Met spijt in het hart vertrekken we hier. Tulloch Castle is een aanrader. Vandaag rijden we naar Thurso, een ritje van 240 km we zitten dan op het noordelijkste punt van het vaste land van Schotland. Om half tien word de Tri gestart die voor de eerste keer op deze reis poederdroog staat te wachten. er wordt vandaag geen regen verwacht maar er staat weer wel een stevige wind. We rijden heel de dag langs de kust met volgens de reisgids fantastische vergezichten.

Rond 11u30 komen we bij het Dunrobin Castle aan. Dit kasteel is één van de oudste en best bewaarde kastelen van Schotland. Een bezoek aan dit kasteel is dan ook een must. Wandelen door de prachtige tuin, en een mooie show met roofvogels is in het ticket inbegrepen. De zalen in het kasteel, die toegankelijk zijn voor het publiek zijn prachtig. Het is echter streng verboden om in het kasteel te fotograferen en er wordt ook streng op toegezien dat dit verbod niet wordt overtreden. De zalen zijn prachtig aangekleed, gedekte tafels met zilverwerk, en diverse schilderijen en wandtapijten aan de muren. De tijd hier vliegt voorbij, rond de middag een heerlijke kom soep genomen in het kasteel en dan is het de hoogste tijd om verder te rijden.

We rijden verder over werkelijk over prachtige stukken kustweg. Rechts de Noordzee en links de altijd aanwezige Noordelijke Highlands. Het is droog maar er staat nog altijd een beukende zijwind die er voor zorgd dat het af en toe toch wel lastig rijden is. Het links rijden is zachtjes aan een gewoonte aan het worden.

Onderweg stoppen bij The Royal Bank of Scotland om wat Schotse ponden af te halen. Ja ja, Schotland heeft een eigen munt. De munten zien er hetzelfde uit als de Engelse ponden maar de briefjes hebben totaal niet het uitzicht van de Engelse ponden. De waarde van het geld is hetzelfde als de Engelse ponden. Het eigenaardige is dat in het Zuiden van Engeland de Schotse ponden niet aanvaard worden, althans dat wordt hier verteld.

Met een zak vol ponden rijden we via het dorpje John O' Groats naar Dunnet Head, een schiereiland waarop het meest noordelijke punt van Schotland ligt. Op het noordelijkste punt van Dunnet Head staat een vuurtoren die we gaan bezoeken. De vuurtoren is alleen via de B855 te bereiken. Brough is het laatste dorp op het schiereiland. Van daar voert de B855 door leeg, typisch Scots , heidelandschap naar de vuurtoren. Er staat een koude stormachtige wind als we bij de vuurtoren aankomen. De vuurtoren staat op een 90 m hoge rots van Easter Head De 15 m hoge vuurtoren is in 1831 gebouwd door Robert Sevenson. We kunnen vanaf dit punt de Orknye eilanden zien liggen. Tussen het vaste land en de eilanden komt de Noordzee links in de Noordelijk Atlantische Oceaan en rechts in de Noorse Zee die overgaat in de Barendszee. Na dit spectaculaire bezoek is he nog 25 km door een beukende zijwind naar Thurso.

Goed op tijd komen we in Thurso aan waar een kamer geboekt is in Sandras Backpackers.Onderweg heb ik al zitten fantaseren hoe Sandra er wel uit zou zien. Toch heb ik wat bedenkingen bij het backpackers gedoente, volgens mijn beperkte kennis van het Engels betekent dit woord iets met rugzakken!!!

Bij aankomst in het hotel blijkt Sandra een redelijke onverzorgde bebaarde man te zijn. In een rommelig kotje dat de receptie moet voorstellen wordt er betaald, €49 voor de kamer met ontbijt. De kamer is zeer basic en het minste dat je ervan kan zeggen is dat het er niet erg schoon was. Voor het ontbijt kan er gebruik gemaakt worden van een keuken, geen gebruik van gemaakt wegens vies en vuil.

Recht over Sandras Backpackers staat een frituur waar veel volk op afkomt, toch nog een meevaller hier. Niet dus, nog nooit zo'n verschrikkelijk slechte vettige dure friet gehad als hier.

Na deze vettige brol nog een wandeling door het stille stadje en langs het strand en de dag zit er weer op.

Morgen naar Durness, er staat een bezoek op het programma aan de Smoo Gave grot.