In een groot bloemenveld staat `n meisje met twee blonde staartjes, ze is vijf jaar en ze heet Pauwlientje Rovers. Pauwlientje is vandaag jarig en heeft een heel mooi cadootje gekregen van haar ma en pa, ze heeft voor haar verjaardag een mooi wit poesje gekregen want Pauwlientje houdt erg veel van dieren. Ze laat het poesje nu de bloemen in het veld zien. Nu wat vind je ervan? mooi zijn ze hè "miauw"geeft het poesje als antwoord dat zoveel betekend als ja.Kom we moeten weer naar binnen anders denken ze misschien wel dat we buiten blijven staan. Als Pauwlientje binnen komt wacht haar nog `n verrassing midden op de tafel staat `n grote taart met in het midden vijf kaarsjes. Mams, Paps wat ben ik ben ik blij met die taart en ze geeft haar ouders `n flinke zoen. Ook Pauwlientjes vriendinnetjes vinden het geweldig, ja , Pauwlientje had voor haar verjaardag al haar vriendinnetjes mogen uinodigen,paps steekt de kaarsjes aan en Pauwlientje probeert ze in een keer uit te blazen :Ja nu roepen de kinderen, en ja hoor al de kaarsjes zijn in een keer uit, mag ik de taart nu aansnijden mam?. Maar natuurlijk meisje haal in de keuken het broodmes maar,Pauwlientje holt naar de keuken en even later komt ze terug met in haar hand het broodmes, her mams , en ze wil het broodmes aan haar moeder geven, maar haar moeder vind dat ze best zelf de taart aan kan snijden. Mag ik dat zelf doen? "ja"dat mag je nu eens zelf proberen. Pauwlientje is wel wat zenuwachtig mmaar ze durft best hoor, maar als ze net met het mes boven de taart is gebeurd er iets vreemds, eer Pauwlientje zover is dat ze de in de taart snijdt springt opeens de taart,"hop,hop zomaar van de tafel op de grond. Stom verbaasd en nogal verschrokken kijken de kinderen naar die malle taart. Hoe kan dat nou? en waarachtig daar begint die taart nog te praten ook, ""hoormaar: "Pak me dan als je kan, en als hij dat gezegd heeft begint hij rond te hollen Pauwlientje die het eerst van de schrik bekomen is roept de andere kinderen om haar allemaal die malle taart mee te vangen De kinderen stormen allemaal tegelijk op de taart af en als ze denken dat ze de taart in hun bezit hebben horen de kinderen, die allemaal, op de grond liggen lachend de taart zeggen, dat hadden jullie gedacht hè, maar dan hebben jullie het toch wel mis. Als de kinderen weer overeind zijn gekrabbeld is de taart alweer verder gehold naar buiten, de kinderen er achter aan. Maar,o,o,o, wat kon die taart hard lopen hij had al `n flinke voorsprong. Als de taart even uitrust komt er `n man voorbij die zich `n aap schrikt als hij daar die vreemde taart zo ziet staan, dat hij snel omkeerd naar het dorp. De taart kijkt achterom en ziet dat de kinderen hem bijna in hebben gehaald, en hij loopt weer verder richting het dorp met achter hem de kinderen. Als hij in het dorp komt kijken de mensen hun ogen uit zoiets hadden ze in hun hele leven nog nooit gezien, en nu ze ook nog die hollende kinderen achter die taart aan zien rennen,houden ze allemaal hun buik vast van het lachen, zo`n gek gezicht was dat.Een bakker die net zijn winkel uitkomt ziet nog net het vreemde stel, was daar Pauwlientje nu bij, en daar voorop liep zijn taart, hoe kan dat? De bakker kon er met zijn verstand niet bij hoe `n taart "die daar nu liep"kon lopen .en potjan drie die taart had hij zelf nog gebakken ook, de moeder van Pauwlientje had die taart bij de bakker besteld, de bakker had de taart precies op tijd bezorgd en nu liep warempel die taart daar over straat, maar hoe kan die taart lopen, en hoor hij kon nog praten ook. Het hele stelrende weer door tot Pauwlientje een stopteken gaf, "stop allemaal"Idereen slaakte `n zucht van opluchting en vielen met `n plof op de grond neer. Wat doen we nu vroeg Treesje. Dt wist niemand totdat Elsje `n idee had, we gaan.psst,psst--- ja dat doen we. Toen iedereen van zijn plaats opstond liep ieder `n andere kant op, wat zouden die van plan zijn. Nu"er waren daar zes straten, en die straten kwamen allemaal op het zelfde punt uit, dus liepen ze ieder `n straat in dan moest die taart toch wel in de val lopen, en dan konden ze die malle taart vangen. De taart liep nu maar hèèl zachtjes en dacht, zo dat heb ik er toch maar goed vanaf gebracht, ik dacht werkelijk even dat ze me te pakken hadden maar dat is gelukkig goed afgelopen, nu kan ik een rustig van de buitenlucht genieten. Maar jèètje wat zal die taart lelijk op z`n neus kijken als hij dadelijk op het punt kwam waar hij zou moeten kijken welke kant hij op zou gaan Toen hij bijna gearriveerd was floot Elsje naar de kinderen `n waarschuwing dat de taart in aantocht was, ze kropen zover mogelijk weg dat de taart hen zou zien, de taart niets vermoedend keek eens rond en dacht, wat zijn er veel straten , zoal ik die straat nemen en hij wees naar de straat waar Treesje stond, nou nee"en hij keek nog eens om hem heen Wacht ik neem die straat en hij liep regelrecht naar de straat waar Loesje stond. Toen hij net eè`n stap in de straat had gedaan struikelde hij ergens over De kinderen hadden in iedere straat `n touw gespannen dan zou de taart lekker struikelen, dus toen de taart die straat in liep lag hij plat op zijn slagroom neus te spartelen. Loesje en de andere kinderen namen hem zonder pardon bij zijn manderijnenoren vast en sleepte hem mee terug naar de bakker, nee die taart hoefde ze niet ze wilde `n andere taart. Deze taart deugt niet riep Pauwlientje. Ja"maar dat gaat zomaar niet zei de bakker.O"doe het toch bakker jammerde de taart ze doen me zo`n pijn, de bakker keek eens naar de taart want die had hij toch zelf gebakken dus streek hij eens over zijn hart en wenkte de kinderen om binnen te komen, de bakker gaf aan de jarige job `n nieuwe taart en de kinderen gingen smullend en napratend naar huis terug. Pauwlientje. Pauwlientje waar zit je Pauwlientje schrok wakker wat was dat, het was mam die daar riep, joei ik kom Maar die taart wat was dat dan maar natuurlijk dat was `n droom geweest, gelukkig maar anders kon je nu wat gaan beleven. Pauwlientje liep naar binnen met achter haar , haar witte poesje, toen ze binnen kwam en ze die taart zag staan moest ze toch nog even aan de droom van zoéven denken , wat `n droom Hiep, hiep hoera.
