18/07/18
Redelijk geslapen op de ferry, maar echt uitgerust ben ik toch niet. Na een zeer karig ontbijt 1 croissant en een kop koffie kunnen we rond half acht in de morgen van de ferry af. Over een bar slechte weg rijden we de haven van Ancona uit. Het wordt saai, maar de hitte is er nog altijd. Na een half uurtje stoppen we aan een terras om een paar koffies te drinken en onze ogen wat verder open te trekken. De honderden strandstoelen staan al klaar om de toeristen op te vangen. Echt gezellig kan dat volgens mij toch niet zijn als die allemaal bezet zijn.

We hebben maar een ritje van 225 km te doen, we beslissen dan ook om een bezoekje te brengen aan San Marino. Volgens de gps is het niet zover om rijden. Na een uurtje komen we San Marino aan, niet het San Marino wat wij bedoelen maar een klein kerkje in een nog kleiner dorpje heet daar San Marino. Terug de gps er bijgenomen maar helaas er staan een stuk of twintig San Marino’s in de gps. We beslissen dat we verder doorrijden in de richting van Rimini. Een paar kilometer voor Rimini loopt er een weg naar San Marino. Ondertussen zijn we aan het rijden in een temperatuur van 36 graden.

We rijden door heuvelachtig landschap maar de wegen zijn hier van zeer slechte kwaliteit. Eindelijk krijgen we een richtingaanwijzer die ons naar San Marino wijst. Op de derde rotonde die we moeten doen is het gedaan met richting aan te geven. Alles bij elkaar hebben we het een keer of vijf moeten vragen om daar te geraken. Het is al een uur of drie als we in San Marino aankomen en het moet gezegd, het is er gezellig, aangenaam leuke terrasjes en mooie uitzichten.
Na een goede maaltijd gaat gaan we tevergeefs sigaren zoeken, Theo loopt over de omwalling (waar eerst een ferme klim aan voorafgaat) terug naar de parking waar onze motors geparkeerd staan. De Kees ziet die beklimming absoluut niet zitten en gaat op zijn gemakje langs de hoofdstraat naar beneden.

Na het bezoek hebben we 120 km te rijden naar Commacchio een zeer eigenaardig dorpje dat het kleine Venetië van Italië wordt genoemd. Rond vijf uur komen we daaraan. Het is bloedheet, we rijden het stadje binnen waar het stikt van de kanaaltjes. Op een gegeven moment kunnen we niet verder. De trappen waar we voor staan zijn iets te stijl om met de motor over te gaan. Op één van de foto’s is aan de overkant van dat kanaaltje een roze huisje te zien. Dat is onze B&B waar we vandaag overnachten. Wij te voet naar daar, de madam komt opendoen, bekijkt het probleem, neemt een fiets en sleurt die over de trappen tot bij onze motors. Met redelijk wat moeite draaien we onze motors en rijden gezwind achter de fietsende madam aan. We kunnen onze motor voor de deur van de B&B parkeren. Kleren wassen, en ophangen douchen, goei sigaren gaan kopen, en een terrasje gezocht om te eten. Rond kwart over zes zitten we op een heerlijk terras, bestellen een halve liter en vragen de kaart. Drinken krijgen we, maar de keuken gaat pas om 19u open. Halve liter leeggedronken en weg wezen hier.

Eten gevonden en een litertje wijn in een ander restaurant, daar mochten we na het eten niet met onze wijn en een sigaar op het terras. Onze wijn en de glazen meegenomen naar de overkant van de straat waar een leeg terras stond. Daar mogen we niet blijven zitten, zelfs niet als we iets willen bestellen. Misschien zagen ze dat we al iets hadden gedronken. Dan zijn we met onze karafwijn en de glazen op een terras gaan zitten van een Pizzeria die geen pizza’s verkocht en gesloten was.

We werden niet meer lastiggevallen maar hadden redelijk wat bekijks.
Vandaag weer 325 km gereden met onze omweg naar San Marino.

Morgen zitten we in de Dolomiten