie hier op dit zijpaneel te vinden zijn, samen met deze wenende vrouwen en met Johannes die Maria tracht te troosten? Waar zouden jullie zich bevinden, moest dit nu vandaag gebeuren?”
En vandaag is 1610. Dus dames, wat jullie hier te zien krijgen is de mode van 1610. Mocht Pieter Pauwel Rubens dit vandaag schilderen, hij zou Johannes en die madammen portretteren volgens de mode van vandaag.
Onderaan tracht een uit de kluiten gewassen baby de show te stelen.
De 5-uurmerel, de 6-uurduif, en de 7-uur kauw waren weer stipt op de afspraak om de 8-uurgids te entertainen.
Deze laatste voelde weer een gans project opborrelen, en dit keer is het menens: ‘GIDSEN VOOR NEPAL’ en meer bepaald ten voordele van het dorpje LUMSA.
Terwijl een meeuw zich kwam moeien met het ochtendoptreden van de vogels schreef onze 8-uurgids zijn uitgebroed plannetje in zijn inspiratiemosterdboekje.
Hij trok door, scheurde zijn schrijfsel uit het boekje en legde het op zijn bureau en kroop voor eventjes terug in zijn bed... tot zijn Rosalientje riep: “Het ontbijt is klaar, met vers appelsiensap, spek met eieren, heerlijke worstjes, ...”.
We zouden kunnen zeggen: ‘Rubens heeft hier voor de kathedraal een prachtig drieluik afgeleverd’, maar dan zouden wij liegen!
Rubens heeft deze triptiek niet voor onze Kathedraal gemaakt, maar voor de voormalige St.-Walburgiskerk, een paar honderd metertjes hier vandaan.
Aan onze Schelde (’t Scheld), vlak bij de stenen burcht (’t Steen) pronkte deze mooie monumentale kerk.
Dit kunstwerk maakte deel uit van het hoofdaltaar, dat de vorm had van twee hoge parallelle trappen, met bovenaan, veel hoger dan hier, deze kruisoprichting, geschilderd op houten panelen.
De toeschouwers staan als het ware aan de voet van de Calvarieberg en aanschouwen het dramatische gebeuren op Golgota, de executieplaats. Golgota is Aramees voor schedelplaats. Rubens bezorgt ons het eerste monumentaal altaarstuk in de Nederlanden met dit thema.
Helemaal links, op het linker zijpaneel, boven de diep bedroefde vrouwen, staat de enige dame van het gezelschap die naar ons kijkt. Het is de ‘Dame met de Boodschap’.
De recente e-mail van mijn nichtje Ann, die net als haar man, haar zoontje, haar papa (mijn broer) en mama, uit de ellende van Nepal moesten vluchten. Met pijn in het hart dat ze de mensen daar moesten achterlaten:
Beste vrienden en familie,
Dank u voor de vele reacties. Wij vinden het echt hartverwarmend. Ik heb vandaag een apart rekeningnummer kunnen openen bij de bank op naam van:
HELP LUMSA 250415
IBAN: BE90 7360 1218 9732
BIC: KREDBEBB
Vele kleine beetjes maken een groot... en met een euro kan je in Nepal veel meer doen dan bij ons :)
Vele mensen vragen ook of we iets kunnen doen met dekens en kleren. Natuurlijk kunnen de Nepalezen dit nu goed gebruiken, maar ik moet eerst zien of ik de logistiek daarvan geregeld krijg. Ik hou jullie op de hoogte.
Wij danken jullie alvast voor jullie hulp,
Ann, Tendi en Dawa
Foto/crea: Gekregen van een milde anonieme schenkster (selfie?)
Je mag met volle teugen genieten van het leven, als we maar DANKBAAR beseffen hoe goed we het hebben.
Dat gaat van een boterham met choco via een lekker glaasje wijn of een aangename natuurwandeling met vrienden, tot een perfect gebakken zeetong, een waardevolle schilderij, het genot van een geslaagde rondleiding waar mensen vrolijk van worden of een warm inspiratiemosterdpotbadje op een onbestaande blauwe maandag.
Bij iedere hap van die boterham, elk slokje van die wijn, iedere verwondering, elk goed gevoel, moeten we beseffen hoe goed we het hebben.
Geschreven na een telefoontje met nichtje Ann die na haar terugkeer uit Nepal een rekening opent voor:
- de heropbouw van hun dorp Lumsa (Tapting in het district Solukhumbu, één van de 75 districten, dat in de Zone Sagarmatha ligt.)
- en de aanschaf van voedsel, kleding en dekens voor hen die alles verloren hebben en nu in open lucht moeten overleven.
Hiervan zijn we zeker dat elke Euro juist besteed wordt.
Wat we hierboven te zien krijgen is een schitterend voorbeeld van Italiaanse barok. Dit kunstwerk geeft de indruk dat het gewelf van de koepel beschilderd is; maar neen, dit is een platte schilderij op doek (!) met een doormeter van maar liefst zes meter. (We overdrijven hier amper 3 centimeter, langs beide kanten.)
Het stelt de Hemelvaart van Maria voor, omringd door een spiraal van engelen.
Boven O.L.V. is, door een fel licht, een eindeloze diepte gecreëerd, waarin God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest in de verte zeer vaag waarneembaar zijn, zodat de illusie van een onmetelijke verhevenheid gewekt wordt.
Het doek hangt op een hoogte van 42 meter of meer (naar gelang de bron).
Niemand blijft hier onberoerd naar kijken en zeker niet in 1647, toen Cornelis Schut dit realiseerde. In die tijd konden de meeste mensen niet lezen, noch schrijven. Barok geeft hier dus zeer demonstratief de boodschap weer: ‘dit is de weg naar de hemel’.
Blijf er niet te lang naar kijken, of je bent zo mee vertrokken. Blijf nog een tijdje bij ons, dan verlaten we mijn geliefkoosd plekje, voor dat unieke barokke triptiekschilderij van Rubens: De Kruisoprichting van Christus.
Foto 150226-125908: O.L.V. Hemelvaart - de kathedraal in 100 stukjes (18)
Heb vandaag nog twee berichtjes van mijn broer gehad, die vannacht naar huis vliegt. Ik geef het door in telegramstijl:
... tot nu alleen maar verschrikkelijke periode
... voor eerste keer binnen geslapen, 4uur
... nu in hotel in Delhi
... vermoeid --- dikwijls over de pijngrens
... gaan voor eerste keer iets normaal eten
... vertrekken vanavond --- vlucht van 13 uur
... GROTE BEWONDERING VOOR MENSEN DIE ONS TERUGBRENGEN!!
2e mail:
Grote proficiat en waardering voor het ereconsulaat in Kathmandu, de mensen van bfast en alle diplomatieke medewerkers van de ambassade in Delhi.Ook alle mensen in België die zich hiervoor ingezet hebben.
Herman en Lily, mijn broer en schoonzus, Ann en Tendi Sherpa, hun dochter en schoonzoon en Dawi, hun kleinzoon zitten in de hel van Nepal.
Donderdag stuurde Herman nog een foto van het hotel...
... en het adembenemend uitzicht.
Eergisteren nog over en weer gemaild met in bijlage nog een avondfoto. Op de achtergrond het Himalajagebergte.
Niets deed vermoeden dat dit hun laatste rustige nacht zou zijn in Nepal en dat genieten snel zou veranderen in rampspoed.
Gisteren zijn ze aan de dood ontsnapt. Het dak van het hotel stortte in, en Herman en Lily zijn nog net kunnen buiten lopen. Ann, Tendi en Dawa zaten in een oud gebouw op de zesde verdieping dat ook is ingestort. Ook zij zijn zonder kwetsuren buitengeraakt.
Zij hebben dringend hulp nodig en hebben de nacht buiten doorgebracht, in de koude en in de regen, vermoedelijk zonder eten of drinken. Gelukkig heeft Patsy, hun tweede dochter, ons tot zover kunnen geruststellen.
Foto’s van Herman (Belgische tijd): 20150423-022157, 20150423-031601, 20150424-020043.
Ik wil graag met jullie naar mijn favoriete plekje in de Kathedraal. Het is helemaal in het centrum, aan dat prachtige grote kruis, onder de vieringtoren. Wil je weten waarom dit hier mijn favoriete plekje is? Wel er zijn twee redenen.
Eerst en vooral kan je vanaf hier drie gigantisch mooie topstukken van Rubens bewonderen.
In 1608, na 8 jaar ervaring in Italië, keert Rubens terug naar Antwerpen, stevig onder de indruk van de werken van Titiaan, Michelangelo, Caravaggio en vele anderen. Terug bij ons introduceert hij hier de barokke schilderkunst op een verbluffende fenomenale wijze.
Links van ons de beroemde Kruisoprichting (1610), recht voor ons Onze Lieve Vrouw ter Hemel Opneming (1626) en rechts, voor vele Antwerpenaren, het mooiste schilderij der Nederlanden: de Kruisafname (1611). Die Kruisafname is het visitekaartje van Antwerpen en een van de belangrijkste schilderijen der Nederlanden.
De tweede reden voor de keuze van mijn favoriete plekje moeten we hierboven gaan zoeken. Excuseer voor de nekspieren, maar bewonder met mij dit prachtige kunstwerk, daarboven in de vieringtoren.
Foto JM2400: Mijn favoriete plekje - de kathedraal in 100 stukjes (17)
De stilte van de eerste nacht lokte ons naar dromenland en de rest van de wereld draaide in dolle vaart verder tot het ochtendgloren de duisternis op zijn plaats zette.
Het rijkelijke ontbijtbuffet verleidde ons met verse fruitsappen, eitjes om licht te koken, sappig roerei met spek en heerlijke worstjes, malse verse croissants en broodjes, fijne charcuterie en kaasschotels, verse fruitsalade met yoghurt, lieflijke pannekoekjes met nog een gezellig koffiekannetje of uit te kiezen theevariaties. Neen, we hebben geen foto. Het kwijlwater zou ieders toetsenbord overspoelen.
Als uitmuntende landschapsschilderijen geven de drie grote kijkvensters van het restaurant uitzicht op het kasteel en de immense voortuin. We zaten aan de overkant en keken uit op een stijlvol binnenhof en ik zeg:...
...‘er zit een pauw op dat dak, daar op de schouw’.
Voor het eerst in mijn leven zie ik een pauw vliegen. Hij klappert tot vlakbij ons raam waar mijnheer voor onze neus begint te paraderen.
Buikje vol en dus even terug naar de kamer en nog een wandeling in het domein, waar we een afspraak maken met het zwembad,...
... en een paar kiekjes nemen van de schilderachtige voortuin.
Een bezoekje aan het dorp met de typische dorpskerk en aangrenzend kerkhof. Een graf steekt met kop en schouder boven al de andere graven uit. Voor de familie LE GRAND mag het wat groter zijn.
Deze namiddag trekken we naar Saint-Omer, maar dat is voor TILQUES 4.
Met dit mooie weer willen we vandaag optimaal genieten van ons terras. Het uitzoeken van de beste foto’s met bijgepaste tekst (voor TILQUES 3) vraagt meer tijd dan verwacht.
Dan maar een tussendoortje met een foto van de eerste luchtballon, die we dit jaar over ons terras zien vliegen. De thermiek zal wel heel goed geweest zijn.
435 foto’s gemaakt, daar in ‘Le Nord’, het land van de Ch’tis. Je moet niet bang zijn, we gaan u niet overladen. Een overzichtje van wat we gezien hebben, leert ons dat we naar schatting een 12-tal logjes gaan maken.
We hadden bij Neckermann niet de goedkoopste kamer besteld, maar zeker ook niet de duurste. Wat blijkt? Neckermann hanteert 5 prijsklassen, het hotel slechts 3. De vriendelijke receptioniste gaf ons een kamer in het kasteel met de opmerking dat we een luxe-kamer in het annexe gebouw konden krijgen mits een kleine opslag. Toen we de kasteelkamer zagen moesten we niet lang twijfelen. Het was een desolaat zolderkamertje met een kleine venster hoog in de muur. Om er door te kijken moesten we op onze tenen staan. Het contrast met de luxekamer kon niet groter zijn.
We kregen een ruime duplex met een gezellig terras, prachtig uitzicht op het park en alles erop en eraan.
Het confortabele zwembad lag niet ver van de kamer en had een ideale diepte van 1m40.
Achter het kasteel was het aangenaam verpozen.
Midden in een schitterend park met kunstige beelden.
We lieten ons princesje op het grote schaakbord poseren.
En genoten met volle teugen van de wandelingen rondom de kasteelvijver.
Foto 150413-085418: Zicht vanuit de kamer
Foto 150412-205632: Het zwembad
Foto 150413-091500: Achterkant van het kasteel
Foto 150413-091800: Zicht vanop het terras van het kasteel
