Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
Ik ben een man en woon in Uden (Nederland) en mijn beroep is Goudsmid.
Ik ben geboren op 19/05/1932 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen beeldhouwen fotografie natuur bourgondisch eten.
Ik ben heel breed geinteresseerd, en pacifist.
Voor de oud Hagenaars maar ook liefhebbers van historie is er de Haagsche filmbank met films over de haringvangst<>de brandweer<>station<>Staatsspoor<>de Bevrijding<>Panorama Mesdag<>de luchtvaart op Ypenburg<>enzovoorts, deze filmbank bevat intussen meer dan 220 films de collectie bestaat uit profesionele en amateur films met en zonder geluid in zwart wit of kleur en allemaal met betrekking op Den-Haag er zitten films bij van De Haagse Amateur Filmclub....maar ook particuliere familiefilms en zelfs enkele animatie-films dus wilt U deze films bekijken ....
Klik dan op de haven van Scheveningen en geniet van al dit moois met dank aan de Haagsche Filmbank.
Ik persoonlijk reken Ferenc Snétberger tot een van de allergrootsten, subliem zoals deze man zijn instrument beheerst. Zelf heb ik dit instrument jarenlang bespeelt en erop geoefend, helaas gaat het niet meer.... maar ik weet hoe moeilijk het is, maar dat gaat eigenlijk op voor ieder instrument kijk maar naar Toots Tielemans met zijn muziekske zoals hij dat noemt, maar waar hij wereldberoemd mee is geworden. Nog wat namen van super-gitaristen hier volgen ze The Rosenberg Trio uit Nuenen in Brabant<> Otmar Liebert<>Govi<>Django Reinhardt<>Joe Pass<>Eddie Lang<>Stephanie Valentin<>maar ik heb er heerlijke jaren door gehad en mijn vrouw leren kennen, waar ik nu al ruim 50 jaar mee getrouwd ben, en zij is ook een super vrouw om het met zo'n lastig persoon als ik vol te houden chapeau.
Klik op bijgaande foto om te genieten van fabuleus spel.
Klik dan op de ondergaande zon..... En geheel rechts onder de zwarte balk op de 4 pijlen...... U hebt dan het hele scherm gevuld met mooie foto's geniet ze.
Ik bekwaamde mij verder in mijn vak, en na een tijdje ging ik bij een oud collega werken in de Bloemfonteinstraat in Den-Haag Bas Kruuk was zijn naam, we hadden het heel druk en werkten veel over. We spaarden hard voor ons huwelijk mijn meisje en ik, maar een woning kon je haast niet aankomen in die tijd want er was een enorme woningnood. Tot "Thea" haar moeder.... zo heette mijn verloofde, ja dat deed je nog in die tijd (verloven) ons aanbood dat we de bovenetage op de Soestdijksekade mochten intrekken, nou dat leek ons wel wat. Alleen moesten we alles opknappen want zo er intrekken vonden we niets. Het kolenhok ja dat was vrij groot zou keuken worden, ik timmerde een opbergkast en maakte een gootsteen en schilderde tegels, ja alles was nog vrij simpel want die grote zaken zoals Praxis en dergelijke bestonden er nog niet. Maar wat werd het mooi ons huisje, en eindelijk was het klaar en besloten wij om te trouwen.
Nou dat was wat hoor mijn collega had een Borgward een prachtige zwarte wagen die hij iedere Zaterdag poetste en hij zou ons rijden, en de hele familie zou de bruiloft verzorgen inclusief optredens en dat alles zou plaats vinden in het zaaltje zoals dat heette onder de kerk aan de Soestdijksekade. Thea had een prachtige bruidsjurk besteld die ik natuurlijk niet mocht zien, spannend hoor en ik had een pak gehuurd met een hoge hoed schitterend hoor, tegenwoordig loopt iedereen in zo'n blauwe veredelde tuinbroek.... een "lievaaj" zo spreek je het uit. Maar ja de tijden veranderen en de mensen ook alle egards en alles wat erbij hoort is verandert. Maar ik zal er niet aan wennen een beetje the old fashioned way kan me nog altijd bekoren, en dat zal blijven horen bij mijn levensstijl. En op een dag was het zover, we zouden in de echt treden zoals dat heette, s'morgens kwam ik met een auto aan op de Soestdijksekade helemaal opgetuigd, en daar zag ik mijn bruidje.... prachtig vond ik haar, echt schitterend wat een prachtige jurk zo mooi wit en verder iedereen op zijn paasbest en zo gingen we naar de kerk toe, waar we in de echt werden verbonden. een hele ceremony hoor, en toen op naar de crypte onder de kerk waar het feest zou plaatsvinden.
De hele zaal zat vol, met ooms en tantes en de rest van de familie er werden foto's gemaakt, veel gepraat en stukjes opgevoerd door de familie, een cirkusvoordracht door Joop en Han, en Bep zong The Foul mijn vader had een lekker borreltje op en zat achter in de zaal, en Bep had zich net als een Surinaamse gesminkt helemaal donker en ze playbackte, maar dat had opa niet in de gaten, die vrouw kan goudgeld verdienen zei mijn vader....zo mooi vond hij het. En s'avonds laat zat het feest erop wij naar huis en tante Anna en tante Trees bleven bij Thea's moeder slapen hadden die ouwe dozen hun koffers vergeten ik lag al lekker in bed met Thea, kwamen ze vragen of ik hun koffers even ging halen in de Crypte, nou ik zal maar niet herhalen wat ik toen zei en dacht, maar naderhand dacht ik als je geen brains hebt kun je ze ook niet gebruiken.
Ja toch....de andere dag gingen we op huwelijksreis met de bus naar Italië en dat was prachtig alleen waren we nog nooit in de bergen geweest, en ik dacht dat mijn vrouwtje het bestierf van angst, die diepe dalen en kloven maar ik zei wees maar niet bang op iedere hoek hebben ze doodskistjes klaarstaan dus er kan niets gebeuren.
Maar het werd toch een prachtige vakantie we sliepen in een enorm groot hotel vol met marmer en ander moois, en we maakten iedere dag schitterend exursies, Thea is een echte dansliefhebber en ze danste met een vent die ik hap zuurkool noemde een grote snor onder zijn pieremegoggel een Italiaan en ik zal wel jalours zijn geweest want dat zat me niet lekker, en ik herinner me ook dat we gingen zwemmen maar ik had geen zwembroek, en was zo het water ingedoken nou dat vonden de dames prachtig dus die waren zo present met een roeiboot maar in die tijd was ik nog behoorlijk preuts, en op een gegeven momment dacht ik duvel nou maar op want ik kreeg het koud, maar ik ben er toch uitgegaan hoor. En op de terug weg was ons geld op want we hadden taxi's het huwelijk en weet ik wat nog veel meer moeten betalen dus zaten we op zwart zaad maar gelukkig konden we wat lenen, en dat hebben we weer netjes terugbetaald.
Zaterdags gingen we een uurtje uit, en waren dan te vinden in Scheveningen waar Pia Beck speelde in de Vliegende Hollander heel veel mensen keken door de raampjes maar wij gingen naar binnen en zaten dan te genieten want ze was een echte entertainer had een goede stem en was zeer gevat. En er werd ook veel geflaneerd op de boulevard lopend en met auto's en Pia Beck had een prachtige sportwagen en twee poedeltjes en trok dus veel bekijks, als ze daar rondreed. Of we gingen naar de vlaggetjes dag in Scheveningen het was er dan altijd knaldruk, alles was versierd en het was een groot feest ja dat was prachtig.
Ja en nu was ik weer vrij man en kon doen en laten wat ik wilde want ik had mijn vrijheid erg gemist, al die stomme commando's hoefde ik niet meer uit te voeren. Ik bekwaamde mij verder als goudsmid, maar op een gegeven moment begon de roep om vrijheid mij weer parten te spelen en ik sprak af met mijn kameraad Wim Knaap een wees en zeer goed radio-monteur om naar Frankrijk te gaan. We hadden wat gespaard ja niet te veel hoor want zo'n vetpot was het nu ook weer niet in die tijd. En op een zaterdag gingen we al liftend op weg naar La douche France na veel liften stonden we een paar kilometer voor Frankrijk er stopte een vrachtwagentje met Frans nummerbord, en we zeiden "direction Paris" ja zei de eigenaar, en wij ingestapt zitten we onderweg samen wat te praten zegt die kerel oh jullie zijn Nederlanders en dat ben ik ook, ik heb een vetfabriek in Maubeuge willen jullie niet bij ons komen werken dan krijg je kost en inwoning, en kun je s;avonds doen en laten wat je wilt nou daar hadden wij wel oren naar.
Gingen we overdag rundervet ophalen in abattoirs en ik spreek over een kleine 50 jaar terug, dat was me een vettigheid en smeerboel duizenden maden kropen over de vloer, maar goed we smolten die handel en moesten daar grote blokken van gieten want dat spul wordt gebruikt om zeep van te maken. Dreven die gebakken maden boven op dat vet had die kerel een broer die was helemaal gestoord, en zat hij rustig die maden op te eten ik dacht dat ik driemaal over mijn nek ging. Ik weet nog goed de eerste dag lag ik lekker te pitten komt die mesjokkene aas om 5 uur de reveille blazen in mijn oor ik had gelijk een hart-verstertsing, reed er een agent met rood haar in zijn wagen door het dorp en die had rood haar en had had een hekel aan die vent duwde hij hem zo de kant in met zijn auto, ja dat was een echte malloot. Zijn vader eigenaar van Dutch chemical works in Rotterdam had hem naar Frankrijk gestuurd omdat hij hier niet te handhaven was volgens zijn andere broer. Ging ik de eerste keer met hem mee naar de slager zei hij betaal jij de rekening even, nou was dat geen Godsvermogen maar ik was niet rijk, dus zei ik dat tegen zijn broer.... nou schrijf dat maar op je buik dat krijg je nooit meer terug....ik was hels, maar die kerel had een omvangrijke verzameling miniflesjes met drank en daar was hij trots op, maar ik was zo kwaad dat ik tegen mijn vriend Wim zei we drinken die hele troep leeg, en zo hebben we hem terug gepakt.
Ook was er een miss verkiezing in Maubeuge en een of andere schoonheid was verkozen maar daar was mijnheer het niet mee eens, nou had hij net zo'n bolle kop als Stan Laurel had ie ook een bolhoed op gedaan en blokjes ijs eronder dus die handel smelten, stond hij daar een hoop stennis te maken en te schreeuwen maar je gelooft het of niet maar de verkozen dame werd afgeserveerd en zijn favoriet werd kampioen. Ja we hebben heel wat afgelachen hoor. Want het was een heel groot huis waar we woonden met marmeren trappen hielden we s'avonds water-gevechten en stonden we met slangen op elkaar te spuiten, als we dat thuis hadden gedaan had mijn vader ter plekke een rolberoerte gekregen. Maar na een tijdje zijn we naar Parijs vertrokken met de belofte dat we terug zouden komen, dagen heb ik daar gewandeld naar de Hallen die beginnen s'morgens al om 3 uur want Parijs is een enorme grote stad en moet bevoorraad worden met groente vlees en vis. Maar ik moest terug naar huis komen want mijn vader had een brief gestuurd met de mededeling dat als ik niet uit vrije wil kwam hij me persoonlijk naar huis zou schoppen want ik was al 3 maanden weg gebleven ook bij mijn baas, en dat pikte hij niet. Dus ik maakte me op om terug te liften en nam wat qroisanten en koffie en betaalde, maar de dame zei "avec service" en ik dacht verrek moet ik het servies ook betalen dus ik gaf mijn laatste geld en ze zei merci meneer want dat betekend dat ik ook tipgeld fooi dus had moeten geven, nou toen had ik nog precies 25 cent over en moest ik wel terug, en die zelfde avond om 6 uur in de middag stond ik weer op de Rijswijkseweg na ontelbaar veel auto's te hebben gehad, maar bij de Belgische grens had ik zoals gewoonlijk weer eens last van de douane, zit ik een een grote slee mag de eigenaar zo doorlopen moest ik mijn rugzakje helemaal leegmaken want de zijkert vertrouwde het zaakje niet en die vent maar roepen komaan want ik rij door hoor, ja ik heb het niet op die snurkers als de Koningin komt mag ze zo doorlopen, en worden er rode lopertjes uitgerold, en wat te zeggen van Bennie toen hij nog groot wild molde in Afrika het hele paleis hing vol, maar die dorstten ze niet aan te pakken de steenezels.
Dit zijn de raketten die op Engeland werden afgevuurd en waar mijn moeder doods-benauwd voor was omdat die krengen regelmatig neer storten omdat ze nog niet geperfectioneerd waren. Eerste foto Werner von Braun de ontwerper van deze raketten. Tweede foto de V1 een levens gevaarlijk ding omdat hij veel haperde. Foto 3 de V2 de verbeterde versie waar ze in Londen ook doodsbang voor waren dus hadden ze gordel van ballonnen omdat ding onschadelijk te maken.
Joop sliep een kamer naast ons in de oude Alexander-kazerne in Den-Haag, hij zat ook bij de welzijnszorg maar moest toch ook wel wacht lopen, want wij waren de Ijzeren wachtploeg, allemaal figuren die bv. in Amerika gezakt waren als straaljagerpiloot of andere dwarsliggers waar ze in dienst niet van gediend waren.
Klik op de foto, om het lied<> ik sta op wacht te horen<> dat in mijn tijd razend populair was.
Fado heeft een speciale plaats in mijn hart. Portugal is mijn favoriete vakantie land, het is rustiek....heeft prachtige steden....de Algarve is heerlijk, maar ook Porto is geweldig....en heel veel zon. Ja het kan er ook stormen en goed tekeer gaan bijvoorbeeld in Sagres het meest westelijk puntje van Europa, ik heb daar zuurkool bereid met een spekje in ons apartement en lekker gegeten met mede vakantiegangers zo koud was het, en waar de vissers in zee vissen, hoog gezeten in gaten in de rotsen. Of kleine plaatsen zoals Porto Mao waar het heerlijk vertoeven is in het plaatselijke koffiehuis waar onder het genot van een kopje koffie uren gepraat wordt over het beste lotnummer dat de mensen hebben gekocht en iedere avond op de TV wordt bekend gemaakt.In Setubal waar ik met mijn vrouw te gast was in een lokale taveerne, in het bezit van Jesus Christo en zijn vrouw die beiden ook prachtig konden zingen en 4 lange dagen onder het genot van een heerlijk glas wijn heb zitten luisteren naar de plaatselijke vertolksters en zangers van de Fado. Toen we afscheid namen werd ik gekust door de eigenaar, omdat het hen had getroffen dat wij zo ontzettend hadden genoten. Of Lisboa als je in Coimbra luistert naar een heerlijke Fado, het lied van verlangen en weemoed wat mij zo aanspreekt, en waar ik uren naar kan luisteren. Luister maar naar het schitterende lied van Mariza"Meu Fado Meu" als je haar aanklikt. En sluit je ogen en geniet "esta mu'sica e' fabuloso"
Ik ben Henri de Laqaderre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam HaagscheHop.
