8. Dag 5 Port-sur-Saône -  Arboisxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vrijdag 22 juni 2007

Afstand:  122km  Totale km: 532km                

Weer:  Zeer veel regen  gedurende rit   met 2 à 3bf tegen

           ’s Avonds bewolking maar droog

Het regent als we wakker worden. Vlug inpakken en wegwezen is de boodschap.  Ook de broers denken er zo over. Het ontbijt …. Een echt “petit déjeuner” moeten we in ’t café nemen. De norse patroon en enkele stamgasten hebben het druk met de tierc酅….Ik waag het toch hem lastig te vallen en bij het afrekenen vraag ik hem “of hij voor ons een hotel kan reserveren ergens rond Arbois”. Zonder woorden neemt hij zijn telefoon en bestelt 2 kamers, hij kriebelt wat op een blad. Voilà, wij worden tegen 18h00 verwacht in “Hotel des Cépages” in Arbois……….Hij is blijkbaar toch nog zo onaardig niet.

Na een hevige bui vertrekken we uit Port-sur Saône over de bruggen op het jaagpad naast de rivier. We blijven het water volgen. Heel vlug zijn we in Scey-sur-Saône maar wel in de gietende regen.

Stilaan wordt het opnieuw op en neer.

In de verte ontwaren we de Vogezen.

We kennen ons fietsprogramma, het wordt een automatisme. Meestal nemen Robert of ikzelf de eerste 20km voor onze rekening. In strak tempo ongeveer een uur. Hugo heeft het steeds moeilijk om op temperatuur te komen, daarna worden we meestal door Pol afgelost. De beklimmingen worden gewoonlijk door Robert of Pol op gang getrokken.

En toch kunnen zij het tempo niet aanhouden. Heel anders dan de vorige jaren kan ik het wel en draai soepel en klein, mijn vrienden moeten mij telkens laten gaan. Op de top wacht ik. Hugo, de superklimmer van 2 jaar geleden, ziet af.

Zijn conditie is duidelijk veel minder dan op onze Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Maar klimmen en dalen is elk voor zich, wachten boven en beneden is de boodschap.

Op de middag zijn we in Marney. Daar doen we inkopen.

Als we in het dorp een gezellig particulier terras zien, vraag ik de bewoner om het te mogen gebruiken. Er is geen probleem. Onder dreigende regenwolken kunnen wij toch ons middagmaal nemen.

Marney ligt heel hoog op een rotsmassief. Er zijn enkele overblijfselen van versterkte muren te zien, maar alles is troosteloos door de regen.

Voor we opnieuw vertrekken moeten we toch nog schuilen voor een hevige bui.

In strak tempo vorderen we goed. De hellingen zijn steil maar kort. Na een tijdje heeft iedereen het door. We kunnen na wat bijtrappen in de afdalingen de top van de volgende helling halen. Zo ontwikkelen we een grotere gemiddelde snelheid.

We kruisen enkele rivieren de “Ognon” de “Doubs” en de “Loue” We blijven een tijdje deze rivieren volgen tot voorbij de “Grottes d’ Osselle”. De grotten zijn te bezoeken. Anderhalfuur is voor ons te lang, we willen verder.

Nadien rijden we langs enkele meertjes en steengroeven tot Arc-et-Senans.

Hier zien we al heel wat wijnvelden de beroemde “Vin fou d’Arbois”

Nog twee klimmen en we zijn in Villette-lès-Arbois.  

Toch moeten we een eindje weg van onze route. Gewillig wordt ons de juiste weg naar het hotel gewezen. Om 18h00 zijn we er. Hier, heel anders dan gisteren, krijgen we een hartelijke ontvangst. De receptionist is benieuwd wat die 4 fietsers wel doen. We krijgen 2 mooie kamers in het relatief nieuwe weghotel.

Ondertussen laat ik de man overnachting voor morgen opzoeken in Pont-d’Ain. Daarna wat telefoons naar het thuisfront. En het dagverslag pennen.

Wanneer we terug beneden komen, na onze was- en plaspartij, heeft de vriendelijke heer des huizes een reservatie klaar voor morgenavond. Alles staat mooi op een uitprint.

Tevens prijst hij ons voor deze avond om te souperen, het restaurant “Au Caveau” aan.

Na zijn vriendelijke hulp kunnen wij moeilijk anders….en hij bestelt een tafel voor ons.

Het restaurant is wat te chique naar onze normen maar de grote honger doet ons toch blijven. Al bij al valt het nog mee, we nemen het ménu met typische gerechten en natuurlijk een paar flessen Vin d’Arbois, een diep gele wijn.

We overleggen hoe we de volgende dagen onze ritten zullen indelen.

Als we morgen in Pont d’Ain aankomen zijn we opnieuw op schema.

Moe en voldaan strompelen we, het is nochtans een mooie wandeling, terug naar ons hotel. Het is al heel stil en enkele minuten later liggen we al in dromenland.

.