Recent mailverkeer met G. leert me dat hij druk bezig is: een nieuwe dichtbundel, een boek over carnaval in Achterveld, stadsdichter van Leusden, winnaar van het NK Dobbelslam enzovoort. Van dat laatste begrijp ik dat het om optredens (performances/voorleesmomenten, hoe je het noemen wilt) van allerhande dichters gaat en dat er een zeker competitief element in meespeelt, zowel voor de dichters als voor juryleden. Blijkbaar is dat tegenwoordig een populair gebeuren, waar veel dichters aan meedoen en waar veel toeschouwers op afkomen. “Een absurd toneelstukje, maar heel leuk,” noemt G. het. Zijn gedichten lenen zich wel om voorgedragen te worden en zijn ook geschikt voor zo’n slam, waar er wellicht vooral lol gemaakt moet worden. Zoiets staat veraf van poëzie die in een bundeltje terechtkomt voor een happy few van belangstellenden.

(...)

Daarna naar Het Bolwerk voor een optreden van Willem Vermandere en zijn trawanten. De zaal is, zoals te verwachten, uitverkocht. Een bordje meldt dat er geen pauze is. Het wordt een spektakel van een paar uur. Mooie, vaak ontroerende muziek, de liedjes overwegend van recente datum. Opvallend wel dat de thema’s oorlog, dood, levenseinde vaak terugkomen. Ook nogal wat ruimte voor wat hij zijn ‘vertellementen’ noemt. Het moet gezegd: hij weet uitstekend een (eenvoudig, soms onbenullig) verhaal op te bouwen naar een pointe, een ontknoping - als dat al geen te dure woorden zijn. Naar het einde van de avond toe heeft hij duidelijk wat last van een vermoeide stem.

Jawel, gisteren verscheen Putin weer in het openbaar nadat hij tien dagen spoorloos was geweest voor de media. Waarnemers gaan ervan uit dat er wel degelijk iets aan de hand is geweest in het Kremlin, maar wat zal men wellicht nooit vernemen.

Mij interesseert meer waarom Putin een jaar na de feiten op de televisie vertelt dat hij wel degelijk Russische soldaten inzette om de Krim in te lijven en dat er zelfs kernwapens stand-by gehouden werden voor het geval het Westen militair had willen reageren. Het behoort ongetwijfeld tot zijn imagebuilding: ik, de sterke leider, die alles onder controle houdt. Moet het ook geïnterpreteerd worden als een waarschuwing aan de NAVO en aan de Verenigde Staten?

Naar het Jubelparkmuseum voor de expositie ‘Lascaux’. Die bezocht met een gids en dat is toch altijd anders dan wanneer je alleen de tentoonstelling aandoet. Een paar jaar geleden daalde ik af in Lascaux II en ik vond die nabootsing zeer geslaagd. Ook in Brussel zijn er replica’s van de beroemde rotswanden met de tekeningen van dieren en van één mens te zien. Door de opstelling had ik hier veel minder dan in de Dordogne het gevoel van in zalen in grotten te vertoeven. Boeiend is wel dan men de bezoeker af en toe in het duister zet en vervolgens alleen de tekeningen laat oplichten zodat hij echt alle schetslijnen die op de wanden voorkomen kan zien. Verder waren er ook allerhande voorwerpen uitgestald die de cro-magnonmens (zelf ook aanwezig, in was dan) uit been en steen maakte en gebruikte. Op het einde van de rondgang wachtten nog skeletten van dieren uit het paleolithicum die in België gevonden zijn, alsook een reeks foto’s van de rotstekeningen uit dezelfde periode die in het Egyptische Qurta in 2005 door Belgische archeologen zijn ontdekt.