9. Dag 6 Arbois > Pont d’Ainxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zaterdag 23 juni 2007

Afstand: 137km    Totale km:   669km                 

Weer:    Fris  ’s morgens droog overdag en zon ‘s avonds

Het is niet verwonderlijk dat ik al heel vroeg wakker word. Vandaag komt er een zeer zware dag. Gelukkig hebben we gisteren heel wat kilometers goedgemaakt. Maar nu moeten we er nog veel meer doen en we vermoeden dat ze zeer zwaar zullen zijn. Stiekem heb ik de “Hoogteprofielen” bekeken en ’t zal niet van de poes worden. We moeten nog 37km inhalen.

Straks bij het ontbijt zal ik mijn maten moeten inlichten. Zullen we het halen?

7h30 afspraak in het restaurant, we doen ons tegoed aan een uitgebreid ochtend buffet, er is werkelijk van alles. Zo’n buffet hebben wij in Frankrijk nog nooit meegemaakt. Wanneer we ons laatste kop koffie drinken bespreek ik het programma voor vandaag………niet talmen om te vertrekken is de boodschap!

Om 8h30 worden we door enkele vroege hotelgasten uitgewuifd.

Gelukkig zijn de eerste xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />15 km vlak. We rijden door grote wijngaarden.

Overal zien we enorme reclamepanelen die verwijzen naar het wijngoed “Henri Maire”.Als we na een uurtje het stadje Poligny uitrijden weten we wat er komen zal.

Een klim van 4km van 257m naar 605m. Vlug op de kleinste plaat en ons ritme zoeken. Ik hoor iedereen achter mij al zuchten en puffen in de eerste bocht, maar we moeten omhoog. Het is een gelijkmatige klim aan 10,5%. Wonder boven wonder kan ik mijn ritme aanhouden tot op de top. We komen in het gehucht Plasne.

Het is wel een tijdje wachten op de achtervolgers. Pol en Robert komen samen boven maar voor Hugo blijkt het zeer zwaar te zijn. Rood aangeslagen komt hij, luid aangemoedigd door ons, eindelijk boven. Hier is het wat rusten, drinken en op adem komen.

Hier boven zijn we op een plateau met een Jura-landschap. Bos en weiden wisselen elkaar af. Vijf kilometer verder komen we aan de “Cirque de Ladoye”

Op het einde van een grote parking zien we, een zeer diep trechterdal met een rivier vol kolkend water.

Boven op het plateau is het ook nog voortdurend stijgen en dalen. Juist voorbij het dorpje Châtillon krijgen we weer een helling. “Col de la Percée” .

Vanaf hier hebben we zicht op de dieper gelegen rivier de Ain, en genieten we van adembenemende vergezichten. We houden geregeld pauze en bewonderen de prachtige natuur. Voor ons is dit een onbekend deel van Frankrijk.

Vanaf Pont de Poite, waar we onze inkopen doen, gaat het zwak naar omlaag.

Niettegenstaande onze regelmatige kijkstops vorderen we heel goed.

We volgen nu links van ons al kilometers lang een breed kronkelend meer. “Lac de Vouglans” Regelmatig komen we tegenliggers tegen. Wat denk je? Het zijn natuurlijk allemaal Hollanders, met pak en zak. Het zijn verwoede kampeerders, we zien dat ze zelfs klapstoelen op de bagagedragers meevoeren. Wat is dat allemaal zeg!

Na wat praatjes en foto’s willen we opnieuw vlug vertrekken. “ Jullie naaien elkaar op” beweert een van de Nederlanders…………….

Vanaf La Tour-du-Maix naar Onoz wordt het weer deftig klimmen; zo’n 3 tal km aan 10%. Maar enkele kilometers verder worden we getrakteerd op een van de mooiste uitzichten. De kronkel bij Cernon doet ons bij de “Barrage de Vouglans” belanden. Als bouwkundige wil ik er alles van weten. Gelukkig is er een groot bord waar alle bouwconstructies overzichtelijk worden uitgelegd.

Vanaf deze stuwdam blijven we in dalende lijn de “Gorges de l’Ain” volgen.

Een erg kronkelende mooie weg langs groen en rotsen. Regelmatig lassen we korte pauzes in. De uitzichten zijn te mooi om er voorbij te vliegen. En………….we willen regelmatig de innerlijke mens versterken. Ons fruit geraakt echter snel op.

In Bolozon moeten we inkopen doen. Eten- en drankvoorraden zijn opgebruikt.

Het is altijd aangenaam om in een dorpswinkeltje binnen te stappen.

De dorsbewoners hebben tijd zat en willen een babbeltje slaan. We worden meestal met ongeloof bekeken als ze horen welke tocht wij doen.

Om 19h stormen we Pont-d’Ain binnen. Op de hoek van een zeer drukke hoofdbaan, de N75 zien we het hotel “Les Alliës”. Gelukkig heeft het hotel ook een café, want we moeten dringend onze vochthuishouding op peil brengen.

De vriendelijke cafébaas is ook hotel- eigenaar. We krijgen 2 deftige kamers en zijn een uur later klaar om op stap te gaan.

Er heerst hier ook weer een feestatmosfeer. En jawel, hier vieren ze vandaag de overgang van lente naar zomer………een echte volkskermis.

Heel vlug vinden we een restaurant met een sfeervol overdekt terras.

Grote honger en dorst doen ons onmiddellijk beslissen……..”cuisse de grenoulles” daarna “poulet de Bresse” en heeeeel veeeel wijn van de streek.

We geraken maar niet uitgepraat over de mooie lange en zware rit van vandaag.

Maar na een tijdje wordt alles een beetje verwarrend. Blij dat we opnieuw op schema zitten slenteren we naar het hotel.

Oordopjes in en………..slaapwel.