Hoi Paul,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik zag dat je onlangs de website als ook een blog hebt opgestart ivm hartpatienten
Er werd bij vorig jaar mei 2007, gedilateerde cardiomyopathie vastgesteld met initieel 25% Ejectie Fractie maar snel naar 15% EF dalend met als gevolg intensieve zorgen in UZ Leuven.
Inmiddels ben ik sinds 7 Jan 2008, harttransplant aan 34jarige leeftijd
Ik was zelf ook al een site opgestart maar eerder om een forum alsook een blog aan te bieden voor hartpatienten.
Kijk maar eens op www.onshart.be , ik heb de vrijheid genomen om jouw websites in mijn links bij te voegen.
Hopelijk tot mails,
Thomas Vanden Brande
Reacties op bericht (2)
20-02-2008
Veel sterkte
Beste Lezer,
Graag wil ik mijn verhaal vertellen.
Hier gaan we!
Ik ben een 41 jarige man die steeds zeer hard gewerkt heeft, een uur meer of minder maakte voor mij niet uit. Ik dronk graag een pintje ( of meer ) in het weekend. Roken deed ik als de beste, 1 tot1.5 pakjes sigaretten per dag.
Plotseling kreeg ik zeer rare gevoelens in mijn lichaam, pijn in mijn keel, mijn maag,enz( dit was in December 2007 ). Ik ben toen naar de spoed gegaan, en ze hebben mij toen een medicijn voor de maag voorgeschreven ( nexiam, na een gastroscopie ). Want door mijn gestresseerd werk zou ik het aan mijn maag gekregen hebben. Dus ik begin die pillen te nemen, ik dacht dat ik het aan mijn maag had.( inderdaad ik werkte teveel )
Een paar weken later kreeg ik pijn in mijn keel, mijn linker arm. Ik was echt ziek, schokjes aan mijn hart, enz. Ik ga terug naar de spoed en ze zeggen tegen mij dat ik rustig en kalm moet zijn, en dat de pillen wel gaan werken.
Met mijn verhaal mag je niet vergeten dat mijn vrouw op de spoedopname werkt in het ziekenhuis. Dus ik had vertrouwen.
Een paar dagen nadien werden er drie vingers van mijn linkerhand, zoiets als doof. Ik geloofde mijn vrouw en de dokters. Tot op een gegeven nacht ik plotseling een enorme pijn kreeg op mijn borst ( echt pijn ).
Ik heb een taxi gebeld om naar het ziekenhuis gegaan omdat ik de pijn niet meer kon uithouden. Mijn vrouw werkte op de spoed en dacht in het begin dat ik me aanstelde.
De machines werden bovengehaald, en op de monitor konden ze zien dat ik een zeer ernstig infarct had. Toen was mijn vrouw in alle staten, ze voelde zich schuldig omdat ze me niet geloofd had.
Onderweg in de MUG naar Antwerpen kreeg ik een zeer zwaar infarct, reanimeren was de boodschap.
Later werd ik wakker op intensieve. Dezelfde dag heb ik 5 stents gekregen.( hier wil ik iets verder op ingaan )
Ik kan niet meer gaan werken, ik heb een hartfunctie van 24 %. Mensen die tijdig een catheterisatie krijgen hebben geen delen die afgestorven zijn, ook voor de mensen met overbruggingen is het anders. Maar een echt infarct zorgt ervoor dat er een groot deel van uw hart afsterft. Voor mij is nu de volgende stap een harttransplantaat. Daar ben ik echt bang voor. Je ziet op Vitaya al die operaties en dat maakt je wel bang.
Toch krijg ik persoonlijk een beetje hoop omdat ook op deze homepage sterke verhalen kan lezen. Verhalen die mij sterker maken.
Met deze wil ik vragen om onze blog dagelijks te bezoeken, schrijf een s een briefje op deze blog. Dat is de enige manier om populair te worden. Als we in de top 100 geraken zullen wij automatisch meer bezoekers krijgen.
Alvast bedankt van alle hartpatiënten.
Groetjes
Paul Bols
www.top-moment.be
20-02-2008, 22:10 geschreven door Paul
een hart onder de riem voor mij
Beste Thomas,
Hoe gaat het met jou?
Ik denk dat ik voor dezelfde uitdaging sta, dit ook als relatief jong persoon ( 41 jaar ).
Dikwijls zeggen ze tegen mij, er zijn zoveel hartpatiënten die kunnen gaan werken, waarom jij niet. Volgens mij is er één verschil, ik heb een zeer zwaar infarct gehad, reanimeren, enz.
Uiteindelijk heb ik een pompfunctie van 25 %. Omdat ik jong was en een acuut infarct kreeg kwam ik in aanmerking voor een stamcelstudie in het UZ Antwerpen, wat de resultaten zijn weet ik nog niet. Ik probeer mezelf bezig te houden, het altijd thuis zijn is voor mij zeer moeilijk.
Toch ben ik bang voor een Transplantatie, als ik die operaties op Vitaya bekijk, dat geeft me niet echt een goed gevoel.
Toch wil ik U danken voor uw mailtje, het geeft mij ook meer moed.
Alvast bedankt, en ik blijf verder werken aan een website voor jonge hartpatiënten, want die krijgen te weinig aandacht.
Indien je bepaalde ideeën, teksten,afbeeldingen,enz aan ons kan bezorgen zou voor ons een toffe boodschap zijn.
Veel succes!
Met Hartelijke groet,
Paul Bols
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Paul Bols, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Paul.
Ik ben een man en woon in Kempen () en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 17/10/1966 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
U zou onze vereniging een plezier doen door een Link te plaatsen naar:
http://blog.seniorennet.be/hartpatienten
