Mag ik U hartelijk verwelkomen. Dit blogje is een dagelijks relaas die deel uitmaakt van mijn website. Hierin komt vooral de dagelijkse pretjes, zorgen, problemen aan bod van onze sierduiven en de kippen. De evolutie van de tuin zal zeker besproken worden Mijn artistieke werken zullen af en toe aan bod komen in: 'In de kijker'
de ko shamo, de Izegemse, de marans, de Gentse en Leuvense kropper, de tuin en de meest opmerkelijke famillie gebeurtenissen.
17-11-2008
De eerste universele internationaal gepatenteerde instaplift voor andersvaliden
Neen, dit is geen bericht die gaat over duiven, noch over kippen, .............. ................
Dit gaat over onze jongste zoon Gert, bezieler van de vzw Freedom of movement, een vzw die begaan is met conceptuele kunst en vormgeving voor andersvaliden.
Over een idee dat ontstond, en verder rijpte tot de [b]eerste universele internationaal gepatenteerde instaplift [/b]voor andersvaliden en oudere mensen...
Gert heeft met hart en ziel de laatste jaren gezwoegd aan zijn eerste uitvinding, daarom zijn we ook zo fier om de lancering te mogen aankondigen op 25 november ek
Wie interesse heeft om dit evenement mee te maken, kan zich inschrijven via de linken aangeduid op de website http://www.freedomofmovement.com/
Zoals elk jaar is eindelijk de vaccinatie gebeurd van alle kippen en duiven.. Met drie man sterk zijn we dan om die klus te klaren. Uiteindelijk is dat op twee uurtjes voorbij, maar het eigenlijke werk gebeurt daarvoor; En dat is de selectie maken van de duiven, en de kippen. Welke kippen en duiven worden in het volgende jaar gebruikt.. De selectie van kippen is snel gebeurt, die bloedlijnen heb je als het ware continu in je hoofd. Maar die Gentse Kroppers is een ander verhaal. Dan wordt er van elke duif een foto genomen, er wordt gekeken naar elk détail van de duif: heeft hij of zij verbeteringen qua type en stand in vergelijking met zijn ouders... Dus de ganse stamboom van die specifieke duif wordt boven gehaald, want van elke duif in die zijn stamboom heb ik foto's, zodat ik altijd kan teruggrijpen in de tijd. Op zo'n moment ontdek je ook van die domme dingen: dat juist die ene met een bijzonder type zijn ring is kwijtgespeeld tijdens de opgroei, en dan vloek je even heel hard...
Ik zegde zojuist aan de ontbijttafel: Grace je moet je rommel op de grond opruimen, want het ligt er vol met speelgoed, gaande van balletjes, houten stokjes. Och neen, zegde mijn man, vandaag is ze jarig, vandaag hoeft ze het niet te doen... En over wie hebben we het nu, natuurlijk over ons Grace, het prachtig rasecht vlinderhondje. Officieel is ze een 'Kontinentale Dwergspaniel Vlinderhondje, met als stamboom: Grace von hamperpat, met een heel mooie afstammingslijn. Wij noemen haar ook 'onze mollenvanger' Nadat Elvis naar zijn volgend zonnig leven is mogen overgaan, was het zo stil in huis.. elvis was imposant, altijd en overal aanwezig.. en die plaats was leeg. En vooral zijn blaf die me moest verwittigen als ik bij de kippen was, was er niet meer... Na rijp beraad beslisten we om opnieuw een hond op te nemen in ons huisgezin.. Maar eindelijk zou ik de definitieve keuze maken, en het werd een vllinderhondje, denken aan dat Mormeltje dat hier in huis was toen vader nog leefde. Maar ik wou een rasecht zuiver vlinderhondje, eentje met zo'n aardige stamboom, in de hoop dat ze zou worden zoals een vlinderhondje echt moet zijn. en ja, zo is Grace ook echt opgegroeid, een heel lief hondje, speels, ze speels namelijk de ganse dag, en 's avonds valt ze als blok in slaap. Wakend en heel alert, wetende reeds op wie en wat ze moet alert zijn. Ze loopt tussen de duiven, tussen de kippen..zonder enig dier aan te raken Haar grote favorieten zijn de Viking en Hagar, die twee rosse getijgerden katers, die voor niets vervaard zijn, dan rollebollen ze samen over de grond, Onze oudste zegt, dat ze het karakter heeft van Elvis, onze jongste komt elke dag met de balletjes en werpstokjes gooien, en dat is een uitdaging voor haar, want ze vind het altijd, en brengt alles mooi terug, ze apporteert zoals de beste.. Morgen een statiefoto van ons Grace maken, en dat wordt een probleem, want één minuut in stilte ergens staan, dat is er echt niet bij..
bij de ko shamo's ontdekte ik dat er eigenlijk inteeltproblemen zijn bij de koekoek kleur. Dus in 2007 werd de eerste kruising gemaakt met een zwarte hen. De jonge man die uiteindelijk overgehouden werd, draagt ogenschijnlijk geen uitwendige kenmerken van de rode kleur, gelukkig maar, zodat hij ook in 2008 terug gekruist werd met een koekoekzuivere hen. Want dat is altijd de merde met de zwarte kleur: eigenlijk bedekt de zwarte kleur alle andere kleuren, zodat je niet zeker bent of je nu te maken hebt met een zuivere zwarte of een zwarte haan die de tarwe faktor in zich draagt. Alleen bij de haan zal je bij zijn halsbehang kunnen ontdekken of je een zuivere zwarte haan hebt of niet. Ik zit zo nog altijd te wachten achter een foto van een jonge haan, waarvan de fokker beweerde dat zijn lijn volledig zuiver zwart is. Een foto van een zwarte hen bewijst voor mij niets, bij een zwarte hen zullen alle andere kleuren bedekt worden... Dus als iemand me kan zeggen wie er raszuivere, zuivere zwarte hanen heeft, die krijgt van mij onmiddellijk de spreekwoordelijke pint.
In 2007 is de vuilwitte of splash haan gestorven, dat heeft dus grote gevolgen, omdat dit de ene haan was die de blauwe factor droeg Van de kuikens die van hem werden geboren, was er geen enkele haan bij. Als je dan absoluut een haan nodig hebt, dan wordt er geen enkele geboren, en als je er geen nodig hebt, dan zijn het allemaal hanenkuikens die geboren worden
Als je twee jaren in een blog wilt samenvatten, dan is dat echt niet eenvoudig.. De Gentse kroppers evolueerden soms zoals verwacht soms niet.. De eerste echte mooie doffer werd geboren in 2007
Hoe de evolutie dit jaar gaat zijn, dat is een ander vraagteken....
Er is veel gebeurd de afgelopen twee jaar: Elvis onze dalmatier is verleden jaar rond deze tijd gestorven, maagkanker, heel indrukwekkend was de manier waarop hij mocht gaan.. Onze jongste die de wettelijke baas was van Elvis, had het tijdstip dan ook bepaald we waren allen samen toen hij dat fatale spuitje kreeg, Elvis was bij zoon nextdoor, het vuur brandde, er was heel rustige muziek, en het was alsof Elvis, helemaal uitgemergeld, volledig genoot van al onze aandacht...en hij ging heel vlug.. De jongens hebben Elvis begraven in een plaatsje in de tuin.. hij rust daar lekker, vlak naast de pergola, in de schaduw van de abeel en de hulst.
Vandaag één week na datum Kan ik eindelijk over je afscheid spreken Toen ik die zondag jouw verenkleed mooi maakte In het vooruitzicht van dat onafwendbare Brak voor mij die zo belangrijke veer
Moeke Mijn stamhoudster De meest zachtste onder allen De liefste onder allen De mooiste onder allen De fierste onder allen
Je plaats is leeg Door niemand anders kan ze ingenomen worden Maar wees gerust Jouw genen komen terug in al je nazaten Jouw bloed stroomt door hun aders
Vandaag met weemoed Met tranen in de ogen Kan ik eindelijk afscheid van je nemen Moeke, je ziel is gevlogen En toch zal je beeltenis voor altijd bij ons zijn. Op de mooiste ereplaats van het ganse huis
De tijd gaat zoals altijd hier ontzettend snel voorbij. Eigenlijk heb ik me ineens gerealiseerd dat het broedseizoen nu toch stilletjes aan naar zijn einde mocht lopen. Wie broed er nog in het midden van september, ja die gentse kroppers natuurlijk, als ik hun moest laten doen dan zouden ze dat het ganse jaar doen. Ondertussen hebben de laatste 25 jongen hun vaccinatie tegen parathyfus gehad. Dit keer konden ze niet in de veranda verblijven, het was me wat de druk als daar ook nog een ko shamootje zat met haar 10 jongen. Dus op dit ogenblik is alles in volle verhuizing, de duivinnen worden gescheiden voor de doffers. En vooral de resultaten van het broedseizoen worden bekeken, zodoende heb ik drie dagen foto's gemaakt.
En ja ik ben tevreden, heel tevreden, want er zitten daar een paar mooie kleppers onder. Ziehier een voorsmaakje:
De selectie van de jonge duiven die ik op het ogenblik heb gemaakt, zijn terug te vinden op mijn website: sectie duiven: link jongen 2006
Een zomerperiode om nooit méér te vergeten, de hitte, de regen, en nog een paar andere dingen. De hitteperiode waarin je continu moet werken, en dan is er de regenperiode waar je terug snakt naar die zonnestralen. En vakantie: ho maar, niet van toepassing. Zelfs nog geen één dag vakantie is er op dit moment genomen. Allerlei omstandigheden hebben dat zeker en vast verhinderd. Uitwijden daarover, heeft totaal geen zin. Hopelijk komen er toch nog een paar mooie dagen waarop ik de zon kan laten inwerken.
En ondertussen is het gekweek hier volop doorgegaan. Er is het verhaal van het zwart ko shamo hennetje, dat stiekem haar eitjes kwam leggen op een plaats in de keuken. Het was voor haar een totaal veilige plaats. En toen ze vond dat er genoeg eitjes lagen, leek de keuken voor haar ook de meest geschikte plaats om te broeden. Niet mogelijk, niet hygiënisch, dit kan niet zegde mijn jongste zoon. Gelijk had hij natuurlijk, maar probeer dan maar een ko shamo hennetje te verhuizen... Dus elke morgen als ze hoorde dat we aan het ontbijt waren, kwam ze vliegensvlug van haar nestje, croste naar buiten, deed haar poepje, at en dronk, en dat allemaal in twee minuten. En gelukkig dat ik haar nest verder niet verstoord heb, want de mooiste kuikens zitten natuurlijk bij haar.
Als ik aan de kippen denk dan zijn de marans hennen een echte tegenvaller dit jaar, nu ja volgens mij is dat ook mijn eigen fout, ik had verleden jaar jonge hennen moeten inschakelen, dus dat moet zeker dit jaar gebeuren
en op het duivenvlak. Het broedseizoen nadert stilletjes aan zijn einde, alhoewel er nog een twintig tal koppels op eieren of jongen zitten. En als ik zo bedenk hoe het broedseizoen is meegevallen, dan kan ik alleen maar het volgende zeggen: 1. er is nog nooit zo streng geselecteerd als dit jaar 2. verschillende koppels zijn na twee rondes verbroken en opnieuw gekoppeld 3. en ja er is vooruitgang: zowel qua stand als type, zowel qua blaaswerk als pootbevedering. Alleen jammer dat al die kenmerken niet bij alle duiven tegelijkertijd voorkomen. Nu ja, indien ze nu al perfect zouden zijn, dan was de uitdaging sowieso volgend jaar een stuk minder.
En ja die jonge doffers met hun geweld, ik wist het wel dat ik die ene volière moest vervangen voor de winterperiode, maar niet nu. Dus één week geleden hebben ze eigenlijk gewoon mijn volière half afgebroken. Zodat er nu een nieuwe volière staat, met een heus afwateringssysteem, eigenlijk met een zelfreinigend afwateringssysteem, tenminste als het regent. En dat doet het hier nu toch genoeg. Ja toch?