11. Dag 9 Pajay > La Bégude-de-Mazencxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dinsdag 26 juni 2007

Afstand:        126km      Totale km:           901km      

Regen met soms zware onweersbuien 20C

Na 19h00 mooi zonnig en warm

We staan wat vroeger op, want vandaag willen we opnieuw wat meer kilometers maken. Onze gastvrouw zou de ontbijttafel gedekt hebben tegen 7h30.

Ze houdt woord. We krijgen in vergelijking met gisterenavond slechts een karig “petit déjeuner”. Ik moet op zoek naar iets meer. En ja hoor, in de keuken is toch van alles te vinden.

De keukenhulp is gedienstig en we kunnen met een goed gevulde buik vertrekken.

Na ons ontbijt wil ik toch nog vlug onze volgende overnachting, zo’n xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />120 km verder, reserveren. Het lukt wonderwel, na één telefoontje met de gsm, zijn er 2 kamers mét avondmaal besteld in een chambre d’hôtes te La Bégude-de-Mazenc. We worden wel om 18h00 verwacht, zoniet moet ik zeker verwittigen want “Madam” maakt tegen dat uur eten klaar voor de gasten.

Als we onze stalen paarden laden is het miezerig. Het is vertrekken met de capes aan. Het is wat vlak en vals plat tot aan het eerste dorp, Marcilloles, maar daar beginnen we aan een lange beklimming van 8km door een groot bos. Het is een militair oefenterrein met schietbanen. Er staan overal barrières, maar die zijn gelukkig allemaal open.

Heel vlug zijn we op een hoogte van 500m met een prachtig uitzicht.

Daarna is het geleidelijk dalen. Voorbij le Grand-Serre moeten we weer omhoog en over een bergrug tot Hauterives.

Hier zouden we moeten stoppen maar we vliegen in dalende lijn voorbij. We vorderen nu juist zogoed en we hebben echt geen zin om af te stappen.

Het dorp is bekend geworden door het “Palais-Idéal” gebouwd door een postbode rond het jaar 1900. Er zijn kastelen, tempels Châlets enz…. te bezichtigen.

Vanaf hier is het opnieuw klimmen naar Tersanne. Iets verder nog hoger naar de “Mont Froid” bij Bathernay en St-Donat. Nu is het wat uitblazen en inkopen doen. Het is nog steeds bewolkt en onweerachtig.

We dalen naar de dubbele stad aan de Isère, Romans-sur-Isère en Bourg-de-Péage.

Etenstijd !!! Op een aangenaam plein krijgen we, van de patroon van een druk café, de toelating om te picknicken op zijn terras. De man hoort ons Vlaams en beweert een oude voetballer van SK Lokeren te zijn. Wij moeten hem geloven want hij spreekt over heel wat zaken in het Gentse die wij ook kennen.

We hebben gelukkig droog kunnen eten. Na enige kilometers wordt het dreigend. Na wat stijgen en dalen, komen we in Chabeuil. Het wordt heel donker, er dreigt een onweer. Juist voor de beklimming van La Baume-Cornillane is het zover. Donder, bliksem en hevige stortvlagen komen recht op ons af. We moeten schuilen voor de regen. Als het wat rustiger wordt, willen we toch weer verder.

Ik wil mij deftig inpakken, de regencape over het stuur en met een elastiek samenhouden. Ook de regenkap op. Als we in formatie staan om de helling te beklimmen, sta ik zonder bril als 2° na Hugo. Ik vertrek maar Hugo blijft nog een fractie stilstaan. Ik moet remmen, tuimel rechts naast de weg en glijd zonder iets te kunnen ondernemen tot bijna in de naastgelegen gracht. Gelukkig in het malse gras.

Ik ben echter zo goed ingepakt dat mijn vrienden na veel gelach en plezier, mij moeten rechthelpen. Met hier en daar een schram en wat pijn aan beide knieën, kan ik weer vertrekken. Nu moeten we de borden “La Drôme à vélo”volgen. Het zijn zeer steile en bochtige beklimmingen. We blijven door een prachtige natuur stijgen met bossen links en vergezichten rechts……….Spijtig van het druilerige weer. We hebben echt geen geluk want de natuur lijkt hier buitengewoon mooi…………..

Het is constant regenkledij aan en af. Na een poos moet ik regelmatig wachten op mijn vrienden, de hoogtemeters en de afstand beginnen te wegen…………

Als we in Crest komen, aan de Drôme, weten we, dat we vanaf hier iets meer mediterrane trekken zullen krijgen. Bij Aouste-sur-Sye verlaten we de rivier de Drôme.

We zwoegen het dal uit langs een klein smal baantje naar de Pas de Lauzens.

Nog zwaarder wordt het als we vanaf hier klimmen naar de top van de “Col de Paturel” 575m.  Het lukt, maar het is zwaarder en langzamer dan gewoonlijk. We starten aan een gezapig tempo, toch gaat het te snel voor mijn vrienden, weer moet ik wat wachten op de top.

Iedereen is aan drinken toe en ondertussen bewonderen we de mooie rotsmassieven. Wat een uitzicht! We zien de uitlopers van de Vercors en de Vóór-Alpen. We weten dat er een lange moeilijke afdaling komt tot in Saoû.

Gelukkig is de weg wat opgedroogd. Aan meer dan 60km/h staan we enkele minuten later in Saoû, een stil en rustig plaatsje. Hier moet ik absoluut opbellen naar onze chambre d’hôtes-madam. En ja, het begint plots weer water te gieten, we moeten een 1/2h schuilen. Nadien volgt een korte schuilpauze op een boerderij…….We kunnen ondertussen een gezellig praatje slaan met de boer en de boerin. Doch plots klaart het uit, ja zelfs de zon komt piepen.

Over bijna vlakke wegen geraken we in La Bégude-de-Mazenc. Na wat zoeken en vragen geraken we op een grote boerderij. We worden begroet door Madame Aumont op haar Maison d’hôtes “La Piverdière”.

Fier toont ze ons de zeer mooie ruime kamers. We kunnen ook onze vuile natte fietskledij laten wassen.

Vóór we aan tafel gaan is het telefoon tijd. De thuisblijvers zijn zeer blij met onze seintjes uit het zuiden.

Madame Agnes nodigt ons uit. Om 20h00 is er een gezamenlijk souper in de ruime veranda. Ze beweert vandaag geen druppel regen gezien te hebben.

Fier wil ze eerst haar prachtige “Harley Davidson” laten bewonderen.

Samen met een Engels koppel fietsers, een Franse familie met twee zonen en een Waalse fietser, genieten wij van een typisch diner met veel wijn.

Nadien speel ik opnieuw “chef de fromage” en we helpen onze gastvrouw met het afruimen. Het wordt een lange gezellige praatavond met veel wijn en zware moeilijke gesprekken in het Frans,’t Engels en ’t Vlaams natuurlijk.

Iedereen wil zijn uitleg doen, maar we moeten de moeilijke toestand in ons landje wat “Expliceren”. Niet gemakkelijk………….

Na uren kletsen geraken we toch in ons bed.

Zouden we durven snurken? Oordopjes brengen redding……….