Iedereen is van onze wereld, mijn wereld is voor iedereen gidsjoris, -actua, vanons, zielspiegel, blauwe hagen, geestige heiligen
02-09-2017
141. OP DE VALREEP
Nog maar een paar minuutjes en deze schitterende dag zit er ook weeral op. Super genoten vandaag op ons dakterras, veel gelezen in het 5e boek van Harry Potter, met de orde van de Feniks.
Het surrogaat dagboekje functioneert. Onze feniks werkt goed mee en de foto's van dag1 staan op onze skynetblog.
Alle reiskiekjes zitten nu juist gedraaid op onze competoeters, op de USB-sticks, en op de externe schijven voor massaopslag... en ik heb nog 1 minuut om dit vandaag te posten.
Toch wel een beetje moe vandaag en we hebben nog twee kwartiertjes en dan is deze dag ook weeral voltooid verleden tijd.
Hier foto's plaatsen neemt te veel tijd in beslag. Waarschijnlijk komt morgen dat beloofde hoopje foto's, van die via-via en van het Oetztal, op de gisteren vernoemde blog.
Redelijk vroeg uit de veren met een stevig ontbijt, om het maximum uit onze dag te halen.
Den Door walst ons naar het Oetztal, waar we de gondellift van de Acherkogelbahn nemen naar Hogh-Oetz tot op een hoogte van 2020m.
Genoeg details, de reisverslagen van MizzD zullen we toch nooit evenaren (geef haar in de vorige regel maar een tik met uw toverstok, dan kom je hopelijk op haar blog terecht).
We krijgen een knappe stappartij in de voormiddag, nemen een lunch in een bergrestaurant met een subliem panorama-uitzicht.
De namiddag staat er een flinke wandeling op het programma en de lange troep wandelaars geeft mij het gevoel dat we met een hele troep tovenaars naar het wereldkampioenschap Zwerkbal stappen.
Den Door breit er nog een extra wandelingetje aan, maar hij krijgt slechts 8 volgelingen. Zelf zou ik ook nog meegegaan, maar mijn tikkertje noteert 92. Dat komt er van, als je dat pilletje voor je bloeddruk vergeet te nemen...
Morgen terug de donderdagse gidsvoormiddag in de St.-Carolus Borromeüskerk. Misschien zet ik dan wel een hoopje foto's op mijn meer gesofistikeerde blog http://feniks.skynetblogs.be.
Tien dagen geleden stuurden we jullie toverbriefje nr.135, om te vertellen dat we die nacht om 4 uur moesten opstaan.
Twee uur later raken zestig mensen de via-via aan, die hen Sito presto naar Arzl transporteert. Arzl is een tof dorpje in het Oostenrijkse Tirol.
Wat is een via-via?
Een via-via is een voorwerp dat één of meer mensen, met een duizelingwekkende snelheid, van de ene plaats naar de andere kan brengen (met dank aan J.K. Rowling, die de Harry Potterboeken naar ons toverde).
Onze via-via is een knalgele comfortabele 4-sterrenbus; de 'Lion's coach' van de firma Van de Voorde.
Onze superman-chauffeur zal ons met deze gigantische collectebus door de meest onmogelijke bergpassen loodsen. Voor deze rijkunstenaar bedenkt onze redactie een speciale naam: Door Stoffels.
Voor we het goed en wel beseffen zitten we in het heerlijke 4-sterrenhotel Montana en verorberen een verrukkelijk 5-gangenmenu.
Ik wist het hé, acht dagen weg en na een schitterende bergvakantie in Tirol, ... computerproblemen. Als die rotmachines maar niet denken dat ik een ganse zonnige dag achter die stomme bakjes ga zitten.
Ja, mijn surrogaat dagboekje, dat schreef ik vanochtend. Ondertussen zijn die computerprobleempjes opgelost, is de lege ijskast terug volgestouwd met goedkoop en lekker eten 'van den Aldi', zijn de akkefietjes met de computer opgelost en is het al pikkendonker op ons terras eer ik de ligzeteltjes plooi en binnenzet, ... tot morgen.
Oh ja, het is vandaag de feestdag van Sint Augustinus, dat staat in 'de Druivelaar', onze WC-lectuur.
Aan de Staf, de Gust, den August en de Gustaaf: een gelukkige feestdag vandaag.
Terwijl Krenck waanzinnige lulkoek uitkraamt aan de rand van het verboden bos, en Harry Potter naar het kasteel rent om Perkamentus te halen, is ons Rozemieke al heel vroeg naar de kapper.
Georges zit op de rand van het bed, leest zijn hoofdstuk verder af, vooraleer zijn halve trouwboek hem betrapt op het herlezen van de 7 Harry Potterboeken... en dat voor de vierde keer!
Er moet nog veel gebeuren:
- Een rubriekje op Feniks.skynetblogs.be;
- Een korte beschrijving van de 20 Ignatiusmedaillons voor Dimi, de nieuwe intendant;
- Foto's doorsturen voor de kinderen;
- Smartphone, reader, memo-pad opladen en het boeltje met de respectievelijke laders in een apart zakje steken.
Joepie, ONZE EENMANSREDACTIE kan terug op het seniorennet en wil dankbaar zijn voor de diensten die het seniorennet ons aanbiedt.
We willen hier dagelijks onze feeling kwijt, zonder foto's. Gewoon rap-rap wat gevoelens van het moment zelf. Geen twittertoestanden, heel weinig face-boek, veel http://feniks.skynetblogs.be en superveel dagboekachtige lectuur.
We hebben een nieuwe blog, met nieuwe rubrieken en een directe link naar deze en alle vorige blogs en een extra link naar redactie, agenda, commentaren en archief:
Sorry voor de lang pauze op deze blog, maar we komen zeker terug!
Alles is prima op onze redactie en we sturen graag onze opperbeste Kerst-en Nieuwjaarswensen aan iedereen die ons goedgezind is en zelfs aan de anderen ook!! Joris en Leentje
Rozemieke en Georges konden weer niet meewandelen met de natuurvrienden. Tegen de middag maakten ze toch tijd vrij voor een heerlijke compensatiewandeling in het Brasschaatse Peerdsbos.
Een mens wordt daar poëtisch van en Georges moest weeral zo nodig zijn klikdoosje bovenhalen en dacht:
Het grijze gewelf maakt respectueus plaats voor het hemelse blauw, als doorkijk van de ‘été-indienboom’.
We nemen een zomerblogpauze en komen hier ergens in september terug.
We vervolgen dan onze reeksen:
- over de kathedraal in 100 stukjes;
- Tilques;
- het Rauwels dilemma...
We zullen nieuwe reeksen opstarten en gaan u verder trakteren met diepzinninge gedichten en andere zottigheden.
Zoals beloofd houden we u ook op de hoogte omtrent het gidsen voor Nepal. Op de rekening ‘Help Lumsa 250415’ staat al bijna 10.000€!
Vrijwilligers trekken in sptember voor eigen rekening naar Lumsa, en na het regenseizoen kan in november al gestart worden met de opbouw van het schooltje!
Wil je helpen? Je kan de 4 foldertjes onderaan afprinten en aan vrienden geven. Per rondleiding zouden we graag 50€ verzamelen en liefst 100€.
Doña Tari Ramia wordt dus voor het eerst geconfronteerd met het hectische programma van Rauwels.
Nog geen twee minuten later staat onze Italiaanse gids met ingehoude woede haar beklag te doen bij het beeld van O.L.V. met moeder Anna: “impossibile, assurdo, ridicolo, scandaloso, ...”
Met zachte stem hoort zij het wijze antwoord: “Praat dit uit, geef een beetje toe maar laat u niet doen en help die mensen al voort voor vandaag. Die Vlaamse rode meent het heel goed, je zal wel zien!”
Zeg nu zelf, de gelijkenis met Don Camillo is treffend.
Nooit gedacht dat dorpsherder Don Camillo en zijn rode vijandvriend Pepone vrouwelijke tegenhangers hebben, maar de vergelijking met de Italiaanse gidse, la Doctora Tari Ramia en onze ‘Leading Lady’ Algora is treffend.
De eerste ontmoeting tussen Doña Tari en Kameraad Algora is zeer hartelijk. Nu we eindelijk voet aan wal hebben gezet in de Abruzzen ligt ons lot in hun bekwame handen.
Algora legt in ’t kort het reisplan voor aan onze Italiaanse gidse: “We overnachten 3 keer in Lido Riccio. Morgen is dag 4 van de reis. We gaan naar Chieti en bezoeken …, dag 5 Pescara en Popoli …, dag 6 Sulmona, het Maiella-gebergte, namiddag San Cemente …, blablabla …, we slapen dan in L’Aquila, dag 7 Nationaal Park … Coculla … Scanno, dag 8 L’Aquila …, blablabla …, dag 9 verlaten we de Abruzzen.”
De gelaatskleur van Tari evolueert van bleek via asgrauw, groen, onweersblauw naar vuurrood. Het enige wat ze kan uitbrengen is:“impossibile, assurdo, ridicolo, scandaloso.”
Nu krijgt Algora het pas goed op haar heupen: “Zo en niet anders, punt.”
Het is hier in Téramo waar onze zoektocht naar Felix van Cantalice begint, maar we durven nog niets vragen aan het bekvechtende tweespan.
George moest het niet vragen. Fritz had zelf de reflex om zich te bukken, zodat onze fotopakker in volle vlucht het voorbijflitsende kerkje kon vastleggen.
Het volgende moment maakte de bus een zwenkmanoeuvre en George belandde op de schoot van Fritz zijn vrouwtje. Iedereen bulderde van het lachen, die deugniet daar aan het stuur had dat natuurlijk expres gedaan.
Weet ge nu wat het ergste is?
We kunnen het kerkje niet thuisbrengen. Het torentje trekt enorm op dat van Campli. Meer dan drie uur hebben we koortsachtig gezocht! Het ligt dicht bij de Adriatische zee, helemaal ten noorden van de Abruzzen, ten noorden van de provincie Téramo.
Het moet zowat een kwartiertje rijden zijn van het stadje Téramo, onze volgende halte.
Wie meer over dat kerkje kan vertellen is een krak en krijgt hier zeker een eervolle vermelding.
Gratis op de botsauto’s, allemaal in de prijs van reizen Rauwels inbegrepen! Zeg nu zelf:
Een poepchique Mercedes rijdt op de strook die voorbehouden is voor de stadsbussen, taxi’s en urgentiediensten. Die VIP kijkt in zijn spiegel en verschiet zich letterlijk een ongeluk want hij kijkt recht in de ogen van een politieporche.
Direct uitwijken en net voor de bus rappekes links inschuiven denkt die gast. Hij doet het wel iets te wild, zodat het Mercedeske met een afgerukt stuk carrosserie voor de bus uitschuift en tot stilstand komt als een stervende zwaan.
De Italiaanse politie reageert uiterst accuraat: plankgas, en weg zijn wij!
De Robbe reageert wel iets beter. Na 2 minuutjes was het zaakje opgelost. Hij rijdt lachend verder: ‘Niks gebeurd!’.
Na de eerstvolgende stop zijn alle sporen uitgewist.
Alvorens onze triptiek te sluiten: nog even twee veelgestelde vraagjes beantwoorden.
1. Wat doet die hond daar onderaan?
Vroeger zei ik: Een hond is een teken van trouw. Zijn aanwezigheid staat hier in contrast met de afwezigheid van de apostelen, die het in hun broek deden van de schrik.
Toch mogen we niet vergeten dat de mensen loslopende honden gewoon waren. Je kon er, bij manier van spreken, de straten mee plaveien. Een hond op een schilderij is in die tijd dus doodnormaal. De hond wordt dan afgebeeld, om voor de mensen een vertrouwde omgeving te creëren.
2. Wat betekent die tekst, boven aan het kruis?
Het is een als spot bedoelde tekst, in de drie talen die men in Jeruzalem sprak: Hebreeuws, Grieks en Latijn (in die volgorde afgebeeld).
Wij kennen vooral het Latijnse I.N.R.I.
Bekijk de tekst onderaan: Iezus Nazarenus Rex Iudaeorum: Jezus van Nazaret, Koning der Joden.
Door de krul van het perkament is ‘Iudaeorum’ weggevallen.
George voelt een poëtisch ei opkomen, hij weet zeker dat hij het vandaag nog zal uitbroeden.
In gedachten verzonken, zwerft hij over het aangeboden uitzicht van zijn comfortabele kamer. Die romantische scène wordt bruusk neergebliksemd door … de slappe lach van Rosalientje.
De vrolijke kreten komen vanuit de badkamer, waar Rosalientje triomfantelijk staat te pronken met haar trofee: ... het douchegordijn.
We weten het nog van vorig rubriekje: wat gebroken is kan geheeld worden: gewoon de ‘tsjoepen’ terug tegen de muur wringen, en klaar is Kees.
Goed begonnen vandaag! Wie weet welke accidenten hangen er nog boven het hoofd?
U en ik zullen daar niet lang op moeten wachten. Bij leven en welzijn: Tot morgen.
Gedurende enkele dagen hebben we onze blog en onze blogvrienden verwaarloosd. En het was met voorbedachte rade. We moesten Bo-Lowie, de toekomstige ‘grote broer’, opvangen in Merksem:
Spelen tussen de stenen...
Ondertussen in Steendorp:
En zo belanden we in Sint Niklaas:
Maak kennis met onze spiksplinternieuwe hoofdrolspeelster.
