Slecht geslapen, het is bloedheet maar heel de nacht de airco aanlaten is ook niet bepaald de beste oplossing. Na het ontbijt blijven we dan ook niet lang hangen, dit komt ook wel omdat we weer een chronisch gebrek aan sigaren hebben. Bij het vertrek is het weeral 28 graden

Theo heeft nog iets gevonden dat we eerst gaan bezoeken, namelijk het Dervish House een nationaal monument uit de vijftiende eeuw. (Tekija Blagaj)Zeer interessant om dit eens te googelen. Het is prachtig gelegen in de bergen en omringt door watervalletjes.
Na het bezoek gaan we tanken en rijden maar, bochtige wegen met een goed wegdek, het eerste deel zeer druk verkeer van vrachtwagens en bussen. Tot aan de soeppauze is het werkelijk werken op de motor en voeren we de ene passeerbeweging na de andere uit. De soep eten we in het gezelschap van een paar schapen die niet veel meer te klagen hebben ze hangen namelijk boven een spit te rollen wat er voor mij niet direct tamelijk fris uitziet. Geen voedselinspectie in Bosnië en Herzegovina.

Na de soeppauze splits de weg zich, links naar Banja Luca en rechts Sarajevo waar het meeste verkeer naar toe gaat. Vanaf hier kunnen we af en toe een foto nemen van het mooie landschap waar we heel de dag doorrijden. Veel tijd hebben we hier niet voor want de gemiddelde snelheid door de bergen valt toch wel wat tegen.

Een twintigtal km voor Banja Luka staat er een bord dat verwijst naar de bron en watervallen van de Vrbas een rivier die we de hele dag hebben gevolgd. Aangezien we redelijk op tijd zijn rijden we ernaartoe, en gelukkig maar het is was zeer de moeite. Er staat een watermolentje dat nog in bedrijf is. Er wordt graan gemalen waarmee ter plaatse een soort oliebollen worden gebakken. Theo wil er een paar kopen maar we komen absoluut niet te weten wat ze kosten. Hij geeft anderhalve euro aan het oude vrouwtje en krijgt een zak met tien van die grote vettige bollen en een potje met kaas die een zeer scherpe smaak heeft. De bedoeling is dat de kaas op een bol wordt gesmeerd en dan hap hap. Er was er één over. Ik heb er een hilarisch filmpje van maar moet nog met Theo onderhandelen of ik het op fb mag zetten.

Rond halfvijf zijn we in het hotel, en kunne we aan het dagelijkse ritueel beginnen. Bezwete kleren wassen, douchen, sigaren zoeken die er niet zijn zeer goed eten en een lekkere pint drinken en hopen dat we een goede nachtrust gaan hebben.

Morgen rijden we 320 km door Kroatië om te overnachten in Maribor de tweede grootste stad na Ljubjana in Slovenië.