Zaterdagmiddag bezocht in het Musée d’Art Contemporain de expositie ‘Time Capsules’ van Andy Warhol. Zeg maar de uitgestalde inhoud van acht van de 612 verhuisdozen (museum Andy Warhol in Pittsburgh) waarin de persoonlijkheid van de kunstenaar opgeborgen zit, eigenlijk waarin Warhol zichzelf opborg voor het nageslacht. Dit gaf een uitgebreide tentoonstelling: er waren niet alleen werken van Warhol, maar ook allerhande voorwerpen (tekeningen, foto’s, tijdschriften, kostuums, correspondentie enzovoort) die de werken in hun tijd situeerden. Heel interessant. Ik hou van exposities die veel laten zien en niet overdrijven met tekstborden en ‘muurkranten’; lezen kan ik thuis in comfortabeler omstandigheden. Jammer wel in dit geval dat er geen catalogus werd gemaakt. Na een paar uur hield ik het voor bekeken, al had ik lang niet alles bekeken. De vertoonde films van Warhol bijvoorbeeld sloeg ik over, alsook de vertolkingen op diverse schermen van de ‘Songs for Drella’ van Lou Reed en John Cale.